ดัชนีความสุขที่วัดได้ด้วยจากการเสพสื่อ
หลังจากที่บ่นกระปอดกระเเปดเรื่องชีวิตหลังเกษียณที่ยังไม่เกษียณไปละ จะได้เริ่มเขียนเรื่องที่ตั้งใจสักที คือช่วงนี้เริ่มมาสังเกตพฤติกรรมตัวเรื่องการเสพสื่อว่าเริ่มหาอะไรฟิลกู้ดดู ต่างจากเมื่อก่อนที่เอาเเต่หาเรื่องปวดตับ
ช่วงวัยเรียนตั้งเเต่อายุ 13 เลยเอ้า จนถึงวัย 22 23 ต้นช่วงกำลังเรียนจบ ชอบมากกับพล็อตหนักๆ ปวดตับ หรือเรื่องราวเเบบจับต้องไม่ได้เเละไม่มีอยู่จริง อย่างเช่น พระเอกเป็นประธานบริษัทมาพบรักกับสาวใช้ พระเอกหล่อกับนางเอกไม่สวยเเบบไม่มีเหตุผลแบบฉันเเค่รักเธอ ไม่ก็พุ่งหลาวไปเรื่องปวดตับเเบบรักไม่สมหวัง อย่างตงกงตำหนักบูรพา หรืออนิเมะน่าปวดหัวอย่าง Attack on titan
ตัดภาพมาตอนนี้ นอนดูชินจังจอมเเก่น...
อุส่าห์พยายามหาสารพัดอนิเมะเด็กเก่าๆที่อยากจะหาดูได้ หนูชื่อจาดู ที่เป็นการ์ตูนเกาหลี หาพากย์ไทยไม่ได้ก็ยังดั๊นนน สรรหาไปดูพากย์เกาหลีซับอิ้งทั้งที่ภาษาอังกฤษตัวเองอ่อนด๋อยเเบบที่เด็กประถมเรียกเพื่อน ช่วงนี้ก็ติดเรื่องมาตาลดาจากช่อง 3 ที่เป็นละครฟิลกู้ดไปอีก
ก็เลยไม่เข้าใจว่าเเค่ระยะเวลาไม่กี่ปีทำให้มันพลิกหมวดหมู่การเลือกดูสิ่งบันเทิงขนาดนี้ได้อย่างไร ก็เริ่มวิจัยตนเองในหัวตนเองได้ว่า
บางทีความสุขในช่วงนี้อาจจะน้อยลง
ฉันเเละฉันเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
