เริ่มงานแรก
ตอนนั้นใช้คติ"ไม่เลือกงานไม่ยากจน" ได้งานที่คิดว่าตัวเองทำได้ก็เลือกทำไว้ก่อน เป็นงานบริการที่ร้านปลอดภาษีซึ่งรับเฉพาะทัวร์จีนและเกาหลี หลังๆมามีทัวร์จากไทยบ้างแต่ไม่มาก
เข้างานวันแรก มีช็อกเล็กๆกับกฎระเบียบของร้าน(บริษัท) เช่น ต้องมาถึงก่อนเวลาเริ่มงาน เพื่อมาเปลี่ยนชุด กินข้าว เข้าห้องน้ำอะไรก็ว่าไป พอทำอะไรเสร็จจะไปตอกบัตรฯ ต้องอยู่ในโหมด"พร้อมทำงาน" จะมาถึงตรงเวลาเข้างานแล้วตอกบัตรฯไว้แล้วไปทำธุระส่วนตัวแบบที่เมืองไทยไม่ได้ เวลาทำงานคือทำงาน ยิ่งถ้าเป็นงานบริการเวลาที่ลูกค้าอยู่ จะคุยกันกับเพื่อนพนักงาน เล่นมือถือหรือกินน้ำกินขนมให้ลูกค้าเห็นไม่ได้
คนญี่ปุ่นเลยเป็นโรคเครียด โรคกระเพาะกันมาก กินน้ำน้อยอีก อายุน้อยๆไม่มีปัญหา พออายุมากขึ้นโรคภัยถามหากัน
เวลาเริ่มงานต้องมาถึงก่อนเวลา ทำอะไรให้เรียบร้อย แต่เวลากลับบ้าน ถ้ากลับตรงเวลาจะโดนเขม่นเอาได้ ทำงานล่วงเวลาเป็นกิจวัตร
หลังจากที่มีข่าวพนักงานทำงานล่วงเวลามากไปจนเสียชีวิตบ่อยๆ รวมทั้งมีชาวต่างชาติเข้ามาทำงานที่ญี่ปุ่นมากขึ้น หลายๆบริษัทเริ่มรนรงค์ให้เลิกงานตรงเวลาหรืออย่างน้อยทำงานล่วงเวลาน้อยลง(ทั้งนี้ทำได้จริงหรือไม่ขึ้นอยู่กับแต่ละบริษัท)
เงินเดือนเริ่มต้นคือเงินเดือนขั้นต่ำของเมืองโตเกียวเลย พอเงินเดือนออก โดนหักค่าภาษี ประกันสุขภาพ ประกันสังคม อื่นๆ ได้จริงๆยิ่งน้อยไปอีก😢
ประหยัดแบบสุดๆ แทบไม่ได้เที่ยวไหนไกลๆ แทบไม่กินข้าวนอกบ้านด้วย
พอเริ่มชินกับงาน เริ่มรู้อะไรๆเยอะขึ้น เริ่มรู้สึกอยู่ยาก....ตัวการสำคัญเลยคือผู้จัดการร้าน เป็นผู้หญิงวัยกลางคน เป็นคนเชื้อสายเกาหลีที่เกิดที่ประเทศจีน แล้วย้ายมาอยู่ที่ญี่ปุ่นนานแล้วเลยสามารถพูดได้3ภาษา
นิสัยถ้าให้อธิบายจะเหมือนกับคิมจองอึน ฉะนั้นเวลามาทำงานก็จะเหมือนว่าอยู่ที่เกาหลีเหนือ😅 เลือกที่รักมักที่ชังแบบออกนอกหน้า ใครที่ประจบเก่ง เวลาทำผิดไม่โดนอะไร แต่คนที่ผู้จัดการร้านไม่ชอบ เวลาทำผิดจะถูกลงโทษหนัก ทำให้พนักงานที่ลาออกมีเรื่อยๆ พนักงานที่เข้ามาใหม่ก็มีเรื่อยๆ เป็นลูปนรก
ยังดีที่ผู้จัดการร้านไม่อะไรกับผมมาก เพราะรู้จักปรับตัวเสแสร้ง แต่อยู่ไปมันเริ่มรู้สึกอึดอัดอยากจะรีบเปลี่ยนงาน พอปรึกษาภรรยาๆ บอกว่า"ให้อดทนไปก่อน" ที่ญี่ปุ่นถ้าทำงานที่ไหนแล้วลาออกเร็วๆ เวลาเปลี่ยนงานใหม่ ที่ใหม่เค้าจะคิดว่าเราไม่มีความอดทน ถึงรับเข้าทำงานแป๊บเดียวก็ลาออกอีก ถ้าอยากจะลาออกอย่างน้อยๆต้องทำงาน3ปี! โอววว แค่วันเดียวก็ไม่อยากจะอยู่ละ คับที่อยู่ได้แต่คับใจมันอยู่ยากนะ
วันแล้ววันเล่าผ่านไป ทนอยู่มาจนเหลืออีกประมาณ1เดือนจะครบ3ปี บอกภรรยาว่าอยากจะเปลี่ยนงาน ภรรยาไฟเขียว เลยต้องเริ่มหางานใหม่ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ....
ปล.รูปภาพประกอบไม่เกี่ยวเนื้อหา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
