22 ก.ย. 2023 เวลา 18:27 • นิยาย เรื่องสั้น

โลกคือ ละคร

จริงๆแล้วชีวิตคนมันก็คล้ายละคร มีบทแต่ละบทให้เราเล่นไปตามเรื่อง บางครั้งเราก็เป็นลูก บางครั้งเราก็เป็นนักเรียน นักศึกษา เป็นคนขายของในช้อปปี้ หรือเป็นแม่ เป็นคนข้างบ้าน เป็นคนแสวงบุญ ตามแต่สถานะที่เราเกิด แต่สำหรับฉันนั้นรับบทแม่ค้าปากตลาด
โป๊กๆๆๆ...ปึ่กๆๆๆๆ แป้กๆๆๆ!!!!
เสียงมันดังมากเลยตอนเช้า ฉันที่กำลังนอนฝันดีอยู่สะดุ้งตื่นจากเสียงหลังห้องชั้น 3 เลยเปิดหน้าต่างไปพร้อมกับตะโกนว่า
.
"มึงส่งจดหมายมาขอกูเป็นร้อยรอบ กูไม่เคยอนุญาตให้มึงมาสร้างตึกหลังบ้านกูนะ ไอ้ชั่ว ไอ้ชิบหาย ออกไป ได้ยินไหม กูจะนอน ออกไปเดี่ยวนี้ๆๆ"
.
พี่สาวชั้นบอกว่า "เมื่อวานมึงยังไปโค้งคำนับคนข้างบ้านอยู่เลยว่า ขอบคุณที่ช่วยเก็บผ้าให้หนูตอนฝนตกนะคะ พี่เก็บให้หนูทุกครั้งเลย เอาไว้มีอะไรให้หนูช่วยก็บอกนะคะ"
ฉันคิดว่า ฉันเล่นบทนี้ได้ดีมากเลย เหลือบทที่ยังไม่เคยได้เล่นเต็มที่คือ บทคนรวย🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
โฆษณา