โลก คือโรงละครใหญ่ก็ต้องมีตัวแสดงคือ มนุษย์ โลดแล่นบนเวทีชีวิต(ชั่วคราว) บทบาทของแต่ละคนมีทั้งสุขและเศร้า สนุกสนานและขมขื่น มีวิกฤตและโอกาส มากน้อยสลับไป เมื่อถึงเวลาก็ต้องลงจากเวทีตามหลายๆคนที่ล่วง(ลับ)ไปก่อนแล้ว ให้คนใหม่มาแสดงหมุนเวียนไปจนโลกสิ้นสลาย แล้วพบกันใหม่ ถ้าเธอ(โลก) ยังอยู่และเผอิญฉันได้กลับมาอีก จะแสดงให้ดีกว่าเดิม