คำถามนี้ ถ้าเป็นแต่ก่อน ผมจะใส่ Link คำตอบที่ผมเคยตอบไปแล้ว คิดอีกทีหนึ่ง แทนที่ผมจะทำเช่นนั้น ผมน่าจะถือโอกาสตอบคำถามนี้ในแง่มุมที่แตกต่างจากที่ผมเคยตอบมา
ในหนึ่งคำถามมักจะมีหลายคำตอบ นี่คือความจริงของชีวิต ที่เราไม่ใช่แค่ตั้งคำถามให้ถูกเท่านั้น แต่เรายังต้องเลือกคำตอบที่ "เหมาะสม" กับตัวเราเอง ย้ำอีกทีนะครับ "เหมาะสม" ไม่ใช่ "ถูกต้อง"
เริ่มต้นคือ เราจำเป็นต้องมีเหตุผลในการมีชีวิตอยู่หรือไม่ ผมเชื่อว่าคนรุ่นพ่อรุ่นแม่ของผม คงไม่ค่อยจะตั้งคำถามนี้เท่าไรนัก
มันเป็นคำถามของคนในสังคมที่ร่ำรวยทางวัตถุ จนขาดความมั่นคงทางจิตใจ สมัยที่ประเทศไทยยังจนอยู่ เรารู้แต่ว่า ทุกวันคือการทำงาน เพื่อให้มีเงินมาเลี้ยงปากท้อง เรื่องของฟุ่มเฟือยไม่ต้องพูดถึง แม้แต่น้ำอัดลมหนึ่งขวด กว่าผมจะได้ลิ้มรส ก็ต้องรอช่วงโอกาสพิเศษจริงๆ เช่น ตอนตรุษจีน
นึกแล้วก็น่าขัน ผมอยู่จนถึง สิ่งที่เคยฟุ่มเฟือยกลายมาเป็นของธรรมดา และผมก็เพลิดเพลินกับสิ่งเหล่านี้ ในฐานะของฟุ่มเฟือย ที่ตอนนี้ผมซื้อหามาได้แล้ว แต่คนรุ่นใหม่กลับไม่มีความสุขเหมือนผมเลย
คนรุ่นใหม่จึงรู้สึกว่าตัวเองขาดแคลนตลอดเวลา เพราะมีสื่อโซเชี่ยล ที่เราเห็นคนรวยจริงๆ เขามีชีวิตที่น่าอิจฉาเพียงใด (ในสายตาผมคือความไร้สาระของคนมีเงิน) ไม่แปลกที่ความต้องการนี้มันเติมไม่เต็ม ถ้าบังเอิญพ่อไม่รวย นามสกุลไม่ดัง
ความขาดแคลนในใจนี้ ทำให้เกิดคำถามว่า ทำไมชีวิตเราช่างแย่จัง (เปรียบเทียบกับคนที่มีสิ่งของมากกว่า) ทำไมเราต้องทำงานแบบไม่เห็นอนาคตว่าจะรวยได้ (จะได้ฟุ่มเฟือยเหมือนคนรวย) และอีกหลายๆทำไม จนมาถึงคำถามที่ว่า "แล้วเราอยู่ไปเพื่ออะไร" กัน (ในเมื่อไม่มีหวังว่าจะรวย)
ไม่ว่าคำตอบของคุณจะเป็นอย่างไร ผมขอบอกว่า ถ้าคุณหวังแต่วัตถุ อยู่เพื่อวัตถุ อยู่เพื่อจะมีมากกว่าคนอื่น อยู่เพื่อได้รับความยอมรับจากคนอื่น ชีวิตคุณจะไม่มีวันเติมเต็มอะไรได้เลย
แล้วอะไรละที่เติมเต็มการมีอยู่ของคุณ ตัวคุณเอง ครอบครัว สังคม ค่อยๆคิด ค่อยๆทำไป เดี๋ยวคุณก็จะหาคำตอบที่เหมาะกับตัวคุณเอง
ข้อสำคัญ อย่ารีบเหนื่อยเสียก่อนละ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
