23 ก.ย. 2023 เวลา 11:40 • นิยาย เรื่องสั้น

นอกหน้าต่าง

กลิ่นเมล็ดกาแฟขั้วอวลไปทั่วห้องกระจก ของเหลวสีดำยังมีควันกรุ่นลอยขึ้นจากผิว Amazon ในปั้นน้ำมันแห่งหนึ่งของ อ.วารินชำราบ
พนักงานวางแก้วเซรามิกลงบีเค้าท์เตอร์
"อเมริกาโน่ได้แล้วค่ะ"
ฉันเดินไปใกล้และหยิบแก้วเซรามิกสีขาว ประคองจานรองด้วยมืออีกข้างให้ติดมากับก้นแก้ว
"ขอบคุณครับ"
แจ๊คพอตหลานวัย 1 ขวบ 2 เดือน กำลังถูกแม่ของเธอจัดการแพมเพิทิยู่ในห้องน้ำ ทำให้ฉันต้องวางแก้วลงที่โต๊ะติดกับกระจกตัวนี้ จริง ๆ มันเป็นผนังด้านหนึ่งที่ครึ่งบนเป็นกระจกที่ถูกกั้รเป็นช่อง ๆ ถ้านีบดี ๆ จะนับได้ 16 ช่อง ก็คงจะมองออกไปแทนหน้าต่างได้อยู่ล่ะมั่งนะ
แสงแดดตอน 11:50 น. ควรจะแข็งกระด้างและแสบตากว่านี้ แต่เมื่อมองผ่านกระจกออกไปกลับรู้สึกว่าทุกอย่างที่โดนแสงตกกระทบกลับนุ่มลง ราวกับมีผ้าขาวบางกางคลุมดวงอาทิตย์เอาไว้
ขับเน้นสีแดงสดของกุหลาบด้านนอกให้ตัดกับเขียวสดจากชาดัด และเขียวเข้มของต้นสนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กุหลาบดอกเดียวโดดเด่นนั้น แสงลอดผ่ากรีบบัวสีชมพูอ่อน และสะท้อนบนผิวน้ำจนเห็นประกายยิบยับราวกับอัญมณีที่ส่องประกาย
ถัดมาในร่มมีสวนมวลใบไม้นานารูปร่าง และถ้าสังเกตดี ๆ จะพบว่าเป็นใบต่างรูปร่างกันของเฟิร์นหลายชนิด ที่มาจัดรวมกันจนกลมกลืน สามร้อยยอด นาคราช เฟือยนก เฟือยไก่ พ่อค้าตีเมีย หญ้าร้องไห้ ตีนตุ๊กแก
ในห้องกระจกที่อากาศเย็นสบาย กลิ่นกาแฟ แมกไม้ ใบบัว กุหลาบ ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นหลังจังหวะกูลีกูจอหกล้มหกคว้ำหาที่เปลี้ยนแพมเพิทให้หลานในช่วงฉุกละหุก
หลายครั้งภาพที่สวยงามก็มักจะมาในจังหวะที่เราไม่ได้คิดว่าจะเจอซะอย่างนั้น อาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ หรืออาจจะถูกจัดสรรค์ไว้อย่างตั้งใจก็ได้ คงมีแต่โลกใบนี้เท่านั้นที่รู้
โฆษณา