รถด่วนขบวนปรัชญา — Eric Weiner แปลโดย ณัฐการต์ อมาตยกุล
ไม่มีทางที่อะไรจะดีพอสำหรับคนที่มองสิ่งที่ดีพอน้อยเกินไป
Eric Weiner
ปรัชญาในเล่มนี้ทำให้เราเริ่มออกเดินทาง ซึ่งสำหรับคุณนักเขียนเป็น #รถด่วนขบวนปรัชญา ซึ่งแบ่งการเดินทางออกเป็น 3 ช่วงได้แก่ เช้า เที่ยง เย็น ปรัชญาที่คุณนักเขียนสนใจ ได้ตกผลึกจากนักปรัชญาชื่อดังมากมายนั้นได้จากการที่เดินทางด้วยรถไฟ แล้วปรัชญาของคุณนักอ่านล่ะ ได้มาจากเหตุการณ์อะไรบ้างคะ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าการอ่านหนังสือของสำนักพิมพ์ Bookscape นั้น ฝนจะต้องเริ่มด้วยการทำพิธีกรรมและทำใจก่อนอ่าน เพื่อรวบรวมพลังใจและสมาธิในการอ่าน พูดง่าย ๆ จะอ่านหนังสือสำนักพิมพ์นี้จะต้องทุ่มเทพอสมควร เพราะเนื้อหาค่อนข้างจะจริงจังและเป็นวิชาการหน่อย ๆ ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะ หนังสือดีมาก ตีพิมพ์หนังสือได้เข้ากับธีมสุด ๆ แค่ผิดที่ฝนเอง (ฮา)
ย้อนกลับมาที่หนังสือเล่มนี้ค่ะ นักปรัชญาที่ได้มีการกล่าวถึงในเล่มนี้มีเยอะมากค่ะ เริ่มจากมาร์คุส ออเรดิอุส, โสเครตีส, รุสโซ่, ธอโร, โชเปนฮาวเออร์, เอพิคิวรัส, ซิโมน เวย์, คานธี, ขงจื่อ, เซ โชนะกง, นีทเชอ, เอพิกเตตุส, โบวัวร์, และมงแตญ เยอะสุด ๆ ไปเลยค่ะ
ซึ่งสิ่งที่คุณนักเขียนเอามาใส่ในเล่มนี้ล้วนเป็นแก่นของปรัชญา เนื้อล้วน ๆ ไม่มีน้ำมาปน เช่น เวลานึกถึงโสเครตีส เราจะนึกถึงการตั้งคำถามและการสงสัยที่ไม่มีที่สิ้นสุด หรือถ้าเป็นมงแตญ เราจะนึกถึงปรัชญาเรื่องความตาย ถ้านึกถึงเอพิกเตตุส เราจะนึกถึงแนวคิดสโตอิกที่ว่าด้วยปรัชญาการรับมือต่อสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น ซึ่งคุณนักเขียนก็ได้วิเคราะห์พฤติกรรมตัวเองผ่านมุมมองของปรัชญาต่าง ๆ
ส่วนฝนนั้น พอได้อ่านแล้วก็ทำให้นึกถึงตัวเองและคนรอบตัวที่เรารู้จัก บางคนก็เห็นได้ชัดมาก ๆ ซึ่งหลักปรัชญามีหลายแบบ แต่ละแบบก็มีข้อดีข้อเสียของมัน สำหรับตัวฝนเองฝนไม่ได้ยึดปรัชญาแบบใดแบบหนึ่งไว้ แต่เลือกหลักการที่โอเคกับตัวเองจากหลาย ๆ แบบ เอามาผสมรวมกันเป็นปรัชญาของฝนเอง ฝนว่าฝนก็โลภอยู่นะ
ประเด็นที่ทำให้คิดและติดอยู่ในใจตลอดเวลาคือมุมมองเรื่อง “ความตาย” ฝนว่ามงแตญน่าจะตอบคำถามฝนได้บ้าง ฝนไม่ได้มองว่าความตายของตัวเองมันน่ากลัว ความตายที่น่ากลัวสำหรับฝนน่าจะเป็นการสูญเสียคนที่เรารักที่สุด ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เพื่อนสนิท คนรัก สัตว์เลี้ยง มันยากมากที่จะยอมรับ ต่อให้เตรียมใจมาขนาดไหนก็ตาม แม้แต่มงแตญเองก็ว่ายาก แต่ถึงมันจะเป็นสัจธรรมที่ชวนเจ็บปวด ฝนว่ามันก็สวยงามเหมือนกันนะ
#bookreviewer #booklovers #book #reviewer #bookreview #review #อ่านหนังสือ #แนะนำหนังสือ #แนะนำหนังสือดีๆ #bookgram #bookstagram #bookstagramthailand #รีวิวหนังสือ #หนังสือ #รีวิว #ป้ายยาหนังสือ #ป้ายยา #รีวิวหนังสือดีน่าอ่าน #read #reading #อ่าน #bookrecommendations #read #reading #รถด่วนขบวนปรัชญา #bookscape #thesocratesexpress
The philosophy in this book inspires us to embark on a journey, which, for the writer, is like #thesocratesexpress ride, divided into three phases: morning, noon, and evening. The philosophy that captivates your interest is deeply rooted in the wisdom of numerous renowned philosophers, all stemming from your experiences traveling by train. So, what events or circumstances have shaped your philosophy as a reader?
First and foremost, it's essential to note that reading books from Bookscape Publishing typically begins with a ritual and a moment of mental preparation.
It's a process of gathering inner strength and mindfulness before diving into the content. In simpler terms, reading a book from this publisher demands your full engagement. The content is often quite serious and academic, not to say it's not excellent—quite the contrary, it's outstanding. The books are meticulously aligned with specific themes. The only downside? That would be me.
Returning to the book at hand, it is filled with discussions about a multitude of philosophers. The list is extensive, including the likes of Marcus Aurelius, Socrates, Rousseau, Thoreau, Schopenhauer, Epicurus, Simon Weil, Kant, Confucius, Nietzsche, and Montaigne, among numerous others.
Everything the writer has incorporated into this book is pure philosophy—no frills, no distractions. For example, when contemplating Socrates, one thinks of ceaseless questioning and unquenchable curiosity. Or when it comes to Montaigne, the image that springs to mind is that of his philosophical essays. Each philosopher contributes to your own personal philosophy.
As for me, after absorbing this wealth of philosophical wisdom, it often prompts introspection. Some people's philosophies seamlessly align with their personalities, while others, like myself, select and amalgamate elements from various philosophical traditions that resonate with them. I don't tether myself to a single philosophy; rather, I craft my own by embracing principles from different sources.
In fact, the topic that keeps me pondering and lingering in my thoughts incessantly is the perspective on "death." I believe that Montaigne might have some answers to my questions. I don't perceive death as something frightening in my own existence; instead, it's the kind of death that terrifies me the most—the loss of those we hold dearest, whether it's family, close friends, a beloved partner, or even our cherished pets.
Accepting this reality is an immensely challenging feat, no matter how much we prepare ourselves. Even contemplating one's own mortality can be daunting. However, despite the pain it may bring, I find that there's a unique beauty in it.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
