มีเหตุการณ์หนึ่ง ที่ไม่เคยเล่าให้คนอื่นฟัง แบบนี้มีวิธีแก้ได้อย่างไรบ้าง ?
คำถามนี้ถูกลบ
ส่วนตัวผมเคยเจอเหตุการณ์ทำนองเดียวกับเจ้าของโพสต์เหมือนกันครับ เพียงแต่ไม่หนักหนาเท่านี้ และยังพอที่จะบอกเล่าปัญหากับความรู้สึกต่อพ่อ-แม่ และญาติที่สนิทกันได้อยู่ และยังมีเพื่อนกลุ่มนึงที่คอยรับฟังและช่วยหาทางออกให้ครับ
เพียงแต่เมื่อโตขึ้นจนถึงวัยมหาลัย ตัวเราเริ่มตระหนัก และย้อนนึกถึงเรื่องที่เกิดกับตัวเองในอดีตมากขึ้นว่า เมื่อตัวเรามีทุกข์ คนรอบข้างจะเริ่มมีคติที่รู้สึกกังวล เป็นห่วง หรือกระทั่งกลัวการมีชีวิตอยู่ของตัวเราว่าจะราบรื่นเฉกเช่นคนอื่น ๆ หรือไม่ และเพื่อนที่เคยอยู่ร่วมช่วยเยียวยาไปด้วยกันก็ต่างออกไปเรียนคนละมหาลัย จะคุยจะทักก็ไม่บ่อยอีกเหมือนเดิม เมื่อมีปัญหาและรู้สึกทุกข์ใจ ก็ต้องเก็บกลั้นให้มากขึ้น
จนถึงวัยทำงาน ที่ความเป็นผู้ใหญ่เริ่มสอนตัวเราให้จัดการกับปัญหาและความรู้สึกของตนเองให้ได้ ประกอบกับเมื่อคนรอบข้างรู้ว่าตัวเราเป็นทุกข์ มีเรื่องมีราวกัน จะยิ่งส่งผลต่อความรู้สึกเชื่อมั่นในตัวเรายิ่งขึ้นไปอีก จนกลายเป็นว่าต้องพูดเล่าความรู้สึกให้น้อยลงหรือเลือกที่จะไม่พูดออกมาเลย เพราะหากพูดออกไป ตัวเราอาจกลายเป็น "ปัญหา" ในสายตาของคนรอบข้าง และหากเป็นเพื่อนร่วมงาน ก็จะเริ่มคิดตั้งแง่ หาทางบีบคั้นกลั่นแกล้ง ด้อยตัวเราไปในที่สุด
วิธีหนึ่งที่ผมทำได้ในตอนนี้คือ โฟกัสกับสิ่งอื่นให้มาก ๆ อย่างสิ่งบันเทิง ข่าวสาร บทความที่น่าสนใจ ให้ใจเราไปสนกับสิ่งที่ชอบมากขึ้นจนพอลืมเรื่องแย่ ๆ ได้ อย่างน้อยเพียงชั่วคราวถือว่ายังดีครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
