Hello Khajuraho .. Why Erotic Art?
คาจุราโห (Khajuraho) .. เป็นเมืองที่โด่งดัง ผู้คนรู้จักกันในเรื่องของภาพหินสลักที่งดงามของ Erotic Art ที่ปรากฏอยู่ในกลุ่มวิหาร คาจุราโห
“คาจุราโห” หรือ ฆุราฆะ เป็นคำที่มาจากภาษาสันสกฤตโบราณ (ฆุรา, खर्जूर หมายถึง ต้นอินทผาลัม และ วาฮากะ, वाहक หมายถึง "ผู้แบกหาม" หรือผู้ถือ) ตำนานท้องถิ่นระบุว่าวัดมีต้นอินทผลัมสีทองสองต้นเป็นประตู (หายไปเมื่อค้นพบใหม่) Desai ระบุว่า Kharjuravāhaka ยังหมายถึงผู้ถือแมงป่อง ซึ่งเป็นอีกชื่อหนึ่งของเทพพระอิศวร
ฉันเชื่อว่า การเดินทาง ให้อะไรมากกว่าที่เราคิด .. หลายครั้งที่เหมือนกับเราออกไปค้นหาอะไรบางอย่าง อาจจะเป็นบางสิ่งที่เกือบจะจับต้องได้ แต่ยังคงขาดหายไป
.. โดยที่จุดหมายปลายทางไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด หากแต่ประสบการณ์ และสิ่งได้สัมผัส ได้พบเห็น กลับเป็นสิ่งที่มีค่ามากในตัวเอง และเป็นเสน่ห์ของการเดินทาง ที่ไม่มีวันเกิดขึ้น หากฉันเลือกที่จะนั่งเฉยๆอยู่กับบ้าน
การเดินทางท่องโลก จึงเป็นกิจกรรมที่ฉันชื่นชอบ และอินเดีย ก็เป็นหนึ่งในจุดหมายปลายทางนับครั้งไม่ถ้วนในการการเดิน
วัดฮินดู เป็นหนึ่งในหลายๆสถานที่ที่แนชอบไปชมและถ่ายภาพ ด้วยเหตุของความวิจิตรชองหินสลักที่ทำขึ้นด้วยจิตที่เปี่ยมศรัทธาสูงส่งของงคนสร้าง .. จนเหมือนกับ Poetry in the stone.
.. บ่อยครั้งของการเยือน ฉันมักจะเห็นภาพ Erotic Arts ในวิหาร เทวาลัยฮินดู .. จึงมักมีคำถามค้างคาใจว่า ทำไมวัดฮินดูจึงมีภาพเหล่านี้เป็นส่วนประกอบ?
คะชุระโห .. โด่งดังจากประติมากรรมอีโรติคที่แฝงฝังอยู่ตามผนังด้านต่างๆของเหล่าวิหารและมณฑพของกลุ่มวิหาร และศาสนสถานที่มีความโดดเด่นทางด้านสถาปัตยกรรม และแฝงตัวอยู่ท่ามกลางประติมากรรมทางวัฒนธรรมและวิถีชีวิตที่งดงามมากมายหลายร้อยชิ้น
บางที .. สิ่งที่ฉันอ่านพบ อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของคำตอบ
ระบบอาศรม 4 ในศาสนาฮินดู
ภายใต้ระบบอาศรม 4 .. ชีวิตมนุษย์แบ่งออกเป็น 4 ช่วง โดยเป้าหมายของแต่ละช่วงชีวิตคือการเติมเต็มและพัฒนาปัจเจก ในระบบอาศรมแบบคลาสสิก เช่นใน อาศรมอุปนิษัท, ไวขานสธรรมสูตร และใน ธรรมศาสตร์ ซึ่งเขียนขึ้นในยุคถัดมา มีการระบุช่วงอายุแนะนำในการเข้าสู่แต่ละระยะ ในขณะที่ระบบดั้งเดิมดังที่ปรากฏใน ธรรมสูตร ยุคแรก .. อาศรมทั้งสี่ เป็นวิถีชีวิตทางเลือก 4 แบบ โดยไม่ปรากฏการระบุช่วงวัยที่ให้ปฏิบัติ
1. พรหมจรรย์ (เทวนาครี: ब्रह्मचर्य) เป็นแนวคิดที่พบในศาสนาแบบอินเดีย อันแปลตรงตัวว่า "การกระทำตนให้ประหนึ่งพรหม" .. แนวคิดพรหมจรรย์นั้นไม่ได้หมายถึง "การอยู่เป็นโสด" (celibacy) พรหมจรรย์ในศาสนาแบบอินเดียไม่ได้หมายถึงการถือสภาพพรหมจารีและการเว้นจากกิจกรรมทางเพศเสมอไป
... แต่มุ่งเน้นไปที่การควบคุมจิตตะ ไม่ให้มีอารมณ์ต่าง ๆ เพื่อเข้าถึง "พรหมญาณ" .. ในแนวคิดอาศรมสี่ของศาสนาฮินดู "พรหมจรรย์" เป็นหนึ่งใน 4 ขั้นของชีวิตซึ่งตามด้วย คฤหัสถ์, วานปรัสถ์ และ สัญญาสี "พรหมจรรย์" ในอาศรมสี่ หมายถึงวัยเด็กไปจนถึงอายุราว 25 ปี ให้หมั่นเพียรศึกษาเล่าเรียนและให้ประพฤติตนอยู่ในการไม่มีคู่ครอง
.. พรหมจรรย์ เป็นช่วงชีวิตแห่งการศึกษา และการดำรงตนเป็นพรหมจรรย์ (ละเว้นการร่วมประเวณี) นักเรียนจะเดินทางไปคุรุกุล (ที่พำนักของคุรุ) และโดยทั่วไปจะอาศัยกับคุรุ (อาจารย์) เพื่อรับความรู้ แนวคิด ปรัชญา สัจธรรม และตรรกะ, ปฏิบัติตนตามครรลอง, ทำงานเพื่อได้รับทักษิณมาจ่ายให้กับคุรุ, เรียนรู้ที่จะมีชีวิตด้วยธรรม
2. คฤหัสถ์ เป็นขั้นตอนที่ 2 ในชีวิตตามระบบอาศรม 4 ต่อจากพรหมจรรย์ .. ช่วงชีวิตนี้ประกอบด้วยการหาคู่ครอง การสมรส การดูแลครอบครัว ให้การศึกษาแก่บุตรหลาน มีครอบครัวเป็นศูนย์กลางและมีชีวิตในสังคมที่มีธรรมะ ..
.. ในคัมภีร์โบราณและยุคกลางของฮินดูมองว่าขั้น “คฤหัสถ์” เป็นระยะที่สำคัญที่สุดในมุมมองของการอยู่รอดในสังคม
.. ระยะนี้เป็นระยะที่นอกจากจะหาความสุขเพื่อตัวเองแล้ว ยังเป็นการช่วยให้เพื่อนมนุษย์ซึ่งอยู่ในระยะอื่น ๆ สามารถดำรงชีวิตได้อย่างปกติ โดยเฉพาะให้การจุนเจือแก่บุตรหลานให้มีชีวิตต่อไป ระยะนี้ยังถือกันว่าเป็นช่วงชีวิตที่หนักหน่วงที่สุด มีความเครียดและภาระทั้งเชิงกายภาพ, อาชีพ, เพศ, ครอบครัว, สังคม และวัตถุ
.. หมายถึงช่วงชีวิตซึ่งได้สมรส, ดูแลเรือน, สร้างครอบครัว, เลี้ยงดูให้การศึกษาแก่ลูก มีชีวิตทางสังคมและทางธรรมโดยมีครอบครัวเป็นหลักกลางของชีวิต ในทางสังคมวิทยา
.. ระยะนี้เป็นช่วงที่สำคัญที่สุดเพราะเป็นช่วงแห่งการสร้างอาหารและความมั่งคั่ง ที่จะช่วยจุนเจือผู้ที่อยู่ในระยะอื่น ๆ ของระบบอาศรม รวมถึงสร้างลูกหลานขึ้นมาเพื่อสืบทอดมนุษยชาติ และช่วงนี้เป็นช่วงที่มนุษย์เกิดความผูกพันทางโลกสูง
3. วานปรัสถ์ คือการเกษียณจากงานและเกษียณจากโลก และสัญญาสี คือการละทิ้ง ตามลำดับ .. ช่วงชีวิตหลังเกษียณ ส่งต่อภาระทางเรือนให้แก่ผู้คนในรุ่นถัดไป แล้วค่อย ๆ ถอนตัวออกจากชีวิตทางโลก วานปรัสถ์เป็นช่วงชีวิตแห่งการเปลี่ยนผ่านจากการมุ่งเน้นซึ่งอรรถะ และ กามะ ไปสู่การมุ่งเน้นยังโมกษะ (การหลุดพ้น)
.. “กาม” หรือ “กามะ” (ภาษาสันสกฤต, ภาษาบาลี; อักษรเทวนาครี: काम) แปลว่า "ความต้องการ, ความปรารถนา, ความหวัง" ในวรรณกรรมฮินดูและพุทธ กาม มีความหมายกว้าง ๆ หมายถึง ความปรารถนาทางเพศและความปรารถนาในวรรณกรรมร่วมสมัย
.. แต่แนวคิดของ กามนั้นครอบคลุมความหมายกว้าง ๆ ถึง ความต้องการ, ความหวัง, ความใคร่, ความปรารถนา, ความสุขใจอันเกิดจากผัสสะ, ความต้องการถึง, ปรารถนาถึงการมีความสุขไปกับสุนทรียภาพ, ชีวิต, ความรักใคร่, ความหลง, การมีความสุขกับความรัก ไม่ว่าจะด้วยการมีเพศสัมพันธ์หรืออารมณ์ทางเพศหรือไม่ก็ตาม
ในศาสนาฮินดู “กาม” เป็นหนึ่งในเป้าหมาย 4 ประการของชีวิตมนุษย์ .. “กาม” ถือเป็นสิ่งจำเป็นและเป็นเป้าหมายอันดีต่อสุขภาพของชีวิตมนุษย์เมื่อได้ทำตาม หากแต่ต้องไม่ละทิ้งเป้าหมายอีกสามประการที่เหลือ คือ ธรรม, อรรถ, และ โมกษะ เป้าหมายทั้งสี่ประการของชีวิตที่กล่าวมานี้เรียกรวมกันว่าเป็น “ปุรุษารถะ”
.. ในศาสนาพุทธเถรวาทนั้น พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ได้ระบุว่ากามคือ “ความอยากในกาม ความเยื่อใยในกาม ฯลฯ โดยทั่วไปหมายถึง ความอยากในกามคุณ 5 คือ รูป เสียง กลิ่น รส และโผฏฐัพพะ” และถือว่า “ใจความสูงสุดของกามตัณหา หมายถึง ความยินดี ความติดใจ ความพอใจในกามภพ อันเป็นที่เกิดของผู้ยังเกี่ยวข้องด้วยกาม ซึ่งพร้อมมูลด้วยกาม ได้แก่โลกมนุษย์และเทวโลก
4. สันยาส (ละทิ้งทางโลก) .. เป็นช่วงชีวิตแห่งการละทิ้งความปรารถนาทางวัตถุและทางโลก โดยทั่วไปคือปราศจากสิ่งครอบครองรวมถึงที่อยู่ ใช้ชีวิตโดยมุ่งเน้นโมกษะ, ความสันติ และชีวิตทางจิตวิญญาณที่เรียบง่าย ผู้ใดก็ตามที่สิ้นสุดระยะพรหมจรรย์แล้วสามารถเข้าสู่ระยะนี้ได้ทุกเมื่อ
ดังนั้น หากเรื่องเพศจะเป็นเรื่องต้องห้ามของศาสนาหรือวัฒนธรรมทั้งหลายทั้งปวง แต่เราก็คงไม่สามารถจะหมายรวมถึง “อินเดีย” และ “ศาสนาฮินดู”
... ด้วยเหตุที่แนวคิดพื้นฐานของชาวฮินดูเน้นความสมดุลของหน้าที่ตามวัยวุฒิ คุณวุฒิ และระบบวรรณะ ทำให้ศาสนาที่เก่าแก่เป็นอันดับต้นๆของโลกศาสนานี้ ให้ความสำคัญกับเรื่อเพศพอๆกับกิจกรรมอื่นๆของชีวิต ด้วยตระหนักว่าหากเราไม่มีเรื่องเพศมาเกี่ยวข้อง ย่อมไม่อาจดำรงเผ่าพันธ์อยู่ได้ เมื่อไม่มีการสืบลูกหลาน .. ความพยายามในการสร้างบ้านเมืองก็ไร้ค่า
การให้ความสำคัญกับเรื่องเพศนี้เอง ที่ก่อเกิดคัมภีร์ที่ถูกกล่าวขวัญไปทั่วโลกนาม “กามสูตร” (Kāmasūtra) ซึ่งเป็นคัมภีร์ฮินดูสมัยโบราณ ว่าด้วยเพศศึกษา หรือพฤติกรรมทางเพศของมนุษย์ เขียนโดยวาตสยายน (วาต-สยา-ยะ-นะ) ว่าด้วยความรักในวรรณคดีสันสกฤต โดยมีชื่อเต็มว่า "วาตฺสฺยายน กาม สูตฺร" (คัมภีร์ว่าด้วยความรักของวาตสยายน)
สันนิษฐานว่า กามสูตรถูกเขียนขึ้นระหว่าง 400 ปีก่อนคริสต์ศักราช และคริสต์ศักราชที่ 200 .. กล่าวถึงหลักสู่การใช้ชีวิตอย่างมีศีลธรรมและงดงาม โดยกล่าวเกี่ยวกับธรรมชาติของความรัก ชีวิตในครอบครัว และมุมมองอื่น ๆ เกี่ยวกับการใช้ชีวิตบนฐานของสุขารมณ์
ในบางมุมของโลก กามสูตร ถูกตีความหมายเป็นดั่งท่วงท่าการร่วมเพศแบบสร้างสรรค์ ทว่าในความเป็นจริงแล้วมีเพียงแค่ 20% ของกามสูตรเท่านั้นที่กล่าวถึงท่าร่วมเพศ ส่วนที่เหลือนั้นเกี่ยวกับปรัชญาและทฤษฎีของความรัก สิ่งที่จุดประกายความต้องการ สิ่งที่ทำให้ความต้องการคงอยู่ และเมื่อไหร่หรือตอนไหนที่มันดีหรือไม่ดี
คัมภีร์ว่าด้วยความรักของวาตสยายน มีทั้งสิ้น 1,250 โศลก แบ่งเป็น 7 อธิกรณ์ (ภาค) คือ
1. สาธารณะ – ว่าด้วยความรัก การจำแนกประเภทของสตรี
2.สัมปรโยคิกะ – ว่าด้วยการจูบ การเล้าโลม การแสดงท่าร่วมรัก
3.กันยาสัมปรยุกตกะ – ว่าด้วยการเลือกหาภรรยา การเกี้ยวพาราสี และการแต่งงาน
4. ภารยาธิการิกะ – ว่าด้วยการประพฤติตัวอย่างเหมาะสมของภรรยา
5.ปารทาริก – ว่าด้วยการแอบมีชู้กับภรรยา
6.ไวศิกะ – ว่าด้วยหญิงคณิกา หรือโสเภณี
7.เอาปนิษทิกะ – ว่าด้วยการสร้างเสน่ห์ให้ตนเอง
สังเกตให้ดีจะพบว่าคัมภีร์กามสูตร ไม่ได้มีแต่เรื่องทางเพศอย่างเดียว ... ทว่ายังสอดแทรกเนื้อหาเกี่ยวกับสังคมศาสตร์รวมถึงจริยศาสตร์ และแพทยศาสตร์ไว้ด้วย โดยมีสมดุลของชีวิตบนพื้นฐานศีลธรรมเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุด
.. เนื้อหาสำคัญของกามสูตร ว่าด้วยการร่วมรัก .. ซึ่งวาตสยายนกล่าวเอาไว้มากถึง 64 ท่า โดยเขาบรรยายเป็นภาษาสันสกฤต ซึ่งไม่ใช่ภาษาที่คนอินเดียทั่วไปใช้สื่อสาร แต่นั่นไม่ใช่อุปสรรคของชาวเมืองขชุราโห ในแคว้นมัธยประเทศ ตำบลชัตปูร์ หมู่บ้านขชุราโห คือที่ตั้งของหมู่เทวสถานในศาสนาฮินดูและศาสนาเชนที่เก่าแก่กว่า 1,800 ปี แต่ละแห่งสร้างด้วยหินทรายสีขาว สลักเสลาลวดลายสวยงามวิจิตร
เราเดินทางจาก เดลฮี โดยใช้บริการของสายการบินภายในประเทศ ..
สนามบิน คาชุราโห ทันสมัยในระดับหนึ่ง มีเครื่องอำนวยความสะดวกค่อนข้างครบ แต่ดูเหมือนจะมีนักท่องเที่ยไม่มากนัก
ภาพประตอมากรรมบนผนัง บอกให้รู่ว่าเรามาถึงเมืองที่โอบกอดด้วยกลิ่นอายของสัมผัสอันแนบแน่นของมนุษย์แล้ว
Clarks Hotel .. ตั้งอยู่ไม่ไกลจากสนามบิน โรงแรมค่อนข้างใหม่ สะอาด และอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แนบชิดกับธรรมชาติ รื่นรมย์ไปด้วยโอบกอดของต้นไม้ใหญ่
พื้นที่ต้อนรับดูโปร่ง โล่งสบาย .. หมอนอิงสีสดใส จัดจ้านบนโซฟา แต่งเติมบรรยากาศให้ดูน่าตื่นเต้น น่าค้นหาความหมายของวันพักผ่อนที่นี่
กลิ่นอายของ “อินเดีย” ภายในพื้นที่ต้อนรับ
ด้านหนึ่งมีห้องให้นั่งจิบเครื่องดื่มสีสวยตามสั่ง
การออกแบบมุ่งเน้นให้ผู้มาเยือนได้สัมผัสถึงอารมณ์ของการพักผ่อน ความรู้สึกสบาย ผ่านสถาปัตยกรรมที่เปิดโล่ง สัมผัสกับธรรมชาติภายนอก
ไม้ดอกสีหวานละมุน .. สวยจนอยากแปลงร่างเป็นแมลง เพื่อจะได้บินมาเชยชม ดูดน้ำหวานให้อิ่มเอม เริงร่า
สิ่งอำนวยความสะดวกภายในโรงแรมมีครบครัน .. ทั้งสระว่ายน้ำกลางแจ้ง
สนามเทนนิส ลานโยคะ สนามหญ้าสำหรับออกกำลังกาย
ส่วนที่เราชอบเป็นพิเศษ .. ลานอเนกประสงค์ที่มีภาพ Wall Art สวยๆ อยู่ในบริเวณที่มีต้นไม้ใหญ่น้อยที่ร่มรื่น เวลาเช้าๆ มีนกหลากหลายสายพันธุ์ออกมาโผบินเป็นสีสันให้สวนสวย รวมถึงทำให้ช่วงเวลาที่เราอยู่ที่นี่เต็มไปด้วยความรื่นรมย์
ห้องอาหารเรียบง่ายบริเวณชั้นล่าง ตกแต่งร้านในแบบโมเดร์นคลาสสิก เน้นสีเอิร์ทโทน เรียบง่ายทว่างดงาม .. มีให้เลือกนั่งตามสบายอารมณ์
อาหารส่วนใหญ่เป็นอาหารอินเดียแน่นอน .. เปิดโอกาสให้คุณได้สัมผัสกับความฉูดฉาดในสีสัน และรสชาติที่โดดเด่น อันเกิดจากความชำนาญและรู้จริงของเชฟ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
