23 ก.ค. 2023 เวลา 11:59 • ปรัชญา
ชีวิตของเรามัน ตื่นนอนขึ้นมา อารมณ์เรื่องนั้นเรื่องนี้ ก็เข้ามาแล้ว เดี๋ยวงงคิดว่าเช้านี้จะกินอะไรไปทำงาน เจอะเจออะไร เจอะเข้าวิพากษ์วิจารณ์ เรื่องนั้นเรื่องนี้ ดูข่าวเค้าตักันทะเลาะกันเรียกร้อง สิทธิเรียกร้องอะไรมากมายเรื่องคนนั้นคนนี้เรื่องราวที่เค้าเข่นฆ่ากันรบกัน เดี๋ยว.ซ่อมรบ เดี๋ยว..เอาแรงงานมาขาย เดี๋ยว..คนนั้นโกงคนนี้โกงฉ้อฉล เดียว..ใกล้ห่วยออก..เดี๋ยวก็ตกเย็นอีกแล้ว
..ถึงบ้านก็รีบไปนั่งหน้าพระ องค์น้อยๆในบ้านขอนำเรือนกายพ่อแม่มากราบพระ วันนี้ลูกเอาเรือนกายพ่อแม่ไปสร้างกรรม..มีกายวาจาใจวุ่นวาย..กับอารมณ์กรรม อารมณ์โลภโกรธหลงไม่มีหยุดหย่อนได้เลย .กราบพระเสร็จก็ไป..ทำงานบ้านเล็กน้อย..เก็บกวาดบ้าน ถูบ้าน.ก็มาเปรียบเทียบกับตัวเองวันๆแต่เรื่องอารมณ์ทั้งนั้น ..พอใจ ไม่พอใจ ..ไม่ชอบ ..ก็พยายาม ทำใหีมันชอบเช็ดถูกเก็บกวาดขยะในบ้านเหมือนในกายที่เราอาศัย ไปเอาขยะเข้ามาทั้งนั่น
.ต่อจากนั้น ก็เป็นโอกาสของเราไหว้พระสวดมนต์ภาวนา..เพื่อเอาเรื่องราวที่เป็นอารมณ์เป็นขยะ ออกไป ..ตื่นเช้า มันก็มีอารมณ์อีก. เราก็อาศัยสวดมนต์กราบพระให้ใจมันปลอดโปร่ง จิตใจมันก็ไม่ค่อยหงุดหงิดง่าย มันก็สบายอกสบายใจ มีความสุขกับจิตที่ไม่มีอารมณ์วุ่นวาย..
เมื่อก่อนตกเย็นก็มีคนมาชวนกินเหล้า พอเห็นเราสวดมนต์ .ปฏิบัติธรรม ..เค้าก็ถอยห่างออกไป ..ก็ไม่มีใครชวนไปกินเหล้าเพราะมันไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน .
โฆษณา