ถ้าหลักการในโลกที่มีมนุษย์สร้างขึ้นตาม
กุศลโลบายคือ "อุบายเชิงบวก"ที่น่าจะนำไป
สู่ที่มาที่ไปของความเป็นธรรม ความยุติด้วยธรรม
เป็นยุติธรรม ก็เรียกได้ว่า"เป็นความยอมรับกัน"
ในสังคมความเป็นธรรม
ความเป็นธรรม ไม่ได้เท่ากับความเสมอเท่ากัน
คนละข้างที่หารค่าลงตัว ไม่เอนเอียงในตราชั่ง
ของความเป็นจริงของมนุษย์ แต่ย่อมยอมรับ
ได้ในระดับที่ใช้อารมณ์ความรู้สึกเข้าจับประเมิน
ตรวจสอบผ่านสมองภาคเหตุผลยอมรับด้วย
จึงตกผลึกกลายเป็น"ยุติ"ด้วยธรรม แต่สองข้าง
อาจได้เสียไม่เท่ากัน ตราชั่งความยุติด้วยธราม
อาจต่างกันมิลครึ่งหรือครึ่งมิล เอียงไปบ้าง
บนความลงตัวพอใจร่วมกัน
"ตัวกติกา กฎ ข้อกำหนด ระเบียบ ข้อกฎหมาย
"มากมายร้ายลึก ที่เกิดจากมนุษย์สร้างทั้งหมด
ทั้งสิ้น"นามมนุษย์ธรรม มนุษย์สร้างนามธรรม"
ยิ่งทุกวันนี้ ยุติธรรมกับอยุติธรรมใกล้กัน กอดกัน
แน่นเหนียว จนแยกยื้อไม่ค่อยออก
เพราะยุติธรรมมีอยุติธรรม แซกแซงตลอดเวลา
จนใครต่อใครในสังคมมนุษย์ใช้คำว่า
"ยุติธรรมบิดเบี้ยวเพราะอยุติธรรมบิดเบือน"
มันเลยไม่เคยเหมือนมี "ยุติธรรมในโลกแท้จริง"
แม้มนุษย์ด้วยกันจะหลอกสมองมนุษย์ด้วยกัน
ว่า"เป็นธรรมแล้วแต่ไม่ยุติธรรม" จำใจที่ต้องยุติลง
พอนะ ปวดไส้ติ่ง ไปกินไส้อั่วดีกว่า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
