ฆ่าสัตว์ เพื่อนำไปศึกษา จะบาปไหม?

โยมถาม :
สมัยเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา เคยจับสัตว์มาฆ่าเพื่อนำส่วนต่าง ๆ ของร่างกายไปศึกษาในชั้นเรียน ถ้าตายไปเราจะต้องชดใช้กรรมแบบใดครับ
พระอาจารย์ตอบ :
ถึงแม้จะเป็นการเรียน และทำเพื่อการทดลองหาความรู้ก็ตาม แต่ถือว่าเป็นปาณาติบาตได้เหมือนกันนะ มีวิบากกรรมคือ ผิดศีลข้อที่ ๑ ส่งผลให้เราเจ็บไข้ได้ป่วยง่าย โรคภัยรุมเร้า มีอายุสั้น และถ้าไม่มีบุญอื่น ๆ มาช่วยเลย ตายไปจะต้องตกนรก
แต่ในความจริงแล้ว คนเราเกิดมาไม่ได้ทำกรรมเพียงเรื่องเดียว เรามีโอกาสทั้งทำกรรมและทำทั้งบุญด้วย เช่น อาจจะเคยทอดผ้าป่า ทอดกฐิน สวดมนต์ นั่งสมาธิ กระทั่งกำลังอ่านธรรมะอยู่นี้ก็เกิดบุญ ฟังเทศน์ฟังธรรม เรียกว่า “ธัมมัสสวนมัย” คือ “บุญสำเร็จด้วยการฟังธรรม”
พอเราฟังธรรมแล้วใจใสใจสว่างขึ้น ก็จะทำให้เราได้บุญเพิ่มขึ้น บุญนี้จะไปช่วยทำให้บาปอ่อนกำลังลง ปิดอบายให้เราได้ แต่ในขณะเดียวกัน ผลกรรมก็ยังมีโอกาสส่งให้เราเกิดอาการเจ็บไข้ได้ป่วย หรือเกิดอุบัติเหตุได้
วิธีแก้ที่ดีที่สุดคือจากนี้ไปไม่กลับไปทำบาปซ้ำอีก บาปกรรมในอดีตที่เผลอทำไปแล้ว แก้ไขไม่ได้แล้วช่างมัน อย่าไปนึกถึง ลืมให้หมด ที่สำคัญคือไม่ทำผิดซ้ำอีก จากนี้ไปให้เรารักษาศีลให้ดี ไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งหลาย อย่าว่าแต่สัตว์ใหญ่เลย เราจะราดน้ำลงในคอห่าน พอเห็นแมลงตัวเล็ก ๆ บินตกลงไปในน้ำ ไม่ทำเป็นมองไม่เห็น แต่ให้เราต้องเขี่ยมันขึ้นมาอย่างไม่ได้รังเกียจความสกปรกเลย
เราต้องไม่แกล้งปรงสัตว์จากชีวิต ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ตัวเล็กตัวน้อย ไม่เผลอไปดูเบาชีวิตผู้อื่น จากนี้ไปให้เราตั้งจิตยึดมั่นอย่างนี้ วิบากกรรมที่มีก็จะเบาบางจนอ่อนกำลัง หมดฤทธิ์ลงไปในที่สุด
ส่วนบุญที่เราตั้งใจไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์อื่น รวมทั้งบุญอื่น ๆ ทั้งถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์ ถวายยารักษาโรค ปล่อยนกปล่อยปลา บุญเหล่านี้ก็จะเสริมส่งจนกระทั่งแก้ไขวิบากกรรมนั้นได้ ส่งผลให้เรามีร่างกายที่แข็งแรงยิ่งขึ้น มีอายุยืนยาวมากขึ้น
เจริญพร

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา