ควรมีอย่างมาก ควรมีอย่างที่สุด ตั้งแต่อนุบาลเลยล่ะ ความจริงผู้ที่จะทำหน้าที่เป็นครูเด็กอนุบาลนั้นผมคิดว่าจำเป้นที่เราจะต้องให้พวกเขาเรียนวิชาจิตวิทยาเด็กประถมวัยมาก่อนเลยทีเดียว
ผมเคยออกแบบระบบการศึกษาของตัวเองแบบเล่นๆ นะครับ แต่ยังไม่เคยเล่าให้ใครฟัง เพราะบางที่มันอาจน่าหัวเราะ
คือผมคิดว่า ครูในโรงเรียนนั้น ควรจะมี 2 ประเภท ที่แยกจากกันโดยสิ้นเชิงชัดเจน(หมายความว่าต้องเป็นคนละคนกัน)
ประเภทแแรก เป็นครูที่ทำหน้าที่สอน "วิชาการ" ครูประเภทนี้ให้คัดคนที่มีความรู้เฉพาะทางในวิชาการนั้นๆ จริงๆ มาสอน หมายความว่าครูประเภทนี้จะรับผิดชอบแค่งานสอนด้าน "ความรู้" เพียงอย่างเดียว พวกเขาจะไม่รับผิดชอบเกี่ยวกับเด็ก ไม่รับผิดชอบเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ นิสัยใจคอ บุคคลิก และพฤติกรรมของเด็ก เรียกว่ามีหน้าที่ให้ความรู้เพียงอย่างเดียวนั่นแหละ (พวกเขาจะเป็นเหมือนๆ อาจารย์สอนในระดับมหาวิทยาลัย คือรับผิดชอบงานสอนเป็นหลักเพียงอย่างเดียว) ในชั้นนี้เองที่จะต้องมีการสอบวัดผล
ประเภทที่สอง คือครูประจำชั้น (ประเภทแรกมีแค่ "ห้องเรียน" แต่ไม่มี "ชั้นเรียน" ชั้นเรียนในที่นี้หมายถึง "กลุ่มเด็ก" นักเรียนในระดับเดียวกันที่ครูคนหนึ่งต้องรับผิดชอบ แต่ห้องเรียนให้หมายถึง "สถานที่" ในการให้การศึกษาด้านวิชาการแก่นักเรียน) ครูประเภทนี้เองที่จำเป้นจะต้องมีความรู้ด้านจิตวิทยาเด็กเป็นอย่างดีที่สุด เรียกว่าต้องใช้วุฒิบัตรด้าน "จิตวิทยา" โดยเฉพาะในการเข้าทำงานเลยก็ว่าได้ โดยแบ่งระดับชั้นตามช่วงวัยของเด็ก ตามช่วงพัฒนาการของสมอง พวกเขาจะรับผิดชอบด้านพฤติกรรมและอารมณ์ของเด็ก
ในชั้นประเภทที่สองนี้จะไม่มีการสอบวัดผล แต่จะมีการประเมินผลของครูประจำชั้นเอง ว่านักเรียนของตนมีความผิดปรกติทางอารมณ์จนนำไปสู่พฤติกรรมเบี่ยงเบนต่างๆ หรือไม่อะไรอย่างไร และพวกเขาก็มีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรงต่อการชักพาเด็กๆ ของพวกเขากลับมาในทางที่ถูก นอกจากนี้ครูประเภทนี้ยังจะเป้นผู้คอยสังเกตุ "แวว" หรือทักษะ ความสนใจพิเศษ ของนักเรียนของตนเพื่อที่เขาจะได้แนะนำนักเรียนไปสู่ช่องทางที่จะพัฒนาศักยภาพนั้นๆ ของเด็กคนนั้นๆ ออกมาให้ได้มากที่สุด ครูประเภทนี้จึงเหมือนกับครูแนะแนว แต่พวกเขาจะเป้นยิ่งกว่านั้น
และอยู่ใกล้ชิดกับเด็กๆ ของพวกเขามากขึ้นกว่านั้น และเป็นวิชาชีพหนึ่งที่เฉพาะต่างหากจากวิชาชีพครูที่ทำหน้าที่สองความรู้ที่เป็นวิชาการ
ความรู้ที่เป็นวิทยาศาสตร์ในบ้านเรานั้นเจริญขึ้นมากแล้ว แต่เรากลับยังไม่นำมันมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดจริงๆ นั่นคือใจความสำคัญในความคิดของผม วิชาจิตวิทยาก็เป็นความรู้ที่เป็นวิทยาศาสตร์อย่างหนึ่ง ที่ตอนนี้เราก็ไม่ได้นำมันมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดจริงๆ ระบบการสอนและการกล่อมเกลาพฤติกรรมของนักเรียน
(ไม่อยากใช้ "ระบบการศึกษา" เพราะมันฟังดูยิ่งใหญ่มาก จนสุดท้ายก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร)ของภาครัฐนั่นแหละ ของเรายังล้าหลังและป่าเถื่อนมากเมื่อพิจารณาจากองค์ความรู้ที่เป็น "วิทยาศาสตร์" ที่เรามีและสั่งสอนกันในโลกแห่งวิชาการ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
