ความดี ความชั่ว ความงาม ความยุติธรรม เป็นเรื่องของมนุษย์ โลกมนุษย์ หรือโลกียธรรมเท่านั้น และสัตว์หรือสิ่งมีชีวิตอื่นๆ จะเซลล์เดียวหรือหลายเซลล์ ก็ไม่อาจเข้าใจนามธรรม ฝ่ายขาว/ฝ่ายดำ ที่มนุษย์กำหนดสมมติขึ้นมาได้เลย
ความดี ความชั่ว ความงาม ความยุติธรรม คือนามธรรม ที่ถูกรับรู้ด้วยอารมณ์ โดยมีตัวรับรู้ คือสภาพรู้ ที่เป็นนามธรรมด้วยเช่นกัน มีจิตเป็นใหญ่ในการรู้แจ้งอารมณ์เท่านั้น แต่เจตสิกนี่เอง ที่รู้อารมณ์แตกต่างกัน จึงเป็นที่มาให้มนุษย์แต่ละผู้ แต่ละคน แต่ละพันธุกรรม แต่ละสมอง แต่ละจิต แต่ละใจ แต่ละหมู่ แต่ละพวก เกิดการแยกแยะเอาเองว่าอย่างไหนคือความดี-ความชั่ว, อย่างไหนคือความงาม-ความน่าเกลียด, และอย่างไหนคือ ยุติธรรม-อยุติธรรม!
ดังนั้น มนุษย์บางพวกจึงบอกว่า ฆ่าคนตายต้องตายตกไปตามกัน จึงได้ชื่อว่ายุติธรรม บางพวกว่า ไม่เจตนาฆ่าไม่ควรต้องตายตกไปตามกัน และบางพวกก็ว่า เจตนาหรือไม่ ไม่ต้องถึงตาย แต่ควรต้องทรมานให้อาสัญ ฯลฯ จึงได้ชื่อว่ายุติธรรม
น้อยคนนัก ที่จะเข้าใจลึกซึ้งถึงกลิ่นอาย
ความเป็นนักปราชญ์ กลับชาติมาเกิดของ ช.ภูมิพินิจ
มีเพียง Chen Eing ที่สนใจใคร่รู้ในตัวหนุ่มนิรนามผู้นี้...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
