วันก่อนค่ะ เพื่อนสาวมาเล่าถึงความน้อยอกน้อยใจ ในระหว่างกลุ่มเพื่อนสาวๆ ของแก๊งค์เพื่อนคณะดิชั้นเอง
ส่วนดิชั้นก็ออกความเห็นไปกลางๆ ประมาณว่า ด้วยอายุที่เข้าสู่วัยฮอร์โมนกันทั้งแก๊งค์ เราเองก็คงต้องปล่อยวางบ้างนะแก เพราะฝ่ายนึงก็อยากปลีกตัวเงียบๆ บ้าง ส่วนอีกคนก็ขี้ 'นอยด์จนเกินไป
'แกอ้ะไม่ได้เป็นฝ่ายโดนอันเฟรนด์ แกไม่เข้าใจนังเจ๊มันหรอก ว่ามันเสียใจ' นั่นน.. ยัยเพื่อนดิชั้นเริ่มออกแนวพ้อ ( แต่ดิชั้นแค่คนรับฟัง มิใช่คนต้นเรื่องอ้ะค่ะ )
🍀~~ 🎇~ ~ ~ ❣️
เอาเป็นไปว่า ไปๆ มาๆ ดิชั้นเองก็เป็นฝ่ายเตือน 'แกน่ะนะ จะempathy เพื่อนๆ เกินปุยมุ้ย..? อะไรที่จัดการไม่ได้ก็ต้องปล่อยไปดิ!!!'
จริงๆ นะเออ ไม่ว่าจะความรู้สึก รึความสัมพันธ์ ล้วนควรต้องวางในความพอดี
ก็เช่นธารน้ำตกในคลิปฯ ที่ดิชั้นเพิ่งไปปลีกวิเวกในดอยแห่งป่าต้นน้ำ
🥰 ~~ ⏰ ~ ~ ~ ☕
ด้วยเหตุที่เริ่มเข้าสู่ปลายหน้าฝน ธารน้ำเชิงดอยสูง จึงไหลอึกทึกครึมโครม
จนกระทั่งในยามค่ำ เมื่อตอนที่เราจะเข้านอน จึงต้องปิดประตู & หน้าต่างให้สนิท เพื่อกักเสียงน้ำลั่นโครมๆ ครามๆ เอาไว้ ไม่ให้เข้ามาซะงั้นอ้ะค่ะ 😅🤩🤭
เห็นมั้ยละคะ อะไรที่เกินคำว่าพอดี ก็ล้วนไม่มีความน่าอภิรมย์ สมดังที่ควรจะเอาใจไปใส่ไว้เลยย... เห็นด้วยมั้ยละคะ..? เพื่อนๆ ทุกท่าน
หมาย🍄 ; ช่วงงี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเม้าท์มอย เลยแอบเอาเรื่องในแก๊งค์สาวๆ มาเม้าท์แก้เพจว่างไปพลางๆ นะคะ
☺️🦋🎼💕🍀