ลาออกเพื่อไปเช็คอิน..ครั้งแรกที่เชียงดาว
ลาออกเพื่อไปเช็คอินครั้งแรกที่เชียงดาว
ก็ไม่คิดว่าจะได้ลาออกจริงๆ จนวันนี้…
การตัดสินใจลาออกครั้งแรกในชีวิตของฉัน หลังจากทำงานครบ1 ปี มันยากทุกวินาทีที่จะเอ่ยปากออกไปว่า “ขอลาออก”
แต่เพียงเสี้ยววินาทีที่ได้พูดออกไป กลับรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก ทุกอย่างมันเบาบางไปหมด เมื่อรู้ถึงวันสิ้นสุดว่า นี่อาจเป็นการทำงานเดือนสุดท้ายของที่นี่ …
เชียงดาว ครั้งแรก
เอาตรงๆนะ เชียงดาวคืออะไร ไปยังไง ไม่เคยแม้แต่จะได้เที่ยว ไม่เคยได้หยุดพักเหมือนคนอื่นเขา แม้แต่บ้านที่ต่างจังหวัดยังไม่ได้กลับ ไหน .. เชียงดาวมันเป็นยังไงกัน
ได้คำแนะนำจากเพื่อนที่จะไปร่วมทริปด้วย คือต้องขึ้นรถบัสสีส้มที่ขนส่งข้างเผือก บัสแบบปรับอากาศ (อากาศธรรมชาติ) ปรับตามสภาพอากาศข้างนอกนั่นเอง
ผุ้ร่วมทริป no.01
ผู้คอยซัพพอร์ตเสมอ คนที่คอยบอกให้ลาออก100 รอบ
ผู้ร่วมทริป No.02 & No.03
เพื่อนซี๊เพื่อนตายตั้งแต่สมัยมัธยม สรุปลาออกพร้อมกันแล้วไปเที่ยว555555555555
ตั๋วโดยสาร ยุค90
ค่าเดินทาง คนละ 40 บาท ไป - กลับ 80 บาท
ซื้อตั๋วได้ที่ขนส่งช้างเผือกเชียงใหม่เลยค้าาาาาาาาา
คุณลุงที่พักบ้านต้นไม้แม่แมะลงมารับ
ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง หรือ1.30 ชั่วโมง ก่อนหน้านั้นได้ติดต่อที่พักให้รถลงมารับจากหน้าโรงเรียนบ้านแม่นะ คุณลุงพาขับรถขึ้นไปอีกประมาณ 30 นาทีจนถึงที่พัก “บ้านต้นไม้แม่แมะ”
บ้านต้นไม้แม่แมะ
แต่!!!! ด้วยความที่อยากได้ความเป็นส่วนตัวเลยจองอีกบ้านนึงไว้ ที่สามารถเดินลงไปข้างล่างบ้านต้นไม้แม่แมะ ชื่อบ้านไอยเรศ มีทั้งหมด2 ห้อง ซึ่งเรามาด้วยกัน4 คนเลยจัดแจงห้องละ2 คนไป ราคาคิดต่อคน คนละ750 บาท รวมอาหารเย็นและอาหารเช้าเรียบร้อยค่าาาา
มื้อแรกของวัน ด้วยความที่หิวมากๆ เลยต้องสั่งอาหารมาก่อน ไม่ได้อยู่ในเซ็ตอาหารเย็นนะคะ แต่สามารถสั่งแยกได้ ทั้งหมดนี้ในราคา35 -40 บาท ถูกจน งง และยังอร่อยแบบ ตายได้เลยค่าาาาาาาาพี่สาว
เดินป่าแบบไม่ได้ตั้งใจ
ถามจริงๆนะ คิดอะไรอยู่ เดินป่าบ่าย3 แถมยังเดินฤดูฝน
เอาสิ ไม่เคยทำอะไรแบบนี้เหมือนกัน ลองดูสักหน่อยจะเป็นไรไป
ไกด์ คือคุณลุงในหมู่บ้านนั่นแหละที่เรียกว่าเป็นการกระจายรายได้เข้าสู่ชุมชน ค่าเดินป่า รอบละ300 ต่อ1 กลุ่มซึ่งถือว่าคุ้มมากๆ
บอกก่อนเลยว่าเดินป่าครั้งนี้เป็นการตัดสินใจแบบด่วน มาตัดสินใจได้ภายหลังว่าจะไป เลยไม่ได้เตรียมการอะไรมาเลยนอกจากเตรียมใจ คิดว่าแค่มีไม้คนละอันก็น่าจะรอด แต่หลังจากนั้นเดินเข้าไปชีวิต 50/50 จ้าแม่
และแล้ว .. ฝนก็ตกจริงๆ5555555555 ไปกัน5 คนรวมไกด์ คนนี้มีเสื้อกันฝนอยู่คนเดียว เธอเก่งมาก นาตาชา 👏🏻👏🏻
ยังไม่สามารถเดินไปต่อได้เพราะฝนตกหนักจริงๆ คุณลุงเลยบอกให้พักก่อน และต้องเอาใบตองมาเป็นร่มหรือต้องนั่งใต้ต้นไม้เพื่อหลบฝน
ในใจคิด.. นี่คิดถูกหรือคิดผิดกันนะที่มาเดิน มันท้าทาย มันใหม่มากๆสำหรับคนอย่างเราที่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน ซึ่งรู้สึกว่ามันยากมากๆ
เอ้อ ด้วยความที่รองเท้าไม่พร้อมเป็นรองเท้าแตะ ทำให้ลื่นได้ง่ายมากๆ แถมยังเจ็บตัว ได้แผล เพราะกลิ้งลงเนิน ลื่นในน้ำตก ลื่นทุกอย่าง คุณลุงบอกว่า ถ้าได้ลื่นครั้งนึงแล้วจะลื่นไปเรื่อยๆ ฉะนั้นใครฝีเท้าดี เดินได้ดี ก็จะไม่ค่อยลื่นบ่อย
และใช่จ้ะ ฉันเป็นผู้ถูกเลือกให้ผิดหวัง 🥹
และนี่คือแผลที่ได้จากการเดินป่า
เจ็บปวดเหมือนอกหักไหม บอกเลยว่าใช่
เมื่อไหร่จะถึงกันนะ
ยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ เชื่อมั้ยว่าการเดินป่าครั้งนี้ใช้เวลา3 ชั่วโมง จนลืมทุกอย่างที่เป็นโลกภายนอก ทั้งการใช้ internet การใช้ชีวิตในเมือง การได้เดินไปคุยไป ทำให้เราโฟกัสแค่ข้างหน้าว่าเราจะเจออะไร เราจะเจอสัตว์มั้ย เจอน้ำตกมั้ย อีกทั้งยังต้องระวังตัว ในการถูกแมลงกัด เหยียบใส่หนามแหลมๆ หรือ ระวังลื่นจากการที่ฝนตก
การได้หัวเราะไปกับคนที่เรารัก คนที่อยู่ข้างๆกันในวันที่เราไม่อยากเอาอะไรแล้ว มันทำให้เราได้เห็นว่า ต่อให้เราจะเป็นแบบไหนพวกเขาก็พร้อมจะเดินไปกับเรา อยู่ข้างๆจนจบทริป ล้มก็คอยช่วยกัน พยุงกันลุกขึ้น การได้หัวเราะสมน้ำหน้าเวลาเพื่อนล้ม มันคือความจริงใจที่หาไม่ได้จริงๆนะ 😂
บุคคลที่ทิ้งกางเกวไว้ที่เชียงดาว
ในเมื่อหัวเราะเพื่อนดีนัก สุดท้ายกางเกงมันขาด ตอนข้ามต้นไม้ใหญ่ เพื่อจะไปน้ำตก5555555555555555555
สภาพพ
ออกมาจากป่าได้ก็เกือบ6 โมงเย็นพอดี คุณป้าคุณลุงที่พักถามว่าหนูไปตกดอยที่ไหนมา เป็นอะไรมากมั้ย ฉันบอก “ไม่เป็นไรค่า” แต่สภาพพ เลือดออกบ้าง แผลถลอก ทั้งแขนทั้งขา ช้ำระบมไปหมด โดนทั้งหนามทั้งหินบาด แต่สนุกมากๆ สนุกแบบหาไม่ได้อีกจริงๆในชีวิตนี้
อาหารเย็น / Dinner time
คุณป้ายกสำรับกับข้าวเย็นมาให้ เยียวยาจิตใจและสภาพร่างกายที่อ่อนล้าและบอบชัำ อาหารอร่อยมากๆ อร่อยจนต้องร้องขอ อร่อยจนแทบจะไม่ได้คุยกันเลยนอกจากกินอย่างเดียว
บางที.. ความสุขก็แค่การอยู่แบบสงบ
และนี่คือวิวหน้าห้อง มีแต่เสียงนก เสียงน้ำไหลของลำธารที่คอยอยู่เป็นเพื่อน มีทั้งเพื่อนรู้ใจ คนรัก และเสียงดนตรีเบาๆที่มาจากการเกากีต้าร์ของเราเท่านั้น สงบ และผ่อนคลายมากๆ
อาหารเช้า / breakfast
ข้าวต้ม + ไข่ลวก + ไข่ต้ม และเครื่องเคียงต่างๆ
อร่อยอีกแล้วว หลังจากเมื่อคืนที่ต้องนอนนิ่งๆเพราะระบม ขยับตัวไม่ได้จนคิดว่าจะเรียกกู้ภัยมารับไปโรงพยาบาลดีไหม เกือบถอดใจจะไม่นอนต่อ เพราะร่างกายไม่ไหว แต่พยายามฝืนลุกมาทานยาเพื่อให้บรรเทาความเจ็บปวด
ก็มานั่งคิดและมองแผลตัวเอง ว่า ที่ผ่านมาหรือเราทนไม่มากพอจนต้องลาออกจากงาน หรือเป็นเพราะอะไรกัน แต่.. สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้สึกดีมากๆคือ การตัดสินใจที่ถูกต้อง
การจบเพื่อเริ่มต้นใหม่
การจบบางสิ่งบางอย่างเพื่อเริ่มต้นใหม่ในอีกหลายอย่าง อาจจะทำให้เราค้นพบอะไรที่ใหม่กว่า หรือดีกว่าเดิมก็ได้
ฉะนั้น การลาออกครั้งนี้ ฉันตัดสินใจถูกต้องแล้วจริงๆ
แล้วพบกันใหม่ ในการลาออกครั้งต่อไป :)
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
