หากมีความเพียรในการปฏิบัติธรรมและทําถูก จะต้องก้าวหน้าเห็นผลชัดเจน
หากไม่เกิดความก้าวหน้าทางปัญญา แสดงว่าติดกระดุมเม็ดแรกผิด เม็ดอื่นก็ผิดไปหมด ให้พิจารณาดูว่า " รู้สึกตัว " ถูกหรือไม่
ที่ผิดพลาดกันคือ " ไปคิดรู้สึกตัว " การปฏิบัติธรรมไม่ใช่การไปห้ามความคิด แต่ไม่ใช่การใช้ความคิด
" มิจฉาสมาธิ " บังเกิดเมื่อปฏิบัติผิด = ไปคิดรู้สึกตัว รู้สึกตัวผิด = การไปเพ่ง = การไปพยายามมาก = การไปตามรู้แบบยึด = การมีมานะ = การเกิดอัตตา = การหลงเพลินแช่ = ก็ล้วนเป็นการหลงในความคิดไม่จบ คิดเรื่องเดียวหรือหลายเรื่อง ก็คือความคิด = จิตผู้รู้โดนปกคลุมด้วยความคิด = จิตผู้รู้อ่อนแอ อยู่ในโลกความคิด ไม่อาจสําแดงการรู้ อย่างอิสระ = จิตไม่ตั้งมั่นไหลไป = ปัญญาญาณไม่เกิด มีแต่ปัญญาความคิด = สักว่าคิดเอาแต่คิด = ที่เข้าใจว่าปฏิบัติมานาน แล้วก้าวหน้า เกิดสภาวะธรรมแปลก
ล้วนเป็นเพียงการหลงอยู่ในความคิดระดับสูงขึ้นไป หลงในสภาวะแห่งจิต จนกลายเป็นนิมิตต่างๆ สภาวะต่างๆมากมาย ติดกระดุมเม็ดแรกผิด เม็ดอื่นก็ผิด " เข้าใจว่าการนั่งคิด คือการปฏิบัติ " แตกความคิดออกมามากมาย ไม่รู้จบ
" สัมมาสมาธิ " บังเกิดเมื่อปฏิบัติได้ถูกต้อง = รู้สึกตัวให้ถูกต้อง = รู้แต่ไม่รู้อะไรเลย = จิตตั้งมั่น = จิตผู้รู้ อิสระ = จิตผู้รู้เด่น เข้มแข็ง = ว่างแบบรับรู้อารมณ์ความคิด = รู้ทันอารมณ์ความคิด = เกิดปัญญาญาณ = เจริญวิปัสสนา = ไม่เข้าไปยึดความคิด = ไม่เพ่ง ไม่ฟุ้ง รู้ตัว = ไม่หลงอยู่กับความคิด = ไม่เกิดปัญหาจากการคิด ตามมามากมาย = สักว่ารู้ว่าเห็น
หาก " รู้สึกตัว " ให้ถูกต้อง ติดกระดุมเม็ดแรกถูก รู้สึกตัว ไม่เข้าไปยึดถือความคิด รู้ทันความคิด รู้สึกตัว เกิด สัมมาสติ เกิด สัมมาสมาธิ มรรคย่อมเจริญเองอัตโนมัติ เส้นทางเดินนี้ ใจเราเองเป็นผู้นําทาง
ภาพ วัดหนังราชวรวิหาร กรุงเทพฯ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
