12 ส.ค. 2023 เวลา 02:50 • ความคิดเห็น
ไม่ว่า มาตาลดาจะเป็นเรื่องราวที่ต้องการสื่อชีวิตสุดโต่งของ
"ยอดเยี่ยม สำเร็จ"กับ"ยอดแย่ ล้มเหลว" หรือ เพียงต้องการสื่อสาร
ส่งผ่านเรื่องราวให้คนดูรับรู้ในความแตกต่างมุมมอง
ย่อมไม่สามารถอภิปรายผลการรับรู้ของแต่ละคนได้
ขึ้นอยู่กับภาครับ สัมผัสรู้ เรื่องราวในอดีต และปัจจุบันขณะ
ขึ้นอยู่กับกรอบความคิดที่ตรึงแน่นนาน มากน้อยแค่ไหน
คนสุดชีวิตโต่งมุ่งสำเร็จก็ล้มเหลวได้ คนชีวิตยอดแย่ล้มเหลว
ก็พัฒนากลับโดยรักษาคุณภาพของความคิดดีๆก็สำเร็จสุขได้
ในสุขสำเร็จมีทุกข์ ในทุกข์สาหัสก็มีสุข ขึ้นอยู่ที่"ทัศนคติ ความคิด"
แห่งการพัฒนาให้ชีวิตปรับเปลี่ยนไปตามการกระทำใหม่ คิดใหม่ๆ
กรรมใหม่ๆ ณ ปัจจุบันและต่อไป คงไม่ตัดสินว่าใครห่างใคร
เว้นวรรค
ถ้าสังคมปัจจุบันกลายเป็นสังคมเดี่ยว จนกลายเป็นสังคม
พึ่งตนเองในปัจจุบัน "ตนเป็นที่พึ่งให้ตนก่อน"จึงเห็นแก่ตนเองก่อน
เห็นว่า "ไม่เกี่ยว ไม่ยุ่งใคร อย่ามายุ่งฉัน สิทธิ์ของคำว่าบุคคล"
สิทธิ์สังคมใหม่จึงเป็นสิทธิ์แห่งความพอ ไม่วางใจไม่ได้ใจก็ห่างออกไป
ใกล้ไม่วางใจเปิดใจไว้ทำไม คนอืนก็เข้ามารุกล้ำในใจง่ายๆ
ปิดใจไว้ดีกว่า แน่จริงเข้าถึงก็เอาความไว้วางใจไป เป็นเรื่องปกติ
หมู่บ้านร้อยหลังคาเรือนในต่างจังหวัดรู้จักกันหมด ในเมืองยิ่งเจริญ
ปิดเงียบไม่รู้จักกันซักหลัง ต่างคนต่างอยู่ไม่ก้าวก่ายกัน
ก็คำว่า"ไม่ใช่ธุระ ไม่ใช่เรื่องของเรา"โจรขึ้นบ้านคนอื่นก็บ้านเขา
ไม่ใช่บ้านเรา มาแบบมาตาลดา ชื่นชมนะครับ จิตใจดี เข้าใจผู้อื่น
มีน้ำใจโอบอ้อมอารีย์ รู้คุณให้กำลังใจผู้อื่น มองโลกในแง่ดี ดีสวยงามมากๆ
รักษาไว้ครับ แต่ต้องอ่านนิสัย อ่านพฤติกรรม อ่านใจผ่านกระโหลกคน
ให้เก่งขึ้น
รู้เขารู้เราอย่าบริสุทธิ์เหมือนนางเอก เผื่อระวังระแวงใจไว้ด้วย
บางช่องว่างที่สังคมสร้างขึ้น ที่เราอยากเติมเต็มไม่ให้ห่าง
เขาอาจกลัวเราก็ได้ ด้วยคนใจดีๆ หลายๆครั้งต้องคิดใหม่ว่า
เว้นช่องไว้บ้างเผื่อความผิดพลาด อันตรายเสียหาย บ้างก็ไม่น่าขัดใจ
"เพราะทุกช่องว่างอาจไม่ต้องการให้เติมเต็ม" เหมือนนางเอกในละคร
ชื่อ มาตาลดา เสมอๆไป
โฆษณา