จะลองถอดคำดูนะครับ
เสีย "ชำรุด บ่กพร่อง ผิดปกติ ไม่อยู่ในสภาพเดิม ใช้การไม่ได้ ไม่เหมือนเดิมฯลฯ"
คน "รากเดิม"ของคำว่ามนุษย์ ผู้อวยยกตนว่าเป็นผู้มีจิตใจสูง"
อยากเรียกว่า"เสียมนุษย์" เพราะไม่ว่าจะเป็นผู้มีจิตใจเดิมๆกับผู้มีจิตใจสูง
ก็คือ "คน"ที่ ไม่เคยอยู่นิ่ง จิตไม่นิ่ง ร่างกายไม่นิ่ง สมองไม่นิ่ง เป็นรูปและเป็นธรรม
ที่เคลื่อนไหว
สำคัญขีดเส้นใต้ร้อยเส้น : "การเสียมนุษย์ " ก็อาจมองได้หลายมิติว่า ทำตนเสีย
เสียตน จากเดิมดีๆ จิตใจดีๆ กลายเป็นเสีย ชำรุด บกพร่อง ทางจิตและการกระทำ
จนถึงขั้นก่อให้เกิดผลกระทบเสียหายต่อคนอื่น สังคม ประเทศชาติไปกระมัง
ทำตนเสียคน แบบไม่ได้คน เพราะคนอื่นๆในสังคม แม้กระทั่งคนใกล้ตน
ก็ไม่อาจจะศรัทธาเชื่อมั่น เชื่อใจมั่นใจ ทำให้เกิดการเสียความเชื่อถือ
เสียคนอื่น คนอื่นๆก็เดินจากไป
"การสูญเสียความเป็นมนุษย์ จนเสียมนุษย์
เสียความสัมพันธ์ ในสังคม"
"การกระทำที่ออกจากความคิดมนุษย์(คน) เป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้
สามารถแสดงให้เป็นถึงความจริงใจต่อคนต่อกลุ่มต่อสังคม
เป็นเครื่องยืนยัน
ความเชื่อมั่นว่า คนๆนั้นจะยืนหยัดอยู่ในสังคมแบบ"ได้คน"แม้จะเรียก
เขาคนนั้นว่าคน หรือเรียกเป็นมนุษย์
ความเป็นคน แท้จริงจึงอยู่ที่ข้างในของคน เป็นความดีของจิตดีที่ส่ง
การกระทำดีงามสร้างความดีงามรักษา"ความไม่นิ่งแบบคนที่พัฒนาไปในสิ่งดี"
จึงจะเป็น"คน ที่ไม่เสียคน " ปัจจุบันเราเจอพวก"เสียมนุษย์"ซะเยอะ
แย่และยอดแย่ กว่า"คน"ที่จิตใจดีๆ
คำถามดี ขออภัยที่"คน"อย่างผมตอบตามความเข้าใจได้แค่เนี้ยครับ
ขออำภัยที่อาจตอบไม่ตรงคำถาม แนะนำด้วยครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
