[หนังสือที่อ่านจบวันนี้] : : มึงแค่เลี้ยงความรักไม่สมหวัง และเสพติดมันเท่านั้นเอง : : #หนังสือที่อ่านจบวันนี้ "ไข่ย้อย ดากานดา"

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

25 ส.ค. 2023 เวลา 09:38 • นิยาย เรื่องสั้น

: : มึงแค่เลี้ยงความรักไม่สมหวัง และเสพติดมันเท่านั้นเอง : :

#หนังสือที่อ่านจบวันนี้ "ไข่ย้อย ดากานดา"

กล่องไปรษณีย์สีแดงภาคสอง เก้าปีต่อมา ที่เป็นการเขียนนวนิยายต่อจากบทหนังมากกว่า แต่ลีลาก็มากขึ้นตามไปด้วยของอภิชาติ เพชรลีลา

พิมพ์ครั้งที่ 4 สิงหาคม 2560

.....

ผมคิดว่าอภิชาติได้รับอิทธิพลจาก "(ผม)เป็นศิลปิน" ของอารยา ราษฎร์จำเริญสุขไม่มากก็น้อย ตัวละครดากานดาที่กลายเป็นกึ่งศิลปินกึ่งนักวิชาการภาพพิมพ์นั้น แทบจะเป็นอาจารย์อารยาเลยล่ะ โดยเฉพาะหน้า 115 ค่อนข้างชัดเลย

ไข่ย้อยกับดากานดาในวัย 31 ปี ถ้านับจากปีพิมพ์ครั้งที่ 4 พ.ศ. 2560 เราก็รุ่นๆ เดียวกันเลยนะเนี่ย จนผมอยากเล่าเหตุการณ์รถชนแบบเขาบ้างอยู่เหมือนกัน

วิธีการเล่าตัดสลับไปมาของพี่อภิชาติก็สนุกดี และต้องตั้งใจอ่านดีๆ ว่า นี่ใครเล่าวะ 555

ตัวละครที่ชุบเลี้ยงมาจากหนังมีหน้าที่และบทบาทที่หนักเบาหลากหลาย แต่ฉากที่มีใจความสำคัญก็คือที่เชียงใหม่ ไม่ใช่กรุงปรากอย่างที่ผมคิดไว้ และไม่ได้เอ่ยถึง "เจ้าชายน้อย" มากเท่าที่ผมคาดหวัง แต่กลับดึงเอา "ความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต" - มิลาน คุนเดอรา มาทาบทับไว้อย่างมีนัยสำคัญ

.....

(สปอยล์)

ในที่สุดไข่ย้อยก็ไม่ใช่ loser เท่าที่ผมคิดและเคยรู้จัก มึงเปลี่ยนไปเยอะมากไข่ย้อย และดากานดาก็ไม่ใช่คนที่ผมคาดหวังอยากให้เป็น ไข่นุ้ยย้ายเข้ามาในกรุงเทพเพื่อออกตามหาไข่ย้อย กลับไปท้องกับหมออย่างง่ายดาย

มีตัวละครบางตัวที่จู่ๆ ก็นำมาผูกปมกันเองเพื่อคลายเงื่อนเองอย่างทะลึ่งตึงตัง อย่างโก้-ปอย ปอย ที่ทำตัวราวกับกามเทพ ที่อยากให้ความรักอันลือเลื่องของคณะวิจิตรศิลป์เกิดสมหวังอย่างตั้งใจ ไม่ใช่ความบังเอิญ ไม่ใช่ความบังเอิญเลยไอ่สัสเอ้ย !

มันเกือบจะดีอยู่แล้วตอนที่ทั้งสองออกมายืนหันหน้าเข้าหากัน ใกล้กันกว่าเดิม ไข่ย้อยขอจับนมดากานดา(คงกวนตีนแหละ) แต่ดากานดาก็เอามือไข่ย้อยมาวางบนนมข้างซ้าย "ไข่ย้อย...นี่สำหรับเวลาเก้าปีที่แกหายไปจากชีวิตฉัน แล้วอีกยี่สิบเก้าปี ตอนเราอายุหกสิบกัน ฉันจะให้แกจับนมข้างในจริงๆ"

***"ฉันจะบรรเทาความเจ็บปวด หากแกเจอใครที่ดี ที่รักแก อย่ารอฉัน"***

ดราม่า T^T

ฉากร้านเหล้าที่เปลี่ยนจากโก้ มาเป็นฟุเหยิน ที่ทำให้ความเมามายกลับกลายเป็นตาสว่าง เกือบสิบปี ไอ้เหี้ยมึงเพิ่งรู้หรอ ?? ว่ามึงต้องจริงจังกับความรักครั้งนี้ได้แล้ว ชายคนหนึ่งก็เลี้ยงอารมณ์ผิดหวัง หญิงอีกคนก็ให้ความหวังไม่เลิกรา

.....

แต่มันดันคลายปมทุกอย่างจนแทบไม่เหลืออะไรให้เราตั้งใจอ่านอีกต่อไปก็คือ เด็กหญิงไอลิ ที่ทำตัวหึงหวงพ่อกับว่าที่แม่ใหม่ แม่งมาจับไข่ย้อยยัดไปให้ดากานดาอย่างสุดวิสัย

.....

ก็โอเคอ่ะ พวกมีงสมหวังกันก็ดีแล้ว ดีใจด้วย! แต่ที่มึงบอกว่าความบังเอิญต่างหาก ที่จะกลายเป็นรักแท้ที่ลืมไม่ลง กูว่ามึงขัดแย้งในตัวเองว่ะ เล่นเอาตัวละครมาคลี่คลายปมอย่างหน้าตาเฉยเลย แถมยังพยายามหาสาเหตุที่ตัวเองไม่ยอมบอกรักมาตั้งสิบปีอย่างลักลั่น มึงเซอร์ไม่สุดอะไข่ย้อย มึงลองมาดูที่กูนี่ กูเนี่ยของจริง ถ้ามึงตั้งใจให้เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องบังเอิญมึงต้องก้าวไปอีกไกล ก้าวไปให้ถึง 60 ปีข้างหน้า หรือชาติหน้าไปเลยยิ่งดี ถ้ามึงรักดากานดาจริงๆ อะนะ.

หนังสือ

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

: : มึงแค่เลี้ยงความรักไม่สมหวัง และเสพติดมันเท่านั้นเอง : :

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน