ร้อยแปดเรื่องเล่าของมะลิ
ทุกคนคงเกิดและโตขึ้นมาบนดาวเคราะห์ที่ถูกเรียกว่า โลก ใช่ไหม แต่ไม่ใช่กับเด็กหญิงคนนี้ เธอมีชื่อว่ามะลิ
มะลิเติบโตขึ้นมาบนดาวเคราะห์ที่มีชื่อว่าอัลฟ่า01 เป็นดาวเคราะห์ในกาแลกซี่อันโดรเมดาที่ทุกคนรู้จัก ไม่ห่างไกลจากทางช้างเผือกมากนัก
บนดาวเคราะห์อัลฟ่า01 เป็นดาวเคราะห์ที่พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นผืนน้ำแข็งและมหาสมุทร สิ่งมีชีวิตบนดาวเรียกตนเองว่าชาวไกอา และเรียกมะลิว่า เอเลี่ยน ชาวไกอาส่วนใหญ่อาศัยอยู่บนพื้นที่สูงเหนือระดับน้ำมหาสมุทรและเป็นที่น่าแปลกใจว่าบนพื้นที่สูงกลับอบอุ่นกว่าพื้นที่ต่ำกว่า
มะลิใช้ชีวิตที่เขต 108 มาตั้งแต่จำความได้ เธอถูกเลี้ยงดูโดย อาย่า หญิงชาวไกอาวัยกลางคน เธอทำงานเป็นคุณครูในสถานศึกษา
มีอยู่วันหนึ่ง มะลิเอาแต่คอยนั่งมองเพื่อนๆ เล่นอยู่ด้านนอกอาคารศึกษาอย่างสนุกสนาน เธอนั่งมองอยู่นานเพียงลำพัง ไม่มีไกอาคนไหนมาทักทายเธอเลย จนกระทั่งความรู้สึกที่คุ้นเคยจากไกอาที่ใกล้ชิดก็เข้ามา
* นั่งทำอะไรอยู่ลำพัง ไม่ไปเล่นกับเพื่อนเหรอ *
เพียงแค่อาย่ามองตาของมะลิ มะลิก็ได้ยินสิ่งที่อาย่าสื่อสารออกมา ดวงตาโตสีน้ำเงินเข้มของอาย่ามองมะลิด้วยความเอ็นดู
"...หนูประหลาด ใช่ไหมคะ"
ศีรษะทรงรีของอาย่าเอนไปทางด้านหนึ่งโดยไม่ละสายตาไปจากเอเลี่ยนน้อย
* ทำไมถึงคิดว่าตัวเองประหลาดล่ะ เอเลี่ยนน้อย ? *
มะลิเงียบไปสักพัก เธอก้มหน้าลงพลางหมุนนิ้ววนไปมาเพื่อคลายความกังวล ก่อนจะค่อยๆ ตอบสิ่งที่คิดออกมา
" ก็หนูไม่เหมือนไกอาเลย หนูเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ ดูสิ อาย่าและทุกคนมีนิ้วมือ แขน ขา ลำตัวที่ยืดยาวกว่าหนู มีดวงตากลมโตกว่าหนูสามเท่า ทุกคนมีตาสีน้ำเงิน แต่หนูมีสีน้ำตาล ทุกคนไม่มีเส้นขนบนหัว มีแต่หนูที่มีเส้นขนรุงรังสีดำบนหัว แล้วสีผิวหนูก็ไม่เหมือนไกอา หนูผิวสีเปลือกหอย...แต่ไกอาผิวสีฟ้าอ่อน...แล้วเพื่อนๆ ก็เทียบแบบนี้ให้หนูฟังทุกวัน พวกเขาบอกว่าหนูเป็นเอเลี่ยน หนูมาจากนอกอัลฟ่า01...เขาบอกว่าหนูไม่ใช่ไกอา..."
* แล้วหนูก็คิดว่าหนูไม่ใช่หรือ บอกมามาสิ ว่าหนูเติบโตมาจากไหนตั้งแต่จำความได้ *
มะลิชะงัก
"โตมากับมามาอาย่าค่ะ โตมาในเขต 108 หนูไม่รู้หรอกว่าหนูมาจากไหน แต่หนูมีมามาอาย่า มีบ้านไกอา กินอาหารไกอา..."
* ใช่...แล้วนั่นไม่เพียงพอหรือ ที่หนูจะยอมรับตนเอง น่ะมะลิ *
" มามาอาย่าคะ หนูพยายาม พยายามทำทุกอย่างให้ได้เหมือนที่พวกเพื่อนๆ ทำ หนูพยายามกระโดด วิ่ง ปีนป่ายให้ได้เร็วเท่าพวกเขา พยายามฟื้นฟูร่างกายให้ทันพวกเขา พยายามสื่อสารให้ได้โดยไม่ต้องพูดเปล่งเสียงออกมา หนูพยายามทำกิจกรรมตามปกติ แต่บางกิจกรรมร่างกายของหนูไม่สามารถทำได้เลยมามาอาย่า หนู...พยายามแค่ไหน ก็แตกต่าง แปลกแยก ไม่เข้าพวก...."
อาย่าอมยิ้มกับคำตอบของมะลิ เธอโอบกอดร่างเล็กๆ บอบบางเข้ามาไว้ในอ้อมกอด พลางลูบหลังมะลิเบาๆ
* ฟังนะมะลิ เราไม่มีผู้ใดเหมือนกัน เราต่างเกิดขึ้นมาโดยมีอัตลักษณ์เป็นของตนเอง ดูอย่างมามาสิ มามามีนิ้วเพียงสามนิ้ว ทั้งที่ไกอามีสี่นิ้ว และอย่างนี้มามาไม่ใช่ไกอาหรือ ไกอาส่วนใหญ่ไม่ชอบน้ำ แต่มามาชอบน้ำ แล้วดูอย่างโตโยสิ โตโยมีร่างกายครบทุกส่วนแต่โตโยขาดกิจกรรมบ่อยเพราะโตโยมีโรคประจำตัว นั่นทำให้เขาไม่เข้าพวกหรือ...*
* ไม่เลยเอเลี่ยนน้อย การคิดแบ่งแยกอะไรแบบนั้นมันก็แค่เรื่องราวสมมติอันไร้ประโยชน์ เราต่างมีชีวิตเหมือนกัน เป็นไกอาเท่ากัน เพียงแต่เราต่างคนต่างมีอัตลักษณ์ของตนเอง มามามีอัตลักษณ์ของมามา ส่วนมะลิก็มีอัตลักษณ์ของมะลิ ที่พิเศษมากๆ มะลิมีขนสีดำเงางาม มีดวงตาสีน้ำตาลเหมือนอัญมณี มีผิวสีเปลือกหอยที่หายากใต้มหาสมุทรลึก มะลิมีเรื่องที่ทำได้ดีและทำไม่ได้ดี เหมือนไกอาที่ก็มีเรื่องถนัดและไม่ถนัด เราไม่เคยแตกต่างหรอกมะลิ เราเพียงแต่เป็นปัจเจก ในสังคมนั้นผู้คนเป็นปัจเจกบุคคล *
* หนักแน่นในหัวใจของตัวเองมะลิ *
มะลิเข้าสวมกอดอาย่าแน่น ทุกอย่างที่อาย่ากล่าวมานั้นถูกต้อง เราต้องไม่ด้อยค่าตนเองเพียงเพราะมีอัตลักษณ์ แต่เราควรเข้าใจความแตกต่างหลากหลายมากกว่า
มะลิไม่สนใจแล้วล่ะว่าตนเองจะเป็นเอเลี่ยนจากนอกดาวอัลฟ่า01 หรือไกอากลายพันธุ์ แต่มะลิจะยืดอกรับความต่างและเป็นตัวของตัวเองอย่างมั่นใจ
บันทึก 00
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
