เรามีจุดอ่อน เขาก็มีจุดอ่อน เพราะทุกคนต่างมีข้อจำกัด
เราต้องการรบกับข้าศึกที่ใด ข้าศึกไม่รู้ ไม่รู้จึงต้องป้องกันเกือบทุกด้าน ข้าศึกมีจุดที่ต้องป้องกันมากเท่าไหร่ กำลังข้าศึกในแต่ละจุดที่เราจะโจมตีจะยิ่งน้อย ด้วยเหตุนี้ป้องกันด้านหน้า กำลังด้านหลังก็เบาบาง ป้องกันด้านหลัง กำลังด้านหน้าก็เบาบาง ป้องกันปีกซ้าย กำลังปีขวาก็เบาบาง ป้องกันปีขวา กำลังปีกซ้ายก็เบาบาง เมื่อต้องป้องกันทุกด้าน กำลังทุกด้านจึงเบาบาง
ซุนวู
สรุปประโยคข้างต้นในประโยคเดียวได้ว่า เพราะเรามีกำลังอย่าง "จำกัด" ใครบ้างไม่มีข้อจำกัด ทุกคนมีข้อจำกัด แม้แต่ฝ่ายที่ดูเหมือนจะมีอะไรมากกว่าเราก็มีข้อจำกัด ถ้าเรารู้ว่าอีกฝ่ายมีพร้อมเราก็ไม่คิดไปเสียเวลาสู้กับเขาหรอก เป็นตรรกะง่ายๆ ที่เราจะไม่ไปโจมตีจุดที่อีกฝ่ายเตรียมพร้อมที่สุดใช่ไหม
เราต้องตระหนักเสมอว่าทั้งเขาและเราต่างก็มีจุดอ่อน คำถามคือถ้าเรามีจุดอ่อนจะทำให้ฝ่ายเรามีจุดแข็งทั้งหมดได้หรือไม่ ตอบได้เลยว่า "เป็นไปไม่ได้" เพราะถ้าต้องป้องกันทุกจุด ย่อมมีบางจุดที่เราจะต้องกันได้ไม่ดี เหตุผลเพราะว่าเรามีทรัพยากรอย่างจำกัด
ดังที่ซุนวูว่า "เมื่อต้องป้องกันทุกด้าน กำลังทุกด้านจึงเบาบาง" เพราะมนุษย์มักชอบคิดเข้าข้างตัวเอง เวลาตั้งสมมุติฐานอะไรจึงมักคิดว่าเราจะทำให้ดีที่สุดในทุกๆด้าน เอาแต่ของดีมาอยู่ฝ่ายเราหมด นั่นคือโดยปกติของคนทั่วไปคิด
แม้แต่บริษัทที่ประสบความสำเร็จในทุกวันนี้ ในช่วงเริ่มแรกก็เชื่อว่ามีข้อจำกัดเช่นกัน "ไม่มีใครมีพร้อม" Google Microsoft Apple และอีกหลายบริษัทใช้เพียงแค่โรงรถเป็นที่ตั้งบริษัทในตอนเริ่มก่อตั้ง หรือแม้แต่ในไทยเราเองเราก็จะมักได้ยินเรื่องราวของเถ้าแก่ที่มาแค่เพียงเสื่อผืนหมอนใบ จนสามารถสร้างอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ได้ให้เราได้เห็น
หรือองค์กรที่มีพร้อมอย่างรัฐวิสาหกิจ มีคนหนุนหลังคือรัฐบาลก็ยังมีข้อจำกัดอยู่เหมือนกัน กรณีสายการบินแห่งชาติของไทยและญี่ปุ่นที่เป็นรัฐวิสาหดิจ การฟื้นฟูกิจการของการบินไทย และการฟื้นฟูกิจการสายการบิน JAL ซึ่งเป็นสายการบินแห่งชาติทั้งคู่ ทั้งสององค์กรมีสภาวะก่อนหน้าที่คล้ายกัน แต่ในปัจจุบันมีหนึ่งที่ฟื้นฟูขึ้นมาได้ แต่อีกหนึ่งยังคงไม่ได้เห็นหนทางชัดเจน นี่คือตัวอย่างขององค์กรที่มีความพร้อม แต่ก็ต้องยังเจอกับข้อจำกัดอยู่เหมือนกัน
ประสบการณ์ตรงครั้งหนึ่งของผู้เขียนเคยมีโอกาสได้ดูแลเจ้านายของผู้เขียนเอง ท่านได้ซื้อของขวัญให้ตัวเองหลังจากที่โปรเจกต์ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากนั่นคือเรือยอร์ช ผู้เขียนมีหน้าที่เสาะหาเรือตามที่เจ้านายต้องการ การหาเรือไม่ใช่เรื่องยากอะไร ลำไหนถูกใจท่านก็ซื้อลำนั้น
Azimut 66F
หลังจากซื้อเรือแล้วเจ้านายก็ยังคงมอบหมายให้ผู้เขียนเป็นผู้ดูแลทริปต่ออีก และครั้งแรกมักยากเสมอ โจทย์คือทริปนำเรือไประยองมีเจ้านายและแฟนของเจ้านาย 2วัน1คืน เรือจอดค้างคืนที่เกาะแถวนั้น ดีที่ผู้เขียนและเพื่อนๆเคยมีประสบการณ์การจัดงานอะไรมาบ้างจึงจะพอตั้งต้นอะไรถูกบ้าง แค่ยังไม่เคยจัดงานกับเรือยอร์ชแบบนี้ ส่วนที่ยากที่สุดคือ "อาหาร"
2 วัน 1 คืนอย่างน้อยๆต้องกิน 3-4 มื้อ (ในกรณีวันแรกออกเดือนตอนเที่ยง) ในทีมของผู้เขียนมีคนที่ทำอาหารได้แต่ปกติทำกินกันส่วนตัวไม่เคยทำให้คนอื่นทาน เจ้านายเองก็อยากจะให้มีเชฟตามขึ้นเรือไปทำด้วยแต่ค่าใช้จ่ายก็จะสูงตาม
ผู้เขียนลองพิจารณาดูพอจะคิดถึงข้อจำกัดที่เรามีออกมาคร่าวๆดังนี้
1.เจ้านายนั้นค่อนข้างร่ำรวยมาก อาหารรสเลิศทั้งหมดคงต้องเคยทานมาหมดแล้ว แต่อาจจะยังไม่เคยทานอาหารธรรมดาแต่รสชาติที่จัดเต็มอย่างแน่นอน
2.เจ้านายนั้นตามปกติทานน้อย และบนเรือคงไม่มีกิจกรรมใดให้ทำมาก (ท่านค่อนข้างมีอายุประมาณหนึ่งคงไม่ลงเล่นน้ำอย่างแน่นอน) เลยใช้หลักว่า อิ่มท้องไว้ก่อนอะไรก็จะโอเคเอง
3.บนเรือมีห้องประกอบอาหารพร้อม แต่ทีมไม่เคยมีประสบการณ์ลงครัวที่ต้องทำอาหารหลายเมนู หรือทำสดๆ จึงเน้นการหาวิธีถนอมอาหาร และแยกอาหารเป็น 3 อย่างได้แก่ 1.พร้อมทานอาจจะแค่อุ่นอาหารและจัดจาน 2.ปรุงเพิ่ม อาหารทึ่ยังไม่ได้เสร็จดีต้องมีการลงกระทะอีกหน่อย 3.ทำสด อันนี้ทำเพื่อเป็นกิมมิกให้เจ้านายดู
ผลลัพธ์ที่ออกมาก็คือเจ้านายประทับใจเป็นอย่างมาก ถึงขั้นสั่งให้บางเมนูเป็นเมนูประจำที่จะต้องเสิร์ฟทุกครั้งเมื่อเจ้านายออกเรือ เท่าที่จำได้โดยเฉพาะเมนูที่ดูจะธรรมดาแต่รสชาติพิเศษวันนั้นที่เสิร์ฟคือ "ซุปเยื่อไผ่" ธรรมดาๆ แต่เจ้านายได้ซดซุปไปทั้งหมดสามถ้วยในวันนั้น เป็นข้อพิสูจน์ว่าเจ้านายประทับใจเนื่องจากปกติแล้วเจ้านายเป็นคนทานน้อยมากๆ
เตรียมหน้าหลังน้อย เตรียมหลังหน้าน้อย เตรียมซ้ายขวาน้อย เตรียมขวาซ้ายน้อย เตรียมทุกด้านจึงน้อยทุกด้าน เป็นหลักการที่ต้องเข้าใจ เราต้องเลือกซักอย่างไม่ใช่เอาทุกทาง ในวันนั้นถ้าผู้เขียนไม่ตัดสินใจเลือกเฉพาะในส่วนที่เราทำได้ดีก็คงไม่มีโอกาสได้ดูแลเจ้านายแบบนี้อย่างต่อเนื่องแน่นอน
ฉะนั้นซุนวูพยายามสอนว่า
1.จงอย่าตกอยู่ในสภาวะที่ต้องป้องกันไปเสียทุกด้าน หรือไม่รู้ว่าต้องป้องกันตรงไหน ผู้เขียนให้เจ้านายเดาไม่ออกว่าจะได้พบกับรสชาติอาหารแบบไหนและการบริการแบบไหน และ
2.ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามจงเลือกเอาซักทาง คุณไม่สามารถทำได้ทุกทาง เพราะคุณมีทรัพยากรและเวลาอย่างจำกัดนั่นเอง เหมือนที่ผู้เขียนตัดสินใจอย่างเด็ดขาดในการเลือกเฉพาะในส่วนที่เราทำได้นั่นเอง
- 15
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
