ภาพร่างสังขารไม่เน่าเปื่อยของพระเถระฮันซาน เต๋อชิง (憨山德清)
เป็นพระภิกษุชาวจีนที่มีบารมีและมีสานุศิษย์มากในสมัยราชวงศ์หมิง ท่านมีชีวิตอยุ่ในช่วง ค.ศ. 1546–1623 นอกจากจะสอนธรรมะให้กับประรชนในวงกว้างแล้ว ท่านยังเดินทางมายังวัดหนานหัว ที่เมืองเฉาซี มณฑลกวางตุ้ง
อันเป็นที่ประดิษฐานร่างสังขารไม่เน่าเปื่อยของพระเถระฮุ่ยเหนิง หรือ เว่ยหล่าง บูรพาจารย์ท่านที่ 6 แห่งนิกายเซนในจีน ในเวลานั้น วัดหนานหัวกลายเป็นตลาดขายเนื้อ ภิกษุประพฤตินอกรีตนอกรอย ท่านฮันซานได้มาบูรณะรื้อฟื้นวัดให้กลับมาเป็นศรีสง่าแห่งแผ่นดินอีกครั้ง
หลังจากนั้นท่านเดินทางสอนธรรมะในที่ต่างๆ จนช่วงบั้นปลายชีวิต ท่านเดินทางย้ายกลับไปที่วัดหนานหัว ในเฉาซีเพื่อใช้ชีวิตปีสุดท้าย ในวันที่มรณภาพ ท่านได้เรียกศิษย์มาชุมนุมกันเป็นจำนวนมากและร่วมสวดพระนามพระอมิตาภพุทธ ก่อนที่พระเถระฮันซานจะสั่งสอนว่า
"อย่าซัดส่าย จงประพฤติตามพุทธบัญญัติ [เมื่อข้าพเจ้าตาย] อย่าสวมชุดไว้ทุกข์ [อย่างฆราวาสทำ] อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้ จงสวดพระนามพระอมิตาภพุทธเจ้าอย่างสุดใจ"
ท่านเป็นผู้ผสานแนวทางการปฏิบัติแบบเซน (ทำสมาธิอย่างแน่วแน่) และแบบสุขาวดี (สวด นะโม อมิตาภพุทธ) อันเป็นกาปฏิบัติที่เริ่มแพร่หลายสมัยราชวงศ์หมิง และหลังจากนั้นก็แพร่หลายไปทั่วจีน
วัดหนานหัวจึงอาจเรียกได้ว่าเป็นต้นกำเนิดเซน และเป็นศูนย์กลางของเซนผสานสุขาวดีด้วย นับป็นดินแดนแห่งธรรมะและการหลุดพ้น 2 แนวทางโดยแท้
ปัจจุบัน ร่างสังขารของพระเถระฮันซานก็ยังประดิษฐานที่วัดหนานหัว เพียงแต่อาจได้รับควาามเสียหายในช่วงปฏิวัติวัฒนธรรม ภาพถ่ายเก่านี้จึงเป็นภาพที่ทรงคุณค่ามาก เพราะบันทึกร่างของท่าที่แท้จริงไว้ รวมถึงลักษระการประดิษฐานเพื่อกราบไว้บูชาเมื่อสมัยก่อน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
