คำว่า"ผู้ให้ ผู้รับ" อยู่ในคนเดียวกันทุกคน รับกับให้อย่างมีความสุข
คนให้ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะวันนี้ให้พรุ่งนี้รับ จิตใจจดจ่ออยู่ที่การให้รับ"มิตรภาพ"
ของกันและกันมากกว่าจะจดจ่ออยู่ที่ ความเป็นผู้รับผู้ให้
เขาเรียกว่า"ใส่ใจดูแลกันจนตายจากกันไปข้าง"นั่นแหละ โบราณจะเรียกว่า
"คืนจาน คืนชาม คืนถ้วย non Stop" วงจรนิรันดร์