สำนวนนี้มีที่มาจากความช่างสังเกต ช่างเปรียบเปรย และความเป็นสังคมเกษตรของชาวไทยนั่นเอง
"ไก่แก่" ในที่นี้ ต้องเข้าใจด้วยว่าหมายถึง "ไก่แจ้" ไม่ใช่ "ไก่โต้ง" นิสัยหนึ่งของไก่แจ้ก็คือเที่ยวเกี้ยวแม่ไก่ไปทั่ว หากเลี้ยงไก่แจ้กับไก่โต้งไว้รวมกัน แม่พันธุ์จะถูกพ่อไก่แจ้ชิง "เจาะไข่แดง" ไปหมด จนไก่ทั้งฝูงก็จะกลายเป็นไก่แจ้ไป (ซึ่งเป็นปัญหาของคนเลี้ยงไก่อยู่เหมือนกัน) ดังนั้นไก่แจ้จึงขึ้นชื่อในเรื่อง "เจ้าชู้"
ทีนี้เมื่อ "ไก่แก่" คือ "ไก่แจ้" แล้ว ก็คิดเอาเถิดว่า ประสบการณ์ไก่ตัวที่ว่านี้ "โชกโชน" เพียงใด และก็ไม่มีชายใดอยากจะเป็น "ไก่อ่อน" ซะด้วยซี
ทีนี้มาที่ปลาช่อน ปลาช่อนเป็นปลาน้ำจืด เชื่อว่าคงพบได้ทั่วประเทศนี้ นอกจากอยู่ในหนองแล้ว เวลาวางไข่ พวกมันจะวางไข่ในน้ำตื้น และเลี้ยงดูฝูงลูกตัวเล็กๆ ของมันในดงของพืชน้ำ ใดๆ ก็ตามมันก็ชอบมาอยู่ตามท้องนาในฤดูเพาะปลูกด้วย ขณะที่กอข้าวเขียวขจี การปักเบ็ดปลาช่อน คือกิจกรรมอย่างหนึ่งที่พ่อลูกชาวนามีร่วมกัน
แต่ปลาช่อนเป็นปลาที่ "ดุ" โดยเฉพาะตัวเมีย ปลาช่อนตัวเมียจะตัวโตกว่าตัวผู้ (คงเพราะมันต้องเลี้ยงดูลูกด้วยนั่นแหละ) และมันก็ดุกว่าตัวผู้มากด้วย ยิ่งเมื่อมันกำลังดูแลฝูงของลูกของมันด้วยแล้ว
ลูกปลาช่อนจะอยู่กันเป็นฝูง แม่หนึ่งตัวเลี้ยงลูกนับร้อยตัว ถิ่นอีสานเรียกะวกมันว่า "ปลาลูกคลอก" เพราะมันคือลูกปลาที่อยู่กันเป็นคลอกนั่นเอง
แม่ปลาช่อนจึงเปรียบเทียบกับหญิงที่ แกร่ง เก่ง ไม่เกรงชาย ทันเหลี่ยมผู้ชาย และ "โชกโชน" มาแล้วไม่น้อยกว่า "ไก่แจ้" ที่แก่แล้ว
"ไก่แก่" จึงเป็นอะไรที่สมกันกับ "แม่ปลาช่อน" ทีนี้เมื่อมี "ไก่แก่แม่ปลาช่อน" อยู่ที่ใด ก็เชื่อเถิดว่า "ขิงก็ราข่าก็แรง"
เอ้าเมื่อมีทั้ง ไก่ ทั้งปลา ทั้งขิง ทั้งข่า ฉะนั้นก็ได้เวลา "ต้มยำทำแกง" กันให้อร่อยเลย!
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
