สมมุติว่าเรามองในมุมมองของธรรมะ เราจะเรียกศาสตร์เหล่านี้ว่าอะไรดี ไม่รู้ทำไมคนไทยถึงชื่นชอบเรื่องพวกนี้ คือเน้นเรื่องอ่านใจซื้อใจ อันที่จริงเราน่าจะเน้นเรื่องความจริงใจ คือปากกับใจต้องตรงกัน ต้องเน้นเรื่องการทำงานมากกว่าที่จะเน้นเรื่องอ่านใจซื้อใจนะผมว่า คือศาสตร์พวกนี้ยิ่งเรียนรู้ยิ่งห่างธรรม
ตกลงศาสตร์เหล่านี้ คืออะไร เล่นแร่แปรธาตุเหรอ หรือพลิกแพลงเล่ห์เหลี่ยม มารยา แสดงเก่ง หรือเป็นศาสตร์แห่งความไม่จริงใจ คนดีที่ไหนสอนให้ซื้อใจคน ติดสินบน เพื่อความเจริญก้าวหน้า อ่านใจเพื่อพิชิตเป้าหมายหรอ แล้วทำไมไม่ถามเขาดีๆไปเลย ไอ้เรื่องแบบนี้นี่มันคนยุคเก่าชัดๆ การเมืองมันเลยน้ำเน่าก็เพราะว่ามีคนที่คิดอะไรแบบเนี่ย ประเทศไม่ไปไหนอ่ะวนเวียนอยู่กับเรื่องคอรัปชั่นนี้แหละ อ่านใจซื้อใจพลิกแพลง ศาสตร์แห่งการฉ้อฉลกลลวง ลูกล่อลูกชน ศาสตร์แห่งสามก๊ก เจาะลึก ใช้กับใคร เมื่อไหร่ ใครเป็นคนคิดเนี่ย
เนี่ยประเทศไทยมันก็เลยเป็นอย่างนี้ สนใจแต่เรื่องแบบนี้ วันๆก็เลียเจ้านาย ถอนขนหน้าแข้งกัน เจ้านายอย่างนั้น เจ้านายอย่างนี้ ถือกระเป๋าให้คุณนายเขาหน่อยเซ่ ศาสตร์แห่งการใช้คน วัดคน อะไรก็ไม่รู้
ตกลงคนจริงใจ แต่ไม่รู้ใจคน ต้องตกต่ำหรือเปล่า วันๆไม่ทำอะไรต้องเดาใจลูกค้า เดาใจหัวหน้า เดาใจเจ้าของบริษัท ว่าเขาจะยังไง ทำยังไงเราถึงจะเจริญอย่างงี้เหรอ
ถ้าเป็นคำว่า บอกคนได้ อ่านคนเป็น อันนี้ไม่ว่าเลย ถูกต้อง อ่านคน ใช้คนให้เหมาะกับงาน
แต่ไม่ใช่ว่าไปอ่านใจ เดาใจ หรือไปซื้อใจ ไปลองใจแบบนี้ เห้ย! คนดีๆใครจะคิด นี่มันกลอุบาย ยิ่งไอ้คำว่า"ซื้อใจ"ความหมายนี่ อื้อหือ!
ซื้อใจหมายถึง ทำให้ผู้อื่นรักหรือไว้ใจ ด้วยวิธีต่างๆ หรือ มีชายคนหนึ่งพยายามจะซื้อใจหัวหน้าด้วยการติดสินบนอัญมณี หรือ หัวหน้างานจับลูกน้องที่แอบอู้งานได้ แต่หัวหน้างานไม่ว่าอะไร ซื้อใจลูกน้องด้วยการไม่เอาเรื่อง และเสนอเงื่อนไขบางอย่างด้วยการร่วมมือทำเรื่องทุจริต และเก็บเรื่องไม่ดีของลูกน้องไว้เป็นหลักฐาน เพื่อเอาไว้มัดตัว เมื่อถึงคราวจนตัว หรือผู้หญิงคนหนึ่งซื้อใจเพื่อนร่วมงาน โดยการยกลูกค้าประกันให้ เพื่อหวังว่าเพื่อนจะไว้ใจและกลับมาส่งเสริมตนเองในเรื่องที่ปกปิดไว้
นี่มันคือระบบสร้างเครือข่ายชัดๆ สร้างองคาพยพ สร้างเส้นสาย สร้างความอุปถัมภ์ค้ำจุน ไม่เน้นผลงาน เน้นศาสตร์แห่งการเข้าคนเก่ง ถ้าคิดกันแบบนี้ทั้งประเทศ แล้วประเทศไทยจะเป็นแบบไหนเนี่ย มันก็คงเป็นเหมือนปัจจุบันนี้ ประเทศก็เลยเฮงซวย
ใครที่ทำอย่างนี้ แต่ปากบอกรักษาศีล ฝักใฝ่ธรรมะ สอนธรรมะ แต่ตัวเองก็ยังทำแบบนี้ เล่นเกมเก่ง เพื่อความเจริญก้าวหน้า แต่กลับบอกว่าตัวเองเป็นพุทธมามกะ เป็นลูกศิษย์ตถาคต แต่เล่นเกมปั่นประสาทเก่ง อ่านใจ ซื้อใจ นั่นมันไม่ใช่แล้ว มีเยอะแยะคนประเภทแบบนี้
แต่คนที่ทำงานเก่ง ขยันขันแข็ง ใจซื่อมือสะอาด กลับตกต่ำหมด เลียเจ้านายไม่เก่ง เข้าคนไม่เป็น ซื่อบื้อ ไม่อ่านใจ พูดซื่อ ปากกับใจตรงกัน แต่ไม่เจริญก้าวหน้า
นี่แหละประเทศไทยมันจึงมีแต่ข้าราชการเฮงซวย ตำรวจโกงกิน นักการเมืองน้ำเน่าคอรัปชั่น บริษัทห้างร้านจ่ายส่วย มีแต่เครือข่ายองคาพยพหนาแน่นเต็มประเทศ ไอ้ศาสตร์พวกนี้ มันมาจากไหน ใครเป็นคนคิด มันช่างระยำจริงๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
