20 ส.ค. 2023 เวลา 15:55 • ธุรกิจ

ค่าแรงขั่นต่ำกับรายได้ที่ไม่คุ้มเสีย ในประเทศไทยค่าแรงในปัจจุบัน 354 บาท

เมื่อเทียบกับค่าครองชีพ ในปัจจุบันกลายเป็นมาตราฐานชีวิตที่ได้ในระดับที่ต่ำกว่ามาตราฐาน ในเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ชี้ให้เห็นถึงช่องทางการทำมาหากินที่ทำให้ท้องที่ปวดของเขายังสามารถอยู่ได้ ในวันที่ฟ้าฝนไม่เป็นใจ
ในฐานะที่ศิริวัฒน์ พัชรพนาวีร์เป็นรองผู้จัดการในการบริหารจัดการร้านค้าในแต่ละครั้งเต็มไปด้วยข้อกังขาและเรื่องที่ชวนให้น่าสับสน
ในวันนี้ วันที่ 18/8/2567 มีกลุ่มลูกค้าหนึ่งกลุ่มเข้ามาใช้บริการร้านสะดวกซื้อด้วยการซื้อมา-ขายไป ในสินค้าจำพวกอุปกรณ์การเกษตรในเขตปทุมธานีในระแวกตลาดต้นไม้คลอง 14 และ คลอง 15
จังหวัดปทุมธานี - นครนายก เพียงแต่การซื้อขายในตามร้านค้าหรือเจ้าของกิจการไม่ใช่คนที่เข้ามาซื้อขายเอง แต่จะเป็นกรรมกรและชนชั้นแรงงานที่จะขับรถที่ไม่ใช่ของตน เข้ามาซื้อมา-ขายไป จึงได้สินค้าเหล่านี้ไปฝากนาย และสิ่งที่ขาดไปไม่ได้คือเรื่องของ “ บิล “ เป็นอีกหนึ่งช่องทางหากินที่ชนชั้นแรงงานใช้นอกเหนือจาก 354 บาทที่เป็นค่าปประทังชีวิต
“บิล”และ “ การโกงบิล” เป็นสองสิ่งที่แยกออกจากการกัน บิลตามควาหมายโดยตรงคือกระดาษหรือใบรายการสินค้าที่เป็นที่ประจักษ์ทำให้นายหรือหัวหน้าสามารถ” ตรวจเช็ค” สินค้าหากมีปัญหา ซึ่งส่วนมาก จากประสบการณ์การที่หัวหน้ากิจการขนาดย่อยจะดูบิล หากไม่ใช่คนรัดกุมจริงๆยากที่จะทราบถึงความถูกต้อง 100 % และ “การขายผ้าเอาหน้ารอด “ ยังเป็นเรื่องราวที่ต้องถกกันต่อไป
ยกตัวอย่างเหตุการณ์วันนี้มีชายอิสลาม 3 นาย ขึ้นรถคอก มาซื้อสินค้าอย่างกระถางและอื่นๆ ทั้งสิ้นเป็นจำนวนเงินสองพันกว่าบาท จากนั้นรา่คามีการดัดแปลงเล็กน้อย ชายที่ดูเป็นผู้อาวุโสที่สุด จึงทำการโอนเพิ่ม ภายหลัง มีการกลับมีอีกครั้ง พร้อมกล่าว “ บิลไม่ตง “ ทำให้ผู้ขายหรือผู้เขียน ลึกๆมีความประหลาดใจจา่กนั้น จึงเตรียมบิลใหม่ บวกลบกลบหนี้ ได้ให้เงินคืนแก่ชาย อาวุโสชาวอิสาม 200 บาทถ้วน ตามด้วยปากคำสุดท้าย “ แบ่งกันกินบ้าง “
ภาษาในชนชั้นแรงงานนั้นมีความแปลก และแตกต่างจากภาษาคนกรุงอย่างเห็นได้ชัด และยิ่งเป็นคนหาเช้ากินค่ำ การค้าขาย ต้องลดระดับลงมาต่ำกว่าภาษา “ระดับที่เป็นแรงงาน “
ในที่นี้คือการที่สินค้าที่ถูกซื้อมา-ขายไป สินค้าเหล่านี้มีต้นทุนที่มีต้นทุนที่ต่ำ
โฆษณา