18 ส.ค. 2023 เวลา 14:42 • หนังสือ

เป็นห่วง(เหลือเกิน)

ฟ้าสีแสดปนม่วงล่วงเข้าค่ำ
หญิงหนึ่งย่ำเล่นสบายบนทรายขาว
มองเกล็ดคลื่นคืนฝั่งวะวับวาว
กว่าแสงดาวจะทอคงรอนาน
ลมรำเพยผะแผ่วแว่วเสียงนก
อาทิตย์ตกเหลี่ยมเขาเงาแสงฉาน
ฟ้าเริ่มหม่นทอเงารัตติกาล
ทั่วทั้งลานเวลานี้ไม่มีใคร
กระไอเย็นยามค่ำมาฉ่ำผิว
ลมหวีดหวิวคลอคลื่นครืนวูบไหว
จุมพิตทรายแผ่วเบาแล้วจากไป
วนมาใหม่เวียนซ้ำช้ำแก้มทราย
งามแสงดาววามวาวแลวิบวับ
เมฆลอยลับฉับพลันนวลจันทร์ฉาย
ณ ที่นี้ มี น้ำ ฟ้า ดาว กระจาย
ฟ้าอีกปลายเป็นไงหนอท้อไหมคุณ
ณ ทีนี้คนเหงาแอบเดียวดาย
ดาวพร่างพรายบอกไหม .. ใครคิดถึง
** สีน้ำฟ้า ** ๑๘ สิงหาคม ๒๕๖๑ งานเก่าเล่าใหม่ + งานขุด ๒๕๕๐
ค้นหาข้อมูลมาเขียนงานใหม่ ค้นไปค้นมาเจอกลอนเก่า
วันนี้เลยเก็บเอากลอนเก่ามาปรับแต่งนิดหน่อย กลอนนี้น่าจะถูกเขียนขึ้นในปี ๒๕๕๐ (ดูจากที่โพสต์ในเว็บ) สิบหกปีผ่านไป นี่ อะไร ๆ ก็เปลี่ยนแปลง
โฆษณา