ผมใช้เทคนิคไหนน่ะเหรอ ?!
เริ่มตรงที่ นิสัยชอบมองลูกเป็นเด็กเสมอ คือ จะทำอะไรๆก็ไม่เหมาะ ไม่ถูกใจ และจะต้องมีการแนะ บอก สอน อธิบาย หนักเข้าก็ขึ้นเสียง ตวาด กันไป
แรกๆ ผมก็ทนเอา อืมมม ทน ทน ทนไป
ต่อมา ก็ต้องเริ่มตอบยาวขึ้น ไปจนเถียงสู้ ลามจนบางทีทะเลาะกันไป ไม่ต้องพูดกัน 5-6วัน เป็นซ้ำๆ หลายปี
หลังๆมา ผมเลือกที่จะเดินหนีก่อนจบประโยคและเงียบ หลบหน้า
แล้วผมก็จะพูดดีปกติด้วย ในจังหวะที่เหมาะสม
(ได้โปรดอย่าบอกให้ผมทน อย่าเถียงแม่ที่เป็นพระโพธิสัตว์ของลูก บลาๆๆ ไม่งั้นผมจะพกพาความเครียดสะสมไปทำงานด้วย )
เหมือนว่า เทคนิคนี้จะได้ผลในทางที่ดีขึ้น
ข้อดี ผมสบายใจขึ้น สมองมีพื้นที่สร้างสรรเพิ่มขึ้น ไม่ใช่ทัศนคติลบ
และทุกคนกลับมามีชีวิตที่ปกติสุขได้เสียที !! ย้ำว่าทุกคน .
ผมได้ช่วยตอบคำถามนี้มั้ยครับ ?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
