"อยู่กันมาแต่ลืมตาเห็นชีวิต
เข้าใกล้ชิดไม่เคยพรากจากไปไหน
ถึงสังขารเปลี่ยนแปรไปตามวัย
จากลูกหมาเป็นหมาใหญ่ถึงวัยชรา
แต่จิตใจไม่แปรตามสังขาร
ยังกล้าหาญจงรักสมศักดิ์หมา
ในยามทุกข์ ทุกข์ร่วมด้วยกันมา
ในยามสุขปรีดาด้วยรู้ใจ
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยก็ช่วยเฝ้า
ยามนอนหลับใครจะเข้ามาไม่ได้
กินข้าวช้ามาเรียกด้วยห่วงใย
หากนอนดึกวอนให้เข้าหลับนอน..."