#คุณเดินทางครั้งสุดท้ายเมื่อไร
คุณเดินทางครั้งสุดท้ายเมื่อไร มันเป็นคำถามเพียงไม่กี่ประโยคที่วนเวียนอยู่ในหัวใจ จากบรรยกาศความเงียบสงบผ่านสีเขียวของใบไม้และความเนิบช้าบนอานจักรยานในชุมชนเต็มไปด้วยต้นไม้ปกคลุมมากกว่ามลพิษ ทำให้ชีวิตเล็กๆบนอานจักรยานมองเห็นความสวยงามของชุมชน ผ่านร่องสวนและชีวิตเรียบง่ายสองข้างทาง นับว่าเป็นบรรยากาศที่ดีในการมาชุมชนแห่งนี้ เมื่อใดที่ใจคุณสงบ คุณจะได้ยินเสียงของตัวเองดังขึ้น ความรู้สึกผมบอกแบบนั้น
ไม่นานเสียงคันเร่งเครื่องยนต์ ทำให้เสียงใจตัวเองหายไปและไล่ห้วงความเนิบช้าออกไป ทำให้ได้แง่คิดต่างๆ ว่าชีวิตที่ผ่านมาเราอยู่บนความวุ่นวายของโลกปัจจุบันในแต่ละวันจนไม่มีเวลาได้พักผ่อน หลายคนเดินเขาสู่สายพานการทำงานที่ขับเคลื่อนอยู่ตลอดเวลา เช้า ตื่นนอน เพื่อจะใช้ชีวิตที่ทำงาน เย็นกลับบ้าน กินข้าว นอน ชีวิตซ้ำๆเหมือนผู้กำกับได้มอบบทบาทเดิมๆให้อยู่ทุกวัน เวลาผ่านเหตุการณ์หลายอย่างได้เปลี่ยนไป ทำไมชีวิตที่รีบเร่งอย่างเราไม่เคยเปลี่ยน
อีกทั้งต้องเพิ่มความเร็วให้มากขึ้นเพราะมีภาระที่คอยไล่ตามหลังมา
คุณเดินทางครั้งสุดท้ายเมื่อไร มันเป็นคำถามง่ายๆ ที่เสียงส่วนลึกพูดออกมา ใช่ผมหมายถึงการเดินทางจริงๆ และการเดินทางนั้นคือความฝันหนึ่งของใครหลายคน บ่อยครั้งที่ผมได้หยิบความฝันขึ้นมาปัดฝุ่นกลัวว่ามันจะเก่าและใช้งานไม่ได้ ใช่ความฝันไม่มีวันหมดอายุ แต่ร่างกายนั้นเริ่มสึกหรอลงทุกวันและมีวันหมดอายุ..... เวลาชีวิตได้ดำเนินไป เสมือนเรานับถอยหลังหรือเรากำลังเดินไปข้างหน้าเพื่อให้ถึงเป้าหมายที่เราวางเอาไว้ มันเป็นคำถามของเวลา....
เพื่อนบางคนได้ลาจากโลกนี้ไปโดยไม่ได้กล่าวลา ทำให้คิดได้ว่า เวลาคือต้นทุนที่แพงที่สุด ที่เรามี และบางคน กำลังทิ้งเวลาบนความเปลี่ยวเหงา....
ร่มเงาไม้ตลอดสองข้างทางในบางช่วงและสายลมที่พริ้วไหวปะทะร่างกาย ทำให้ ดึงความคิดกลับมาสู่บนอานจักรยานอีกครั้ง บนพื้นที่สีเขียวขนาดใหญ่ใกล้กรุงเทพ ของคุ้งบางกะเจ้า ที่ล้อมรอบด้วยลำน้ำเจ้าพระยา ใน อำเภอพระประแดง น่าจะเป็นหลักหมุดหนึ่งของใครหลายคน ที่วนเข้ามาเช็คอินอยู่ตลอดเวลา
ด้วยกับความที่เป็นพื้นที่สีเขียวใกล้เมืองหลวงขนาดใหญ่ นิตยสาร Time Magazine ได้ยกย่องให้เป็น “The Best Urban Oasis of Asia” เมื่อปี พ.ศ.2549 ที่ผ่านมา นับเป็นความภูมิใจของคนในชุมชนแห่งนี้
ไฮ ฮาโหล ฮาวอายู เราจะเห็นฝรั่งเป็นระยะ เมื่อมาปั่นจักยานในคุ้งบางกะเจ้า ที่นี้ไม่เคยขาดแคลนอาหารและรอยยิ้ม สองข้างทาง จะมีร้านอาหารที่ซ้อนตัวจากต้นไม้ และบางแห่งหลบเข้าไปในริมแม่น้ำเจ้าพระยาเหมือนจะอายกับผู้คนที่ผ่านเข้ามา หรือจะเพิงหมาแงน ก็ได้อารมณ์ สตีฟูดไม่น้อย ถ้ามาวันเสาร์ อาทิตย์ ตลาดน้ำบางน้ำพึ้ง จะมีของกินมากมาย รับรองไม่ผิดหวัง และการหาที่พักแบบโฮมสเตได้ชมหิ้งห้อยยามคำคืน ก็เป็นกิจกรรมที่ดีไม่น้อยถ้าคืนนั้นโชดดีได้เห็น.
ในอดีตคุ้งบางกะเจ้า มีต้นไม้ ป่าชายเลน และสวนผลไม้อยู่หนาแน่น ผู้คนสัญจรกันทางเรือผ่านลำคลองต่างๆ ที่ลัดเลาะเหลียว ไปตามพื้นที่แต่ละแห่งบนความเจริญยังเข้าไม่ถึง มีถนนใหญ่ เส้นหลัก อยู่เส้นเดียว ที่พาดตรงและลดเหลียวไปตามทาง เหมือนงูใหญ่นอนขี้เซาไม่ยอมลุกไปไหน กลางคืนเปลี่ยวและดูน่ากลัวเหมือถ้ำของเสือดุร้าย มีรถเมลบริการ รอบสุดท้าย หกโมง ถ้าใครตกรถหมายความว่าต้องหารถเข้าไปเอง เป็นการเดินทางที่อันตรายและมีเรีองเล่ามากมายฝังกลบอยู่ในที่แห่งนี้
คุ้งบางกระเจ้ามีเนื้อที่ ประมาณ หมื่นกว่าไร่ อยู่รวมกัน หกตำบล ครึ่งนึงของพื้นที่ เป็นพื้นที่สีเขียว ผู้คนจึงเปรียบว่าเป็นปอดของกรุงเทพที่คอยซับเอามลพิษมาฟอกอากาศบริสุทธิ์ให้คนเมือง
สำหรับการมาเที่ยวบางกะเจ้า สามารถมาได้ทั้งรถส่วนตัวและรถส่วนรวม สามารถนั่งรถสารสาธารณะ มาที่ตลาดบางน้ำผึ้ง หรือนั่งเรือจากท่าเรือบางนามาลงที่ท่าเรือวัดบางน้ำผึ้งนอกได้ กิจกรรมครอบครัว น่าจะเหมาะสุด
อยากแนะนำ ถ้ามากับคู่รักก็ไม่ผิดกติกาความโรแมติก การมาถึงเช้าหน่อย เป็นการเรียกน้ำย่อยได้ดี สำหรับการปั่นจักยาน เพราะแดดไม่แรงนัก ขอแผ่นที่จากร้านเช่าจักรยายได้ ส่วนรายละเอียดและค่าบริการต่างๆจะลงไว้ตอนท้าย
การมาเช้า สวนศรีน่าจะเป็นจุดสตาร์ได้ดี ถ้ามาหลัง หลังสิบโมง ตลาดน้ำ คงเป็นจุดสตาร์ได้ดีกว่า เพราะเริ่มมีแดด ถ้าเริ่มร้อน เด็กๆจะหมดสนุกสะก่อนจะได้เทียวชมกัน ร้านเช่าจักยานมีอยู่ตลอดเส้นทาง ให้เลือก จะเริ่มตรงตลาดน้ำหรือสวนศรีได้หมด การมาปั่นจักยาน จะจ้างไกด์นำ หรือจะปั่นเองก็ได้ เอาตามสะดวกและงบประมาณในกระเป๋า
สถานที่แนะนำก็จะประมาณนี้ พิพิธภัณฑ์ปลากัดไทย บ้านธูปหอม การทำน้ำตาลมะพร้าวของลุงพงศ์ศักดิ์ ฟาร์มเห็ดช่างแดง พิพิธภัณฑ์มอญวัดคันลัด สวนป่าเกดน้อมเกล้า สวนป่าทรงคะนองสวนหมากแดงลุงกลม และปั้นเยืยมชมวัดที่มีมากมาย
ถ้าดูในแผนที่จะแนะนำเป็นโซนๆ เพื่อง่ายต่อการปั่น ไม่สระเปะสะประ ปั่นไปเรื่อยๆตามทาง หิวน้ำก็แวะ อยากทานกาแฟ ร้านสวยๆตลอดเส้น มีเพียบ ระหว่างทางนั้นมีคุณค่าพอๆกับจุดหมาย ช่วงสายๆตลาดน้ำบางน้ำพึ่งต้องมา มีของอร่อยกินพียบ จุดเด่นของที่นี่คือเสน่ห์ชุมชนที่เป็นเอกลักษณ์เรียบง่ายสไตล์บ้านๆและมีกิจกรรมสนุกๆอีกหลายอย่าง สินค้าที่นำมาขายมีให้เลือก
ตั่งแต่ ผักสวนครัวที่คุณยายหิ้วมาวางขาย หรืออาหารปรุงสำเร็จ ทั้งอาหารโบราณและสมัยใหม่ ส่วนอาหารพื้นบ้านก็มี ขนมขบเคี้ยวกินเล่นไม่ต้องพูดถึง มีเพียบ เลือกกันตาลาย สินค้าโอทอปก็มา การจัดการที่นี้ก็นับว่าดีเยียม ใช้เวลาตรงนี้ สักสามชั่วโมง น่าจะเต็มอิ่ม ทั้ง อาหาร และการพักเหนื่อย จากการปั่นจักยาน
การวนมาที่จุดเริ่มต้นสนศรีอีกครั้ง เพื่อไปดูหอชมนก ในภาคบ่าย ก็ดีไม่น้อย ภายในสวนจะมีความร่มรื่น เหมาะแก่การนั้งปิกนิก หรืดจะนอน อ่านหนังสือ และปั่นจักรยาน ภายในสวน ความร่มรืนของไม้ใหญ่ ในสวนแห่งนี้ มีสายน้ำเป็นจอขนาดใหญ่อยู่เบื่องหน้า ปล่อยให้สายลมทำหน้าที่พัดใบไม้ ฮัมบทเพลง ของสายสม ได้นอนหนุนตักใครสักคน นับเป็นความรื่นรมย์ของชีวิต ไม่น้อย ได้หยุดพัก จากการงาน จากผู้คน ความเนิบช้าของชีวิต จะเข้ามาแสดงบทบาทความสุขให้โดยอัตโนมัต เป็นเวลาพักที่ง่ายและอยู่ใกล้กรุงเทพ
การเข้าใจชุมชนและวิถีให้ดำรงอยู่แบบดั้งเดิมคือเสนห์ การเที่ยวผ่านสายตาและทำความเข้าใจคือการท่องเทียวแบบยังยืน การทำความรู้จักกับผู้คน คือการทำความเข้าใจต่อโลก โลกเราจะแคบหรือกว้างเท่ากับจำนวนคนที่เรารู้จัก บ่อยครั้งรถด่วนแห่งชีวิตที่วิ่งแล่นไปบนรางอย่างรวดเร็ว ทำให้เราไม่เคยสังเก็ต สองขางทางของชีวิต หลายๆอย่างเราพลาด เพราะความรวดเร็วในการดำเนินชีวิต
ลองดึงหัวรถจักรชีวิตให้ช้าลงคุณจะเริ่มมองเห็นลายระเอียด ของชีวิตมากขึ้น คุ้งบางกะเจ้าแห่งนี้ อาจทำให้รถจักรชีวิตช้าลงจนเห็นรายระเอียดชีวิตก็เป็นได้ ชีวิตคนเราล้วนมี ต้นทุนอีกหลายอย่าง ที่แพงๆนอกเหนือจากเวลา และคุณเดินทางครั้งสุดท้ายเมื่อไร...................
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
