คนโง่เขลา
ในโลกที่คนเขลาถูกทอดทิ้ง
อวิชชาเปรียบเหมือนเงา
ที่พเนจรไปไม่รู้จบสิ้น
พวกเขาคิดถึงสมบัติใน
เรื่องตลกของพวกเขา
หลงไหลในจินตนาการ
ไม่รู้สึกว่าเวลาเร่งรีบ
ใจของคนเขลาบริสุทธิ์
ไม่ด่างพร้อย
ไร้เดียงสาและ
เป็นอิสระเหมือนเด็ก
ถูกผูกมัดด้วยใย
แห่งความเป็นจริง
ความฝันล่องลอยและ
กลายเป็นโซ่ตรวนของโลก
พวกเขาถอนหายใจหลงทาง
ไล่ตามความว่างเปล่า
เหมือนผงคลีในสายลม
ที่เคยหัวเราะ
บัดนี้มีแต่ความคร่ำครวญ
จมดิ่งสู่ความมืดมิด
ดวงวิญญาณไม่สามารถ
ปลดปล่อยได้อีกต่อไป
ให้แสงสว่างแห่งความรู้ปัดเป่า
ความมืดแห่งอวิชชา
คนโง่จะพบทางของเขาในที่สุด
แม้ว่ามันจะสูญเสียไป
หัวใจของคนโง่จะเปล่งประกายอีกครั้ง
ปล่อยใจให้อิสระ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
