สวัสดีคะ วันนี้ไปเดินตลาด เจอป้าคนหนึ่ง นั่งขายข้าวพอง ( บ้านพี่แอ๋ว ) เรียกแบบนั้นคะ
ด้วยความที่ไม่ได้กินมานานแล้ว
เลยซื้อมา 1 ถุง ราคา 30 บาท
อุ้ย ! คิดในใจ ราคาแพงกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย เมื่อก่อน เคยซื้อ 10 บาท
มันแสดงถึงภาวะข้าวของราคาแพง
แพงมากจริง
ขณะเดินดูของในตลาด
ได้ยินเสียงผู้ชายคนกนึ่งบอกพี่แอ๋วว่า
จะแจกไข่ 10,000 ฟอง ให้ไปเข้าคิวรอรับได้ที่ลานหน้าวัด หลวงปู่เอี่ยม
เดินสักพักก็มองเห็นคนต่อคิวยาวมาก
เพื่อรอรับไข่ คนละ 10 ฟอง
ซึ่งไข่ที่พี่ซื้อมาก็ สิบละ 70 บาทแล้ว
คิดในใจ อยากไปต่อแถวรับไข่กับเขาบ้าง แต่อีกความคิดก็บอกว่า ให้คนอื่นเถอะ เราพอแล้ว และร้อนด้วยสุดท้ายก็เดินกลับ ไม่ขอรับ ไข่บริจาค
ป้าคนที่ทำข้าวพองก็ยืนคุยกับพี่ และบ่นว่าข้าวของราคาแพง แม้แต่ข้าวเหนียวที่ทำข้าวพองก็ขึ้นราคา อีกหน่อยคงขายราคานี้ไม่ได้แน่ ๆ คุยไปบ่นไป
ข้าวพองราคาแพง
เสียดายที่จะไม่ได้กินอีก
เมื่อของแพงอาหารบางอย่าง
ก็คงจะไม่มีคนทำเพราะต้นทุนสูงขึ้น
ถ้าขายคงขายได้กำไรน้อย
ไม่คุ้มค่าเหนื่อย หยุดทำดีกว่า
ป้าแกบอกแบบนั้น
ประหยัด
คือคำเดียวเท่านั้น
ที่ช่วยได้
ข้าวพอง สอนเศรษฐกิจ
ท้ายสุดสุดท้าย
เราต้องประหยัดกันแล้วค่ะ
เพื่อความอยู่รอดของเรา
ขอให้ทุกคนปลอดภัยจาก
พิษร้ายเศรษฐกิจในตอนนี้
ถูกหวยบ้างก็ดีให้ชื่นใจ
แต่พี่แอ๋วได้กินข้าวพองก็พอใจแล้วคะ
ค่ำคืนนี้ หลับฝันถึงข้าวพองกันค่าาา
#พี่แอ๋วงานบ้านเปลี่ยนชีวิต