10 ส.ค. 2023 เวลา 14:25 • ความคิดเห็น
ความว่างเปล่า มีหลายแบบ
ชั่วขณะ หรือ ยาวนาน
ว่างเปล่าชั่วครู่
แบบคิดอะไรไม่ได้ คิดอะไรไม่ออก เบลอ ว่าง
ไร้แรงจูงใจ ไร้แรงบันดาลใจ
ไร้ความหวัง ไร้ความฝัน
ว่างแบบนั้น หลายคนมักทุกข์ ทรมาน เศร้า ซึม
ว่างเปล่าแบบที่จิตภายในไม่พอใจ
ว่างเปล่าที่ไม่ใช่การปล่อยวาง ความสงบ ความนิ่ง
สมาธิ ไม่วุ่นวายจิตใจ มันเป็นความว่างเปล่าที่ดิ้นรน
โหยหา ต้องการ มองหา
ถ้าเราลองฝึกภายในจิตใจ ฝึกปล่อยฝึกวาง
วางทุกข์ ทางทรมานลง วางยึดติด วางครอบครอง
วางสะสม วางคำคน วางสงคราม วางความขัดแย้ง
วางอัตตา วางอีโก้ วางความไม่พอใจ
ถ้าคิดในจิตที่จะวาง จะตั้งใจวาง
คิดได้แค่นี้ ความว่างก็เริ่มมาแล้ว
มันจะเบาขึ้นเยอะ จะไม่หนักจิต หนักหัว หนักกาย
หนักใจ เป็นความว่างเปล่าที่น่าพอใจ ที่เบา ที่สงบ
และฝึกจนเมตตา ให้อภัย
ทุกๆคนน่าสงสาร ทุกๆคนน่าเวทนา
ทุกๆคนมีกรรม มีบุญ ต่างกันไป
จิต และ การกระทำ บุญนำ กรรมแต่ง
ความว่างไม่ใช่การไม่คิดอะไรเลยในหัวในจิต
ความว่างคือการคิด การดูจิต
ให้ความว่างนั้น โล่ง เบา สงบ สว่าง ไม่ทรมาน
ไม่หนัก ไม่ทุกข์ทน
ว่าง วาง ปล่อย
สัจธรรมจิตใจ สัจธรรมชีวิต สัจธรรมธรรมชาติ
ความมืด ความอาฆาต ความเกลียด ความโกรธ ความโมโห
ความใจร้อน อารมณ์ร้อน หัวร้อน จิตร้อน
มันอัดแน่น หนักจิต ไม่ว่าง ไม่เบา ไม่โล่ง ไม่สบาย
โฆษณา