ต่อมา Alfred Binet, Victor Henri และ Theodore Simon ได้พัฒนาชุดการทดสอบใหม่ชื่อ Binet-Simon Test ในปี 1905 และ Lewis Terman จากมหาวิทยาลัย Stanford ได้พัฒนาต่อจนเป็น Stanford-Binet Intelligence Scales ในปี 1916 จนกลายเป็นที่นิยมในสหรัฐอเมริกา
ส่วนเรื่องการวัดความฉลาดมีส่วนทำให้เกิดแนวความคิดเรื่องของการคัดเลือกสายพันธุ์ เช่น โครงการบังคับให้คนที่ถูกประเมินว่าไม่ดีพอ ถูกบังคับให้ทำหมันในรัฐ California ในช่วงปี 1927 และนำไปสู่โครงการคัดเลือกการผสมพันธุ์ในสมัยจักรวรรดินาซี
ใครก็ตามที่มีค่า IQ ที่ต่ำมาก เช่น ต่ำกว่า 60 ลงไป มักจะมีปัญหาในการเรียนรู้มากกว่าประชากรทั่วไป จนอาจจะถูกจัดกลุ่มให้เป็นผู้มีปัญญาอ่อน หรือกลุ่มคนพิเศษได้
แต่คนที่มี IQ สูง ๆ กลับไม่ค่อยแสดงอะไรให้เห็นเด่นชัดนัก เว้นก็แต่ความสามารถพิเศษในบางเรื่อง แต่ความสามารถเหล่านี้กลับแทบไม่ส่งผลต่อความสำเร็จเลย
มีงานวิจัยจำนวนมากที่พยายามศึกษาในเรื่องความสัมพันธ์ของ IQ กับด้านต่าง ๆ จำนวนมาก เช่น
เรื่องสมาธิ และความสามารถในการจดจ่อ
- การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนกับ IQ พบว่าผู้ที่มี IQ < 100 มีแนวโน้มที่จะก่ออุบัติเหตุจราจรสูงกว่าผู้ที่มี IQ สูงกว่า แต่ผู้ที่มี IQ สูงกว่า > 110 กลับไม่ได้มีอัตราการเกิดอุบัติเหตุต่ำกว่าผู้ที่มี IQ ระดับค่าเฉลี่ย