วิถีแห่งบาหลี วิถีแห่งเทพเจ้า
ความมีเสน่ห์ของบาหลีไม่ใช่แค่สภาพภูมิศาสตร์ของเกาะและธรรมชาติอันสวยสดงดงามอย่างเดียว .. แต่ยังอยู่ที่วิถีการดำเนินชีวิตของชาวบ้านที่ปฏิบัติสืบทอดกันมายาวนานจากอดีตสู่ปัจจุบันนับพันปี
.. และไม่ว่าโลกภายนอกจะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน หรือนักท่องเที่ยวจะหลั่งไหลเข้ามาถล่มทลายอย่างไรความเชื่อในศาสนา วัฒนธรรม ประเพณีของชาวบาหลีก็ยังมั่นคงไม่เสื่อมคลาย
บาหลีเป็นชุมชนวัฒนธรรมฮินดูที่เข้มแข็งที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ในประเทศที่มีประชากรเป็นมุสลิมส่วนใหญ่ (ชาวอินโดนีเซีย 95 % นับถือศาสนาอิสลาม) ..
.. เพราะชาวบาหลีมีรากฐานทางวัฒนธรรมของตัวเองอย่างต่อเนื่องและยาวนาน ทำให้สามารถสร้างสรรค์รูปแบบประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองจนกระฉ่อนไกลไปโลก เช่น รีสอร์ต สปา หรือสถาปัตยกรรมที่มีลักษณะเฉพาะตัวของบาหลีอย่างชัดเจน
ศาสนาฮินดูในบาหลี มีชื่อเรียกทางการว่า “อากามา ฮินดู ธรรมะ” หรือชื่อที่นิยมเรียกกัน คือ อากามา ตีร์ตา … หมายถึง ศาสนาแห่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ เนื่องจากน้ำมนต์เป็นสิ่งสำคัญในพิธีกรรมต่างๆมากมาย …
ศาสนาแบบ ฮินดูธรรมะ เป็นการผสมผสานระหว่างฮินดูที่นับถือพระศิวะเป็นใหญ่ กับศาสนาพุทธที่เคยแพร่หลายมาก่อนหน้านี้
โดยหลักปฏิบัติได้มาจากปรัชญาอินเดียผสมกับความเชื่อของท้องถิ่น ก่อให้เกิดฮินดูสไตล์บาหลีที่แตกต่างจากฮินดูแบบอินเดียมาก
พิธีกรรมต่างๆ ทางศาสนา และการยึดมั่นทำบุญไหว้พระเป็นประจำสม่ำเสมอได้สะท้อนให้เห็นศรัทธาที่แน่วแน่มั่นคงต่อเทพเจ้าฮินดูของชาวบาหลี
โดยชาวบ้านที่นี่เชื่อว่าธรรมชาติมีพลังและจิตวิญญาณ สรรพสิ่งรอบกายล้วนมีวิญญาณสิงสถิตย์อยู่ …
.. จักรวาลเป็นองค์รวมของทุกสิ่ง ทั้งปวงเทพ ผู้คน และปีศาจ ต่างเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลทั้งสิ้น …
เทพเจ้า อันเป็นผู้สร้างและธำรงชีวิต เป็นตัวแทนแห่งสันติสุข ทรงประสาทพรแก่มนุษย์ ทรงสถิตบนขุนเขา …
ปีศาจและสัตว์นรก ที่เป็นมารร้าย คือตัวแทนของความปั่นป่วน มุ่งทำลายมนุษยชาติ และอาศัยอยู่ในท้องทะเล …
ชาวบาหลีจึงให้ความเคารพต่อทะเลเพียงห่างๆ และมุ่งแสวงหาความสมดุลระหว่างพลัง 2 ฝ่ายนี้
เทพเจ้าชั้นสูงของบาหลี คือ เทพฮินดูในปางอวตารต่างๆ ของ ซังห์ยัง วีดี วาซา องค์เทพสูงสุดหนึ่งเดียวแห่งจักรวาลทั้งปวง …
ส่วนเทพท้องถิ่นนั้น เป็นเทพยดาแห่งความอุดมสมบูรณ์ เทพารักษ์ประจำภูเขา ทะเลสาบ ต้นไม้และแม่น้ำ รวมถึงบรรพบุรุษที่ได้รับความเคารพดั่งเทพ
… ปวงเทพ จะได้รับการถวายเครื่องบูชาที่ประดิดประดอยอย่างวิจิตรบรรจงอย่างสม่ำเสมอ เพื่อแสดงถึงกรุณาธิคุณที่เทพมีต่อมนุษย์
หากละเลยเผ่าพันธุ์ของมนุษย์จะถูกลงโทษ ภูเขาไฟจะระเบิด แผ่นดินไหว และเกิดโรคระบาด เพื่อสั่งสอนให้สำนึกถึงสิ่งที่เทพได้ประทานให้
หน้าที่ของชาวบาหลีต่อ ปีศาจและแม่มด ก็ต้องได้รับเครื่องสักการะเช่นเดียวกัน เพื่อกันไม่ให้มนุษย์ถูกรังควาน …
ทั้งนี้ เครื่องบูชาสำหรับเทพเจ้า ชาวบาหลีจะนำมาบริโภคต่อหลังจากที่เทพได้โปรดแล้ว ในขณะที่เครื่องสักการะปีศาจจะวางอยู่ตามพื้น และจะถูกนำไปทิ้ง หรือปล่อยให้สุนัขคุ้ยกินเป็นอาหาร
หลักใหญ่ของการบูชาของชาวบาหลี คือ พระศิวะ ด้วยทรงเกี่ยวข้องโดยตรงกับชีวิตของชาวเมือง ด้วยการเป็นทั้งพระผู้สร้างและผู้ทำลาย รวมถึงเป็นพระผู้อำนวยพรให้เกิดใหม่ นอกจากนั้นยังมีการบูชาเทพอีก 2 องค์ คือ พระพรหม ซึ่งเป็นพระผู้สร้าง และพระวิษณุ ซึ่งเป็นเทพผู้รักษา …
วัดในบาหลีจึงมักมีแท่นบูชา 3 บัลลังก์สำหรับเทพทั้ง 3 องค์ เมื่อมีงานพิธี แท่นจะได้รับการตกแต่งด้วยผ้าสีต่างๆ คือ สีแดง สำหรับพระพรหม สีขาวสำหรับพระศิวะ และสีดำสำหรับพระวิษณุ
ด้วยความเชื่อในเรื่องของเทพเจ้านี่เอง จึงไม่แปลกที่เกาะแห่งนี้มีวัดเล็กวัดน้อยกระจัดกระจายอยู่กว่า 1 พันวัด และเรามักจะได้เห็นกระทงใบตองบรรจุดอกไม้ ธูปเทียน วางไว้ตามหน้าบ้าน ตามถนนหนทางรอบๆเกาะ เช่นเดียวกับผู้คนแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าพื้นเมืองสีสันสวยงามเข้าวัดเช้าเย็นเป็นปกติ
.. และหากโชคดีนักท่องเที่ยวก็อาจจะได้เห็นขบวนหญิงสาวแห่เครื่องสังเวยเซ่นไหว้ซึ่งเป็นพานผลไม้ที่ซ้อนสูงกันขึ้นเป็นกรวยหลายชั้นเทินไว้บนศีรษะเดินเรียวแถวกันไปร่วมงานเทศกาลต่างๆ ที่วัดซึ่งมักเป็นพิธีกรรมที่จัดอย่างยิ่งใหญ่
เทศกาลที่ชาวบาหลีให้ความสำคัญ มีอาทิเช่น วันสรัสวตี (Saraswati) เป็นวันฉลองเทวีแห่งความรู้และศิลปะ คนไทยคุ้นเคยในชื่อของพระสุรัสวดีนั่นเองค่ะ ในงานนี้ทางวัดจะนำหนังสือธรรมะใบลานและคัมภีร์พระเวทออกมาทำการสักการบูชา
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
