มันมีเรื่องราว ที่เกี่ยวเนื่องด้วยคำว่า กรรม ..เรื่องสะสมบุญกรรม สะสมการประพฤติปฏิบัติธรรม มาเหมือนกัน ..อุปสรรคที่ขัดขวาง ก็แตกต่างกันไป .บางคนปฏิบัติธรรมได้ดี บางคนก็เจอะเจอ อุปสรรค เหมือนคนเราที่เกิดมาเป็นมนุษย์หญิงชายไม่เหมือนกัน มีพ่อมอม่ที่จับคู่มาไม่เหมือนกัน ..มีการสะเรื่องราวต่างๆ เก็บไว้ภายในกายในจิตไม่เหมือนกันเลย
สิ่งที่เกิดขึ้น..ขึ้นในกาย เมื่อมาปฏิบัติธรรม ก็จิตของเราเอง ในกายของเราเอง มันมีอารมณ์มากมายก่ายกอง ที่เราสะสมไว้ สิ่งที่เราใช้กายวาจาใจ ไปตามอารมณ์ ..มันสะสมเข้ามา อารมณ์นึกคิด ในการมันเกิดขึ้นตลอดเวลา พอเราจะทำสมาธิ ..ให้กายนิ่ง จ้ตนิ่งๆ อยู่กับภาวนาพุทโธ ..อารมณ์นึกคิด มันก็ไหลออกมาเป็นปกติ
เหมือนเราเอากายเป็นลำเรือ เรือของเราก็ใสขิงบรรทุกสิ่งนั่นสิ่งนี้มา ทรัพย์สินเงินทอง สิ่งมีชีวิตไม่มีชีวิต ยึดเข้าใส่ในเรือ กระแสน้ำไที่ไหลผ่านลำเรือ ก็คืออารมณ์โลภโกรธหลง .อารมณ์ต่างๆ ที่จะปะทะขึ้นมาที่หัวเรือ ที่หน้าที่ตาวิญญาณทั้งหก..เป็นกระแสน้ำกระแสอารมณ์
บางคนก็พายเรือไปติดตื้น เรือพายไปไหนไม่ได้ ติดตื้น ..ติดทรัพย์สมบัติ เงินทอง ยศฐานบรรดาศักดิ์ ชื่อเสียงเสียงเกียรติยศ ได้เรือมาทั้งที่ เรือนั้นก็ใช้พายทวนน้ำไป หาท่าบุญกุศลบารมีไม่ได้เลย เกยตื้นอยู่ตรงนั้นแหละ ..
การพายเรือ ..มันการในน้ำ มันก็มีของลองตามน้ำผิวน้ำ กอสวะ บางที่เห็นทรัพย์สินเงินทองลอยมาซื่อเสียงลาภลอมา กับน้ำ เราก็หยิบใส่เรือ เรือมันก็หนัก อาจจะล่ม หรือพายไม่ดูร่องน้ำกอสวะ ก็เอาเรือไปติดกอสวะ ออกไม่ได้ เรือก็ต้องลิยตามน้ำไป
จิตเราพายเรือด้วยคำว่าพุทโธ ..แต่เราพายๆไป ลมเข้าออกจมูก ..ก็เป็นอารมณ์..ไปเสียแล้ว น้ำก็เลยเข้ามาในเรือ นั่งสมาธิเสียนาน แต่จิตก็เลย ไม่ได้สติของจิต เพราะสติและจิต ตามอารมณ์ไป .กระแสน้ำที่ปะทะหัวเรือ ยังมีเรื่องพายเรือในที่ตื่น น้ำเชียว ร่องน้ำแคบ ..เรื่องราวเหล่านี้ เป็นเรื่องของจิต ที่จะพายเรือไปหาท่าบุญกุศลบารมี
เมื่อลงเรือ พายเรือทวนน้ำ มีแต่ต้องจ้ำพาย.. ทวนน้ำ ประคับประคองเรือ ไม่ให้เรือล่ม หรือปล่อยเรือตามน้ำตามอารมณ์ เรือมันก็ออกสู่ท้องทะเล ..หากเรือแตกกลางทะเล จิตก็ตกลงสู้ก้นท้องทะเล ..ยากที่จะมีลำเรือใหม่ให้พายเรือ
บางคนพายเรือหนัก มันก็สู้คลื่นไม่ไหว มีทั่งคลื่นหนักคลื่นเบา โต้คลื่นไม่ได้ เหน็ดเหนื่อย ปวดเมื่อย ทุกข์ทรมาน ก็เก็บพาย ปล่อยเรือตามน้ำ กินนอนในเรือ รอคอยให้เรือล่ม..จิตจมใต้ท้องน้ำ จิตจมใต้ท้องน้ำเป็นยังไงต่อไป .มันมีกุ้งหอยปูปลามากมาย .ที่จะกลืนกินจิตดวงนั้นให้อยู่อาศัย ..อาจมีพ่อแม่เป็นกุ้งหอยปูปลา มีเหล่าสัตว์เป็นพ้องเพื่อนพี่น้องกัน .
เรือมันหนัก ..ก็ต้องหยิบของในละเรือ ออก ปล่อยออกไป ทรัพย์สินเงินเอง วัตถุสิางของที่ยึดมาไว้ในลำ ก็ต้องปล่อยลงน้ำ แปรสภาพเป็นบุญกุศล ให้กุ้งหอยปูที่อาศัยในน้ำนั้น ได้กินอาศัย ..เรือก็จะได้เบา พายเรือไม่กินกำลังของจิต เพราะพายเรือหนัก
ท่าของบุญกุศลบารมี คือ ท่าของผู้ที่ที่จะมีกายเป็นเทพยดาอินทร์พรหม หมดบุญ ก็ลงมาอาศัยกายมนุษย์ ลงมาพายเรือต่อไปอีก..พายเรือ สะสมบุญบารมี ..หนีเวรกรรม คัดเอ้าท์กรรม ..เพื่อที่จะยุติการเกิด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
