ผมว่าการกินข้าวนอกบ้านคือวัฒธรรมที่เด่นชัดของสังคมเมือง (หมายความว่าที่ไหนมีการ "กินข้าวนอกบ้าน" บอกได้เลยว่าตรงนั้นเป็นเมืองแล้ว) หากเป็นวัฒธรรมของคนบ้านนอกหรือชนบท จะไม่มีการกินข้าวนอกบ้านอย่างเด็ดขาด อย่างน้อยที่สุด วัฒนธรรมนี้ก็จะกระจายกันอยู่ตาม "เมืองน้อย" เช่น ตัวอำเภอ เป็นต้น ตามหมู่บ้านในชนบทนั้นวัฒนธรรมนี้จะไม่มีอย่างแน่นอน
การกินข้าวนอกบ้านมีอะไรมากกว่าการกินข้าวเฉยๆ อยู่ เพราะมันบอกเราว่าต้องมีร้านอาหาร มีอาชีพบริการต่าง แน่นอนอาจมีนัยยะทางสังคมอยู่ด้วย ตัวอย่างเช่น การเลี้ยงต้อนรับในร้านอาหารที่มีชื่อ อย่างนี้เป้นต้น
แต่อย่างไรก้ตาม ผมคิดว่า คนในเมืองส่วนใหญ่ ถูกบังคับให้ "กินข้าวนอกบ้าน" กันซะมากกว่า แน่นอนต้องนิยามการกินข้าวนอกบ้านกันให้กว้างที่สุด คือไม่ปรุงเอง ไม่ซื้อวัตถุดิบเอง แค่จ่ายเงินเพื่อให้ได้อาหารและบริการมาโดยตรง ดังนั้น ในแง่ของต้นทุนจริงๆ นั้นผมไม่แน่ใจนักว่าอันไหนมีต้นทุนมากว่ากันจริงๆ แน่ๆ เพราะ ต้องไม่ลืมว่า ไม่ใช่ทุกคนที่อยู่ในสังคมเมืองที่จะมี "บ้าน" เป้นของตัวเอง คือบ้านแบบที่ต้องมีครัวสำหรับการปรุงอาหาร มีที่สำหรับเก้บวัตถุดิบ
คือเป้นบ้านในแบบก่อนที่จะมีวัฒนธรรม "ร้านอาหาร" เกิดขึ้นนั่นแหละ
ดังนั้น เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงนี้ เราจึงจะพบว่า การกินอาหารของคนในเมืองส่วนใหญ่ ซึ่งเป็น "แรงงาน" (ไม่ว่าคุณจะทำงานในตำแหน่งสูงแค่ไหน สบายยังไง แต่ถ้าคุณไม่มีส่วนร่วมในการเป็นเจ้าของในกิจการนั้นๆ คุณก็คือแรงงาน ยินดีต้อนรับสู่ข้อเท็จจริงของสังคมทุนนิยม) จะกินกันนอกบ้านมากกว่าในตัวบ้านเอง เพราะอะไร เพราะต้นทุนที่จะมีครัวเป็นของตัวเองในเมืองนั้นมันไม่ถูกเลย
แต่หากถามในคำถามกลับกันว่าแล้วทำไมในสังคมชนบทจึงไม่มีวัฒนธรรมนี้? คำตอบนั้นก็ง่ายมาก เพราะพวกเรา "ไม่มี" ร้านขายอาหารแบบสำเร็จรูป (อาหารที่ปรุงแล้วพร้อมกิน) เหมือนกับคนในเมือง และอีกอย่างทุกบ้านก็มีครัวเป้นของตนเอง ต้นทุนในการมีครัวในบ้านนอกนั้น มันไม่สูงเหมือนในเมือง ดังนั้น ร้ายอาหารในบ้านนอก จึงเป็นอะไรที่ "แทบจะไม่จำเป้น" (แน่นอนว่าทุกหมู่บ้าน ย่อมจะมีร้านขายส้มตำ ก๋วยเตี๋ยว อะไรแบบนี้อยู่บ้าง แต่มันก้เป้นเพียงร้านเล็กๆ
เพียงเท่านั้น และไม่ใช่คนส่วนใหญ่ที่ใช้บริการ หมายความว่าคนที่จะใช้บริการ จะใช้บริการแค่ "บางโอกาศเพียงเท่านั้น")
ดังนั้น การกินข้าวนอกบ้านจึงเป็นตัวบ่งชี้ตัวหนึ่งที่แสดงให้เราเห้นว่าชุมชนแถบนั้นเป้นชุมชนเมือง แสดงให้เห็นถึงการแบ่งงานกันทำ และความซับซ้อนของวัฒนธรรมการกินของคนในชุมชนนั้นๆ ในแง่หนึ่ง ถูกต้องแล้วที่เราควรจะดีใจกับมัน แม้ว่า อาจจะเป้นเพียงการได้นั่งกินร้านข้าวแกงข้างทางก็ตาม (แต่ไม่รู้ว่าสมัยนี้ ในเมืองจะมีร้านข้าวแกงข้างทางอยู่รึเปล่านะ🤔)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
