20 ส.ค. 2023 เวลา 15:25 • นิยาย เรื่องสั้น

หนังสือเล่มที่ ๓๘

ชายเฒ่ากลางทะเลลึก (นิยาย)ERNEST HEMMINGWAY  
จำนวนหน้า ๒๑๕ หน้า
ความสนุก ๓
ชายแก่คนหนึ่งที่ทำอาชีพชาวประมง แต่ไม่สามารถจับปลาได้เลยติดต่อกันมาหลายวันแล้ว เขามีเรือเก่าๆลำเล็กๆ   ความยาวไม่น่าจะเกิน ๓ เมตร ชายแก่มีนิสัยคล้ายขี้เมาที่พบได้ตามซุ้มยาดอง เขาชอบวิงวอนต่อพระเจ้า และยังคุยได้กับทุกสิ่งอย่าง การจินตนาการของเขาเป็นเลิศ
คืนนี้แหละชายแก่จะออกเรืออีกครั้งและหวังว่าจะได้ปลามาประทังชีวิตสักที เขามีเพื่อนสนิท เป็นเด็กหนุ่มที่มักจะช่วยเขาทำนู้นนั่นนี่ก่อนออกเรือ ชายแก่ และ เด็กหนุ่มดูสนิทสนมกันดี ชอบคุยเล่นกันในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ และ คุยเรื่องเบสบอลเป็นประจำ
หลังจากเตรียมของเสร็จชายแก่ได้บอกลาเจ้าเด็กหนุ่มว่าฉันจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง เด็กหนุ่มอยากให้ชายแก่พาเขาออกไปกลางทะเลด้วย แต่ดูท่า ครอบครัวของเด็กหนุ่มจะไม่ปลื้มการออกเรือนัก
ชายแก่ออกเดินทางมายังพื้นที่ห่างไกลสุดสายตา ที่มองไปทางไหนก็มองไม่เห็นแผ่นดินเลย เขาเริ่มโยนเบ็ดโดยใช้เหยื่อล่อเป็นเนื้อปลาซาร์ดีน โยนเบ็ด ตวัด โยนเบ็ด ตวัด โยนเบ็ด ตวัด ทำซ้ำไปซ้ำมา
ในที่สุดดดด เบ็ดเขาก็ได้เกี่ยวกับอะไรบางอย่าง แรงดึงของมันทำให้เขารู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ใต้พื้นผิวน้ำนี้ใหญ่โตมาก เขาใช้ทุกเทคนิคที่เป็นชาวประมงมาสู้เจ้าสิ่งที่มันติดเบ็ดเขาใต้ทะเล
การต่อสู้ของเขาและสิ่งลึกลับใต้ทะเล กินเวลาไปถึง ๑ วันเต็ม และ ในที่สุดเขาก็ได้ยลโฉม เจ้าปลาขนาดยักษ์ตัวหนึ่ง ความยาวของมันใหญ่กว่าเรือของเขาซะอีก น้ำหนักคงไม่ต่ำกว่า ๓๐๐ กิโลกรัม เขาต้องต่อสายเบ็ดให้ยาวเพิ่มขึ้น เพราะเจ้าปลาบ้านี่มันดำน้ำลงลึกได้เป็นหลายสิบเมตร
เขาใช้พละกำลังต่อสู้กับเจ้าปลายักษ์ตัวนี้จนเขานั้นอ่อนแรง และมันกินเวลาไปถึง ๓ วันแล้ว เขามักรำพึงออกมาถึงเจ้าเด็กหนุ่ม เสมอ บางครั้งสมองเขาก็คงไปแล้ว คุยกับแขนบ้าง คุยกับมือบ้าง คุยกับนกพิราบบ้าง
         จนในที่สุดเจ้าปลามันก็ต้องพ่ายแพ้ต่อความอดทนของชายแก่ มันค่อยๆว่ายขึ้นมาใกล้ผิวน้ำ ชายแก่ไม่รีรอ เอาฉมวกแทงไปที่ปลาในทีเดียว ฉ๊วบบบบบบบบ !!!! ปลาลอยแน่นิ่ง เลือดแดงฉาดไปทั้งผิวน้ำ
แต่เจ้าปลาตัวยักษ์นี้มันใหญ่กว่าเรือเขามาก เขาไม่สามารถเอามันขึ้นเรือได้เขาจึงต้องมัดมันไว้กับข้างเรือ เขาดีใจมากและคิดที่จะคุยโวกับเจ้าหนุ่มถึงความภาคภูมิใจนี้ยังไง หลังจากใช้เวลาถึง ๓ วัน เขาหันหัวเรือกลับเข้าแผ่นดิน แต่…… เดชะบุญ ปลาตัวใหญ่ก่อนตายมันทิ้งกับดักไว้ให้ เลือดของมันฟุ้งไปทั่วผิวน้ำ
ระหว่างทางกลับพื้นดิน ปลายักษ์ที่ผูกไว้ข้างเรือ เลือดมันไหลไม่หยุด และตอนนี้มันได้เรียกฝูงฉลามมาจำนวนหนึ่ง ชายแก่มีอุปกรณ์ที่ใช้ต่อสู้กับฝูงฉลามไม่มากนัก ……………(ความสนุกที่ควรซื้อมาอ่านชายแก่สู้ปลาฉลาม).................... เขาถึงชายฝั่งอย่างปลอดภัย
เมื่อเรือถึงชายฝั่ง ....... ทุกคนมุงดูชายแก่และสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรือของเรา ชายแก่ร้องไห้ ชายหนุ่มก็เช่นกัน อะไรเกิดขึ้นระหว่างทางของการนำปลายักษ์กลับบ้าน
หนังสือเล่มนี้ผมได้มาจากเพื่อนสนิท ปกติไม่ได้อ่านนิยายเท่าไหร่ ผู้แต่งนิยายเป็นคนดังที่ได้รับรางวัล หนังสืออ่านง่ายมาก แต่ช่วงต้นมีความสับสนน่าเบื่อ ประโยคสนทนาระหว่างบุคคล แปลออกมาได้ไม่ดีอ่านแล้วไม่รู้ว่าตัวละครไหนเป็นคนพูด ในเรื่องมีการพูดถึง โลมา แต่ ในหนังสือใช้คำว่า ปลาโลมา บทรำพึงของชายแก่มันทำให้ชายแก่ดูน่าเบื่อ
คำคมช่วยชมหน่อย : “ But man is not made for defeat” A man can be destroyed but not defeated. ; มนุษย์มิได้เกิดมาเพื่อพ่ายแพ้ มนุษย์ถูกทำลายได้ แต่พ่ายแพ้ไม่ได้
ขอบคุณที่อ่านจบ
โฆษณา