หมูกระทะเป็นเหตุ (เรื่องนี้เป็นเรื่องจากเมลในรายการเดอะ โกส เรดิโอ) ที่เคยส่งไป
เราต้องขอบอกก่อนว่า เราไม่รู้ว่าเราเป็นคนมีเซนต์ มีสัมผัสรึเปล่า ในตอนเด็กๆ เราชอบได้ยินเสียงคนมากระซิบข้างๆหูแบบฟังไม่รู้เรื่อง พอโตมาเราได้รับเกิดการที่กระทบต่อจิตใจจากที่ได้ยินเสียงนั้นก็หายไป แต่กลับเห็นวิญญาณแทน ทุกครั้งที่เราเห็น จะต้องมีเหตุการณ์เกิดขึ้นตามมาเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ที่ดีหรือร้าย เช่น เราเจอเด็กนั่งร้องไห้อยู่ที่หอเพื่อน พอเรามองไปสักพักเด็กคนนั้นก็ยิ้มแล้วหายตัวไป หลังจากที่เราเจอแบบนี้แล้ว เพื่อนเราก็โดยตำรวจจับข้อหาเมาแล้วขับ หรืออีกเหตุการณ์นึงเราเจอเสียงเคาะกระจกรถตอนเพื่อนขับรถจะไปเที่ยวกัน อยู่ๆรถก็ดับกลางดอย เป็นต้น
เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณ 10 กว่าปีก่อน เกิดขึ้นในจังหวัดเชียงใหม่ วันนั้นเป็นวันที่เราเกิดอยากกินหมูกระทะ เลยชวนเพื่อนไปกินหมูกระทะ เราไปกัน 5 คน มีเรา แป้ง จูน เอ และบี เรากินกันจนเสร็จประมาณ 5 ทุ่ม ตอนนั้นเป็นเวลาที่ดึกแล้ว ทุกคนเลยตัดสินใจมานอนบ้านเรา พอกลับถึงบ้าน แต่ละคนก็ยังไม่ง่วงเลยคุยกันไปเรื่อยเปื่อย สักพักแป้งเสนอขึ้นมาว่า
แป้ง : ทุกคนเราไปล่า ท้า ผี กันไหม เป็นโรงแรมร้าง ไม่ไกลจากที่นี่
เรา : ไปตอนนี้เนี่ยนะ ? ที่ไหนวะ
แป้ง : ใกล้ๆเนี้ยแหละ ไปกันไหมทุกคน
เราทุกคนตกลงจะไป ล้า ท้า ผี กัน เราก็เลยเดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์เพื่อนที่จะขี่ไปกัน 2 คัน คันแรก แป้งเป็นคนขับ ส่วนจูนนั่งกลาง แล้วเรานั่งซ้อนท้าย คันที่สองเอและบีนั่งขี่ตามกันมา เราขี่กันมาเรื่อยๆ จนเลี้ยวเข้าซอยอีกตำบลนึง คืนนั้นเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงทำให้พอยังเห็นข้างๆทางได้
เราขี่กันมาจนใกล้ถึงหน้าโรงแรม เรามองไปถึงกับตะลึง ทำไมโรงแรมที่เห็นนั้นต่างจากที่แป้งบอก แป้งบอกว่าโรงแรมนี้ เป็นโรงแรมที่สร้างไม่เสร็จ แล้วปล่อยทิ้งร้าง บ้างก็ว่ามีคนตายเลยสร้างไม่เสร็จ บ้างก็ว่าแรงงานที่สร้างตายตอนสร้าง คนจึงหนีกันหมด แต่โรงแรมที่เราเห็นตอนนี้คือ เป็นโรงแรมที่ใหญ่ระดับ 5 ดับได้ เปิดไฟสว่างสไหวทั้งโรงแรม มีชั้นประมาณ 5 ชั้น มีห้องกว่า 100 ห้องเห็นจะได้
แต่พอขับรถไปใกล้เรื่อยๆ เรามองเห็นเป็นกลุ่มเงาดำรูปร่างคล้ายคนเคลื่อนที่ไปมาเป็น 1000 ดวง พอรถยิ่งใกล้เข้าไปอีก กลุ่มเงาพวกนั้นมามาที่เรา แล้วมองตามรถเรา
เรา : แป้ง xึงรีบขับไปเร็วๆ
แป้ง : ทำไมวะ xึงเห็นอะไร
จูน : อย่าพึ่งถาม รีบขับไปก่อนเลย ไปจากตรงนี้
แป้ง : งั้นเราตรงไปแล้วกัน มัาจะไปทะลุทางใกล้บ้านxึงเลย
จากนั้นแป้งก็รีบขับรถไปตามถนนเรื่อยๆ ทั้งถนนไม่มีไฟเลย มีแค่ไฟจากแสงจันทร์ แต่พอยิ่งขับตรงเข้าไปก็ยิ่งเหมือนเข้าไปลึกกว่าเดิม แล้วเหมืแนวนอยู่ที่เดิม เราจึงบอกแป้งกลับทางเดิมเถอะ อันนี้มันเหมือนวนที่เดิม แป้งก็เห็นด้วยเลยวนรถกลับมาทางเดิม แป้งขี่รถมาใกล้โรงแรม เราหันหน้าไปอีกฝั่งซึ่งไม่อยากมองไปทางโรงแรมแล้ว ตอนนั้นกลัวมาก แป้งขับออกมาได้นิดเดียวก็ถึงปากทางออก แล้วก็ถึงบ้านในไม่นาน พอกลับมาถึงบ้านทุกคนไม่พูดอะไรต่างคนต่างนอน
เช้าวันต่อมา เรามานั่งคุยกันถึงเรื่องเมื่อคืน
แป้ง : เมื่อคืนพวกxึงเจออะไรกันวะ
เอ : ก็ไม่เห็นอะไรนะพี่ แต่รู้สึกเสียวสันหลัง หนาวๆ
บี : ไม่เห็นอะไรเลย
เรา : xูเห็นเป็นโรงแรมหรูๆเลย เปิดไฟสว่างทั้งโรงแรม แล้วมีเงาดำเป็นพันๆ จ้องมองมาที่เรา พอรถเราผ่านไปทางข้างโรงแรม เงานั้นก็เคลื่อนตามแล้วจ้องมาที่เราตลอด
จูน : เห็นเหมือนกูเลยวะ น่ากลัวมาก ดวงวิญญาณเยอะมากที่นั้น
แป้ง : xูไม่เห็นอะไรเลย แต่xูรู้สึกขนลุก หนาวๆ วันนี้เราไปดูตอนกลางวันกันไหม อยากเห็นว่าตอนกลางวันเป็นยังไง
เรา : เอ่อ ไปดิ
หลังจากนั้นพอทุกคนกินข้าวเสร็จ ก็ซ้อนรถมอเตอร์ไซค์กันไปแบบเดิม ครั้งนี้แป้งขี่รถขับข้ามสะพานไปจอดตรงหน้าโรงแรมเลย โรงแรมที่เราเห็นตรงหน้า ต่างจากโรงแรมเมื่อคืนอย่างสิ้นเชิง โรงแรมสภาพเก่า เหมือนสร้างไม่เสร็จ ขนาดโรงแรมเล็กมีห้องน่าจะไม่เกิน 50 ห้อง ประตูหน้าต่างยังติดตั้งไม่ครบทุกห้อง ตามผนังมีคนมาพ่นสเปรย์เป็นลวดลายตามชั้นต่างๆ ตัวอาคารเก่าจนมีรอยแตก
เรามองสำรวจไปเรื่อยๆ จนเห็นห้องนึง ห้องชั้นมีรอยเหมือนโดนไฟไหม้ออกมาจากห้อง ภายในห้องดำมืด แต่มองเห็นโต๊ะตัวนึงตั้งอยู่กลางห้อง ลักษณะคล้ายโต๊ะไม้ของนักเรียนสมัยก่อน และมีร่างๆนึงเป็นผู้ชาย ตัวใหญ่ดำ เหมือนโดนไฟไหม้ทั้งตัว นึ่งชันเข่าอยู่บนโต๊ะตัวนั้น
เรา : xึงงง พวกxึงงง เห็นเหมือนกันไหม (พร้อมจับแขนแป้งเขย่า)
จูน : เห็น รีบออกจากที่นี่ ก่อนมันจะเห็นเรา รีบไป มันไม่ใช่แล้ว
แป้ง เอ บี มองน่ากัน รับรู้แล้วว่าเรากับจูนคงเห็นอะไร ทุกคนเลยรีบขึ้นรถ ก่อนออกมาเราก็ได้ยกมือถือถ่ายรูปไว้ 2 รูป แล้วแป้งก็ขี่รถนำเอและบี ออกมา
พอมาถึงบ้าน เรามาเปิดรูปดู รูปแรกเราถ่ายตรงไปด้านหน้า ซึ่งปกติแล้วเราซ้อนท้ายรถคนที่สาม ถ้าเราถ่ายไปด้านหน้าเราจะต้องเห็นหัวจูนก่อนแล้วถึงเห็นแป้ง แต่ภาพนั้นหัวจูนหายไป เห็นแค่คอจนถึงไหล่ แล้วก็เห็นหัวแป้งเลย ส่วนภาพที่สองตอนขี่รถออกมา ซึ่งแป้งเป็นคนขี่รถออกมาแล้วเอกับบีขี่รถตามมาเป็นคันที่สอง แต่ในภาพรถเอกับบีขี่นำเรามา แล้วเราตามซึ่งมันสลับกัน เราก็มาคุยกันว่าสรุปผูัชายคนนั้นคือใครแ้วตายได้ยังไง ทำไมโรงแรมนี้ยังร้าง ซึ่งเราก็หาคำตอบกันไม่ได้ จนตอนเย็นเราก็เลยแยกย้ายกันกลับบ้าน
วันรุ่งขึ้นอยู่ๆ เราก็เริ่มรู้สึกปวดเท้าขึ้นมาแบบไม่มีสาเหตุ เราก็คิดว่าคงเดินไปเตะอะไรแล้วปวดเลยปล่อยไว้ไม่ได้สนใจ
วันที่สอง เรายังปวดเท้าอยู่แต่มากกว่าเดิม เลยก็เลยกินยาแก้ปวด แต่ก็ยังคิดว่าเดี๋ยวก็หาย
วันที่สามเริ่มปวดมากขึ้น แต่ยังพอเดินได้ เราเลยคิดว่ามันไม่ใช่แล้ว จะเกี่ยวกับเราไป ล้า ท้า ผี รึเปล่า เราเลยโทรไปหาแป้ง เล่าอาการที่เราเป็น แป้งเลยบอกว่างั้นเดี๋ยวเราไปกัน 3 คน เรา แป้ง จูน
ไปขอขมาวิญญาณที่โรงแรมนั้นเผื่ออะไรจะดีขึ้น สักพักแป้งก็มารับเราที่บ้าน พร้อมนำกรวยดอกไม้มาให้เรา แป้งขี่รถจนมาถึงบริเวณโรงแรม แต่รอบนี้ไม่ข้ามไป เราทั้งสามคน นำกรวยดอกไม้ไปวางแล้วสวดมนต์ขอขมากับสิ่งที่ทำไป พอเราขอขมาเสร็จแป้งก็พาขี่รถไปถามเรื่องราวจากชาวบ้านแถวนั้น บ้้างก็ว่าสร้างไม่เสร็จเพราะเศรษฐกิจ บ้างก็เดินหนี บ้างก็บอกไม่มีอะไร บ้างก็ไล่เราออกจากบ้านกัน จากนั้นแป้งก็มาส่งเราที่บ้าน แล้วก็กลับบ้านไป
ในคืนวันนั้น เราปวดเท้าจนทนไม่ไหว เดินไม่ได้ เหมือนคนเอาตู้มาทับ ค้อนมาทุบที่เท้า ขยับนิดเดียวก็ปวดทรมานมาก จนบอกแม่ให้พาไปหาหมอ พอเราถึงคลินิก เราลงรถไม่ได้เลย แค่เหยียบพื้นหรือกระเทือนนิดเดียวปวดร้าวไปหมด จนหมอต้องเดินมาหาที่รถ หมอจับบีบแล้วบิดเท้าไปมา
หมอ : ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมา ไปกินอะไรมารึเปล่า
เรา : ไปกินหมูกระทะติดกันมา 3 วันค่ะ (เราไม่กล้าบอกว่าไปล่า ท้า ผี มากลัวหมอไม่เชื่อ)
หมอ : บิดเท้าไปมาอีกครั้ง หมอจะบอกว่าน้องเป็นเก๊าท์ น่าจะกินของแสลงที่ทำให้เกิดกรดยูริกเยอะ แล้วไปสะสม ทำให้เป็นเก๊าท์
ตอนนั้นเราโล่งมากที่ไม่ใช่โดนอาถรรพ์ จากไปล่า ท้า ผี แต่เราเป็น เก๊าท์ เพราะกินหมูกระทะ ติดกันหลายวันนั้นเอง
สรุปแล้วเราก็ไม่รู้เรื่องราวของโรงแรมนั้นว่าเกิดอะไรขึ้นจนถึงทุกวันนี้ แต่ก็เจอหลายๆคนมาเล่าว่ามีคนเสียชีวิตเลยทิ้งร้างไว้ จะสร้างต่อก็สร้างไม่ได้ จนปัจจุบันโรงแรมนี้มีคนเข้าไปปรับปรุงรอบๆ แล้วเริ่มทุบสร้างอย่างอื่นแทน จบ
อันนี้เป็นเรื่องแรก มีทั้งความน่ากลัว ความหักมุม ถ้าอ่านแล้วชอบกันฝากคอมเม้นท์หน่อยนะคะ แล้วจะมาเล่าเรื่องต่อๆไปให้อ่านอีกค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
