บางคนดูเหมือนจะได้รับแสงแดด แต่กลับกันบางคนเป็นเพียงแค่เงา
ผมเป็นคนนึ่งครับที่เวลาเดินทางด้วยเครื่องบินมักเลือกที่นั่งข้างหน้าต่าง และมักจะถ่ายรูปจากหน้าต่างออกไปเห็นวิวจากหน้าต่างบานเล็กๆ ที่เห็นวิวมุมสูงจากบนเครื่องบินอยู่เสมอๆ
มันอาจจะดูเฉยๆ หรือดูเหมือนคนที่บ้านนอกก็ได้นะ ในความคิดของบางคน แต่ผมว่าในท้องฟ้าของแต่ละวันมันไม่เคยเหมือนกันเลย ผมเองมีบ้านเกิดอยู่สุราษฎร์ธานีครับ บินกลับไปที่บ้านบ่อยๆ แม้ว่าสถานที่จะเป็นที่เดิม บางครั้งนั่งเครื่องบินกับสายการบินเดิมแถมยังเป็นช่วงเวลาเดิมด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่เห็นตรงหน้ามันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักครั้ง
เป็นเหมือนกันบ้างไหมครับ? หรือผมอาจจะเป็นอยู่คนเดียวก็ไม่แน่ใจ ที่ชอบและชื่นชมวิวในช่วงเวลาสั้นๆแบบนี้ ที่อยู่ในช่วงเวลาขึ้นหรือลงของเครื่องบิน มีหลายๆครั้งวิวที่เห็นแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆนั้น แต่ก็ทำให้เราจดจำได้มาโดยตลอด
ไม่ว่าจะยังไงแสงและเงาก็มีความต่างซึ่งมีเวลาเป็นตัวกั้นกลาง แสงและเงาคือสองด้านของเหรียญเดียวกัน ไม่สามารถมีสิ่งหนึ่งได้หากไม่มีอีกสิ่งหนึ่ง มันอาจจะดูเหมือนภาพลวงตา หรือความจริงก็ได้ตัวเราอาจจะเป็นตัดสินไปเอง หรือในบางครั้งคนรอบข้าง คนรอบตัว หรืออาจจะเป็นคนที่เราไม่เคยรู้จักมาตัดสินตัวเรา ก่อนที่เราจะได้อธิบายมุมต่างๆเหตุต่างๆนานาด้วยซ้ำ อาจจะเปรียบเหมือนแสงคือความจริง และเงาคือภาพลวงตา ทั้งสองสิ่งจำเป็นสำหรับความเข้าใจในมุมที่อยู่คนละมุมกัน
เหมือนกันเดินทางที่จริงๆแล้วเราน่าจะมีแผนการเดินทาง แต่ผมกลับมองว่าการเดินทางจริงๆนั้นถ้าเราผิดแผนไปบ้าง แต่มันอาจจะทำให้เรารู้จักโลกมากขึ้นในมุมที่เราไม่เคยได้เตรียมการไว้ มันน่าจะเป็นเสน่ห์ของตัวมัน อย่างเช่น รูปพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดินรูปนี้นั้นเองครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
