ที่ ไหน มีสีขาวที่นั้นย่อมีสีดำ สีเปรอะเปื้อน ที่ใดมีสุข ที่นั่นคือมีทุกข์ ขริงๆในชีวิตคือสูญญตา ความว่างเปล่า เงียบสงบ..แต่จิตมนุษย์ถูกปรุงแต่ง ย่อมอยากคัดสรรแต่สิ่งที่ตนอยากมี อยากได้อย่าเป็น พอสมหวังเราเรียกว่าสุขสบายแต่ความทุกข์นั้นใกล้เพียงเส้นบางๆกางกั้นเท่า นั้นแหละ สมมุติว่าคุณกำลังมีความสุขเพราะสมหวังในความรัก แต่แค่คุณหันไปเห็นคนรักคุณให้ความ สน ใจ คนอื่นมาก กว่าคุณ คุุณอาจระแวงสงสัย แค่นั้นเอง คือบ่อเกิดแห่งทุกข์ได้ ได้มาดีใจ ไม่ได้มาเสียใจ ได้มาแล้วไม่สมดังใจคิด