ญี่ปุ่น ตอนที่ 2 เริ่มอารยธรรม
ยุคยาโยอิ ช่วงเวลาแห่งการเกษตร
300 ปีก่อนคริสต์ศักราช เริ่มมีการปลูกข้าวและงานโลหะ การเคารพบูชาภูตผีปีศาจและใช้ดาบที่ทำด้วยทองแดงและกระจกในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนา ซึ่งนำไปสู่สังคมเกษตรกรรมที่มีการตั้งรกรากมากขึ้น ในศตวรรษที่ 3 ญี่ปุ่นเริ่มได้รับอิทธิพลจากประเทศเกาหลีและจีน ซึ่งในบันทึกของประเทศจีน
เครื่องแต่งกายชาวยาโยอิ
การกล่าวถึงญี่ปุ่นครั้งแรกปรากฏขึ้นในบันทึกของราชสำนักจีนสมัยราชวงศ์ฮั่น โฮ่วฮั่นชู ในปี 57 ก่อนคริสตกาล ซึ่งเรียกชาวญี่ปุ่นว่า วะ (คนแคระ) ขณะนั้นอาณาจักรที่ทรงอำนาจมากที่สุดในญี่ปุ่นคือยะมะไทโคะกุ ปกครองโดยราชินีฮิมิโกะ ซึ่งเคยส่งคณะทูตไปยังประเทศจีนผ่านทางเกาหลีด้วย
คาดกันว่าประเทศญี่ปุ่นเริ่มใช้ชื่อประเทศว่า "นิฮง " ครั้งแรก ในช่วงครึ่งหลังคริสต์ศตวรรษที่ 7 โดยพบหลักฐานในหนังสือของสาสน์ของทูตในปี พ.ศ. 1244 (ค.ศ. 701) ความหมายของคำว่า นิฮง มาจากการถือว่า "เป็นต้นกำเนิดของพระอาทิตย์เมื่อมองจากแผ่นดินใหญ่ของจีน" และโดยการทูตแล้ว ในสมัยนั้นถือว่าญี่ปุ่นมีฐานะเท่าเทียมกับจีนแผ่นดินใหญ่
รูปวาดของราชินีฮิมิโกะ และบริวาร
ยุคโคฟุง อาณาจักรเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
ในศตวรรษที่ 4 เป็นช่วงเวลาที่ชนเผ่าต่างๆถูกรวบรวมโดยชนเผ่ายามาโตะ ความรู้ และวิทยาการต่าง ๆ จากจีนได้หลั่งไหลเข้ามาเป็นจำนวนมากในสมัยนี้ ต่อมาในสมัยศตวรรษที่ 5 ชาวเกาหลีได้นำวิทยาการต่าง ๆ เข้ามา
เช่น การผลิตเครื่องโลหะ เครื่องปั้นดินเผา การทอผ้า การถลุงเหล็ก และวิศวกรรมโยธา รวมทั้งมีการเริ่มใช้อักษรคันจิซึ่งเป็นตัวอักษรของจีนด้วย และเมื่อเข้าสู่ศตวรรษที่ 6 ลัทธิขงจื๊อกับศาสนาพุทธก็ได้แพร่หลายเข้ามาในญี่ปุ่นเช่นกัน
เนื่องจากหลายๆเผ่าได้เริ่มรวมตัวกันจนเกิดเป็นแว้นแคว้น และแคว้นที่มีอำนาจทางทหารและการเมืองมากที่สุดคือ ตระกูลยามาโตะ ซึ่งมีศูนย์กลางอำนาจอยู่ที่เขตคันไซ ใต้อำนาจของราชสำนักยามาโตะ
ไดเซ็งโคฟุงเป็นสุสาน โคฟุงที่ใหญ่ที่สุด มีความยาวกว่า 400 เมตร เป็นโคฟุงรูปกุญแจ
ซึ่งตระกูลยามาโตะได้อ้างว่าตนสืบเชื้อสายมาจากเทพีพระอาทิตย์(อามาเทราสุโอมิคามิ) และได้รับมอบหมายจากพระนางให้เป็นผู้ปกครองญี่ปุ่น แต่ยังไม่มีการสถาปนาตระกูลยามาโตะขึ้นเป็นจักรพรรดิญี่ปุ่น (ตระกูลยามาโตะ จึงเป็นเหมือนรัฐบาลปกครองประเทศ)
ในช่วงเวลาดังกล่าวได้มีการติดต่อและค้าขายกับทางประเทศเกาหลี ซึ่งขณะนั้นทางประเทศเกาหลียังแบ่งออกเป็น 3 อาณาจักร ได้แก่ อาณาจักรแพ็กเจ อาณาจักรโคกูรยอและอาณาจักรชิลลา
โดยที่ทางตระกูลยามาโตะทำการช่วยเหลืออาณาจักรแพ็กเจ ในการทำสงครามกับอีก 2 อาณาจักร ทำให้ตระกูลยามาโตะได้รับวัฒนธรรมจากทางอาณาจักรแพ็กเจเป็นอย่างมาก นำไปสู่ความรู้ทางการแพทย์ การใช้ปฏิทินและดาราศาสตร์ จนกำเนิดตัวอักษรคันจิ
อาณาจักรแพ็กเจ อาณาจักรโคกูรยอและอาณาจักรชิลลา สำหรับตระกูลยามาโตะคือ วะ(Wa) ในแผนที่
ยุคนะระ ศิลปะและศาสนารุ่งเรื่อง ประชาชื่นยากไร้
เมื่อปี ค.ศ. 710 เป็นยุคแรกที่มีการก่อตัวเป็นอาณาจักรที่เข้มแข็ง มีการปกครองอย่างมีระบบให้เห็นได้อย่างชัดเจน โดยการนำระบอบการปกครองมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ ศูนย์กลางการปกครองในขณะนั้นก็คือเฮโจเกียวหรือจังหวัดนะระในปัจจุบัน ในยุคนะระเริ่มพบการเขียนวรรณกรรมเช่นโคจิกิ (พ.ศ. 1255) และนิฮงโชะกิ (พ.ศ. 1263)
ในสมัยนี้มีพระจีนชื่อ กันจิน นำศาสนาพุทธนิกายลี่จง (นิกายวินัย) มาเผยแพร่ในญี่ปุ่น ทำให้ศาสนาพุทธได้รับการทำนุบำรุงอย่างดี ทำให้วัฒนธรรมหรือศิลปะทางพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองมาก พร้อมๆกับช่องว่างของชนชั้นเนื่องจากมีการปกครองที่เป็นระบบ ก็จำเป็นจะต้องมีชนชั้นปกครองและชนชั้นแรงงานจนเกิดระบบโคจิโคมิน
พระพุทธรูปไดบุทสึของวัดโทไดจิ หนึ่งในสมบัติประจำชาติ สร้างขึ้นในยุคนะระ
กล่าวคือที่ดินทั้งหมดเป็นของรัฐบาลกลางและจะปันส่วนให้กับขุนนางและชาวนาแต่มีเพียงชาวนาที่ต้องจ่ายภาษี เหมือนเรื่องของความเชื่อ ศาสนาและศิลปะจะเป็นเพียงเรื่องของขุนนางที่ประชาชนธรรมดาไม่มีเวลามาสนใจ
และหลังจากยุคนะระเป็นต้นมา อำนาจในการบริหารประเทศโดยตรงได้เริ่มออกห่างออกจากราชสำนักญี่ปุ่นหรือองค์จักรพรรดิ มาสู่ขุนนางในราชสำนัก โชกุน เจ้าผู้ครองแคว้นต่างๆ ทหาร องค์จักรพรรดิเป็นเสมือนตัวแทนขององค์เทพหรือในเชิงสัญลักษณ์
ฝากกดถูกใจ กดแชร์ เพื่อเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ
Reference ญี่ปุ่น ตอนที่ 2 เริ่มอารยธรรม :
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
