ท่านมิรู้หรือว่าผู้นำทั้งปวงล้วนป่วยเป็น… | สามก๊ก ฉบับ วินทร์ เลียววาริณ
ช่วงนี้มีข่าวหมอรักษาคนไข้ไม่หาย ต้องให้นอนในโรงพยาบาลยาวเลย ทำให้อดรู้สึกไม่ได้ว่า คุณภาพแพทย์สมัยนี้สู้แพทย์สมัยสามก๊กไม่ได้
ผู้อ่านที่คุ้นกับนิยายกำลังภายในย่อมเคยผ่านตาชื่อหมอฮัวโต๋ เป็นหมอที่เก่งที่สุดในแผ่นดินจีน รักษาได้ทุกโรค รักษาแล้วก็ให้กลับบ้านได้ ไม่ต้องนอนพักในโรงพยาบาลให้เสียชื่อ
แต่เพราะความเก่ง หมอฮัวโต๋จึงต้องจบชีวิตในคุก
ทำไม?
ก็เพราะคนไข้ที่เขารักษาชื่อโจโฉ
แล้วเรื่องเป็นยังไง?
นี่ใจคอจะไม่ยอมซื้อหนังสือ สามก๊ก ฉบับ วินทร์ เลียววาริณ เลยใช่มั้ย เอ้า! ไม่ซื้อเราก็เล่า ยอมเป็นโรคไส้แห้งต่อไปก็ได้
เสียงโซ่ตรวนขยับไหวเป็นระยะ เสียงคนร้อง เสียงผู้คุมตวาด กลิ่นเหม็นโชยคลุ้ง
เขาอยู่ในคุกนี้ได้สองเดือนแล้ว เดือนแรกถูกทรมานทุกวัน ทหารหลายคนคาดคั้นเขา “ใครสั่งให้เจ้าคิดร้ายต่อท่านโจโฉ?” เขาตอบว่า “พวกท่านเข้าใจผิด”
แต่ไม่มีผู้ใดเชื่อเขา การทรมานดำเนินต่อไป
ราตรีหนึ่งผู้คุมคนหนึ่งชื่อหงออาย เห็นอาการบาดเจ็บของเขา ถามว่า “ท่านผู้เฒ่าเจ็บมากหรือไม่?”
นักโทษพยักหน้า
“ข้าฯพอช่วยอะไรท่านได้หรือไม่”
นักโทษชรากล่าว “ช่วยกดจุดที่ข้อเท้าขวาและข้อพับแขนซ้ายข้าฯพร้อมกันครู่หนึ่ง จากนั้นกดจุดที่ตำแหน่งสี่นิ้วเหนือสะดือข้าฯ”
ผู้คุมทำตาม ครู่เดียวสีหน้าซีดเผือดของนักโทษก็มีสีเลือด ลมหายใจปกติ
นัยน์ตาผู้คุมเป็นประกาย กล่าวว่า “ท่านคือใคร? ไยรู้เรื่องการแพทย์ดีเช่นนี้?”
“ข้าฯชื่อฮัวโต๋”
“ที่แท้คือหมอเทวดา ข้าพเจ้าเคยได้ยินกิตติศัพท์ความสามารถและความดีของท่าน ความสามารถเรื่องการรักษาของท่านเลื่องลือไปทั่ว ท่านเชี่ยวชาญการฝังเข็ม สมุนไพร ทั้งยังรักษาด้วยการผ่าตัดและใช้ยาสลบ จนได้รับฉายาหมอเทวดา มิเพียงมีศาสตร์การรักษาชั้นเลิศ ยังเป็นหมอที่มีเมตตา รักษาคนไปทั่วโดยไม่แบ่งชั้นวรรณะ”
ช่วงสองเดือนนั้นหงออายแอบนำน้ำและอาหารให้เขาดื่มกิน ทั้งสองสนทนากันทุกวัน ฮัวโต๋สอนเคล็ดลับวิชาหมอหลายเรื่องแก่หงออาย
หงออายช่วยดูแล ให้อาหารการกินอย่างดี ผิดจากนักโทษอื่น ๆ หงออายถาม “ไยหมอดีเช่นท่านจึงประสบชะตากรรมเช่นนี้?”
ฮัวโต๋จึงเล่าเรื่องของเขาให้หงออายฟัง
“ในช่วงหลายปีนี้ โจโฉฝันร้ายทุกราตรี เขาเล่าว่าคนที่เขาฆ่าตายมากมายนับไม่ถ้วนมาเยือนเขาในความฝัน ฝันร้ายไม่เลือกว่าใคร เป็นยาจกหรือฮ่องเต้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากกวนอูถูกประหาร โจโฉก็ฝันร้ายบ่อยขึ้น บางคืนเขาฝันเห็นศีรษะกวนอูในหีบไม้หอมลืมตา อ้าปาก พูดกับเขา โจโฉกลายเป็นโรคประสาท บางคืนฝันเห็นกวนอูที่ไร้ศีรษะลุกขึ้นมาจากหลุมศพ ถือกระบี่ไล่แทงเขา เขาหนี แต่ไม่พ้น คมกระบี่แทงทะลุหัวใจเขา เขาสะดุ้งตื่น โรคปวดศีรษะปรากฏนานขึ้นเป็นระยะทุกวัน หมอประจำตัวเขาปรุงยาสารพัด ก็มิอาจรักษาให้อาการเขาทุเลา...
“ที่ปรึกษาคนหนึ่งจึงไปตามข้าฯมา ข้าฯตรวจร่างกายของโจโฉแล้วบอกเขาว่า ‘ท่านเป็นเนื้อร้ายในสมอง โรคร้ายของท่านเกาะกินภายในศีรษะท่าน ทำให้ท่านเป็นคนคิดมาก ขี้ระแวง'
“โจโฉถาม รักษาได้หรือไม่?'
'รักษาได้หากผ่าเนื้อร้ายออก โจโฉชะงักไป ถามว่า ‘ผ่าเช่นไร?’ ข้าฯตอบว่า ‘ข้าฯจะผ่าศีรษะท่านด้วยมีดคมกริบ ขูดเนื้อร้ายออก แล้วเย็บหนังศีรษะกลับเข้าที่ โรคของท่านจะหายเป็นปลิดทิ้ง’
“โจโฉถามว่า ‘มิเจ็บปวดหรือ?’ ข้าฯตอบว่า ‘ข้าฯมียาพิเศษให้ท่านกินก่อน ยานี้จะทำให้ท่านชา ไม่รับรู้ความเจ็บปวดใด ๆ เป็นเวลาหลายชั่วยาม’ โจโฉถามว่า ‘ท่านเคยรักษาใครด้วยวิธีนี้หรือ?’ ข้าฯตอบว่า ‘ข้าพเจ้าเคยรักษาท่านกวนอู ครานั้นท่านกวนอูต้องเกาทัณฑ์พิษ ข้าพเจ้าชำแหละเนื้อออกถึงกระดูก ขูดเอาพิษออกจนหมด ทว่ากวนอูมิกินยาพิเศษของข้าฯ ศีรษะท่านไร้พิษ รักษาง่ายกว่า เมื่อตัดเนื้อร้ายออก ท่านก็หาย’...
“โจโฉทุบโต๊ะ ตวาดว่า ‘ใช่ โรคร้ายหายไปพร้อมศีรษะข้าฯ นี่ท่านบังอาจสมรู้ร่วมคิดกับกวนอูมาสังหารข้าฯหรือ’ ว่าแล้วสั่งทหารจับข้าฯมาขังที่นี่ สั่งให้คนทรมานข้าฯ เค้นความจริงออกมาให้ได้ว่าใครใช้ข้าฯไปฆ่าเขา ที่ปรึกษาของเขาบอกว่า ‘หมอฮัวโต๋เป็นคนดี รักษาชาวบ้าน เขาไม่อยู่ฝ่ายใด มิยุ่งเกี่ยวกับการเมือง’ โจโฉย้อนกลับทันทีว่า ‘ท่านจำหมอเกียดเป๋งได้หรือไม่? จำได้ไหมว่าหมอชั่วคนนั้นคิดฆ่าเราอย่างไร’...”
ก่อนถูกประหาร หมอฮัวโต๋มอบตำราแพทย์ชื่อ ชิงหนังซู ที่ตนเขียนมาทั้งชีวิตให้ผู้คุมหงออาย (ชิงหนังซู แปลว่าตำราปกเขียว)
หงออายก็เก็บตำราชิงหนังซูไว้ วันหนึ่งกลับถึงบ้าน เห็นภรรยากำลังเผาตำราเล่มนั้น หงออายตกใจใหญ่หลวง ตรงเข้าไปดับไฟ แต่ไม่ทันการ เขาดึงชิงหนังซูที่ถูกเผากลับมาได้เพียงส่วนเดียว เป็นท่อนที่สอนวิธีตอนเป็ดตอนไก่
หงออายโกรธจัด ด่าภรรยา “ไยเจ้าเผาตำราอันทรงคุณค่า?”
ภรรยาหงออายตอบว่า “ตำราแพทย์เล่มนี้ทำให้คนดีๆ อย่างฮัวโต๋ตาย ท่านจะเจริญรอยตามฮัวโต๋หรือ? คนเก่งเพียงไร อยู่กับเจ้านายที่เป็นโรคขี้ระแวง ย่อมเป็นอันตรายถึงชีวิต มิเพียงท่านถูกประหาร ครอบครัวก็อาจตายไปด้วย ท่านมิรู้หรือว่าผู้นำทั้งปวงล้วนป่วยเป็นโรคที่รักษามิได้”
บางทีภรรยาหงออายฉลาดจริง แต่น่าเสียดายที่ตำราเล่มนั้นสูญหายไปในกองไฟแล้ว มิเช่นนั้นเราคงไม่ต้องมาทะเลาะเรื่องคนไข้เทวดา
และคงมีวิธีรักษาโรคไส้แห้งให้นักเขียนด้วย
ย่อจากเรื่อง สามก๊ก ฉบับ วินทร์ เลียววาริณ / มีจำหน่ายในเว็บไซต์ winbookclub.com / และ สามก๊ก ในชุดโปรโมชั่นรวมมิตร (R1-R2) มีจำหน่ายทั้งในเว็บและ Shopee (ค้นคำ namol113)
(ในเล่มยังมีท่อนที่ฮัวโต๋รักษาซุนเซ็กกับกวนอูด้วย)
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
