จดสุขด้วยปากกา จดทุกข์ด้วยดินสอ
ทุกเช้า กระดาษขาวแผ่นนั้น เริ่มต้นวันด้วยความหวัง โดยไม่รู้เลยว่า วันนี้จะมีแดด ฝน ลมแรง ร้อนแรง หรือเฉอะแฉะ ผู้คนที่ผ่านเข้ามาจะดีหรือร้าย ปัญหาจะมากมายหรือน้อยนิด
สุดท้าย กระดาษขาวหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องบันทึกบางสิ่งของวันใหม่ลงไปในความทรงจำอีกแผ่น เก็บเป็นอีกหนึ่งหน้ากระดาษ ของสมุดเล่มหนาที่เรียกว่าชีวิต
วันนี้ กระดาษขาวแผ่นนั้นเริ่มต้นวันใหม่ หากคาดหวังว่าจะราบรื่น เจ้าอาจเจออุปสรรค
หากคาดหวังความรัก อาจเจอความเกลียดชัง หากคาดหวังเรื่องราวดีๆ อาจพบเรื่องแย่
แน่นอนใครก็คาดหวังสิ่งดีๆ ทั้งนั้น แต่เราควบคุมสิ่งที่พบในแต่ละวันไม่ได้ ไม่ต่างจากฟ้าฝน
เรามักจดสิ่งแย่ๆ ในแต่ละวันด้วยปากกาและจดสิ่งดีๆ เล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้นด้วยดินสอ เราจดจำ
เรื่องแย่ฝังแน่น ลบเลือนเรื่องดีๆ รวดเร็ว ไม่บ่อยหรอกที่เราจะเจอเรื่องดีที่ประทับในความทรงจำเหมือนเขียนด้วยปากกา
บางคนที่มีความสุขบอกว่าความสุขมีน้ำหนักเบาเราต้องจับถือมันอย่างตั้งใจ มันจางบาง เราจึงต้องเขียมันซ้ำๆ การใส่ใจและนึกทบทวนถึงความสุขทำให้ภาพความสุขชัดขึ้นคล้ายเขียนด้วยปากกา ยิ่งใช้เวลากับความสุขมาก เรายิ่งมีเวลาคร่ำครวญหวนคิดถึงความทุกข์น้อยลง เปลี่ยนปากกาที่เคยใช้เขียนความทุกข์ มาเขียนความสุขแทน ให้ความทุกข์จางเหมือนรอยดินสอ
ในแต่ละวันมีทุกข์และสุขปะปน สุขคือพลัง ทุกข์คือสารละลายพลัง
บางคนพบความสุขแต่ไม่บันทึกมันใส่กระดาษขยันบันทึกแต่ความทุกข์จนหน้ากระดาษเข้มไปด้วยสีหม่น
วันนี้ กระดาษเปล่าเริ่มต้นวันอีกครั้ง
เราถือปากกาและดินสอ เราควบคุมสิ่งที่จะพบเจอไม่ได้ แต่เราเลือกได้ว่าจะบันทึกความสุขและความทุกข์ด้วยดินสอหรือปากกา
ทุกวัน ทุกหน้ากระดาษ ประกอบกันเป็นสมุดจดของชีวิต.
เครดิต : นิ้วกลม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
