คิมฟอร์ตฟูด
“แม่ตองมาแล้ว” ฉันยังอยู่ในชุดนักเรียน วิ่งกระหืดกระหอบกระเตงกระเป๋าใบโต มาถึงหน้าร้านก๋วยจั๊บเจ้สา
“วางกระเป๋าก่อน...ค่อยมาข้างหน้า” แม่สาเทก๋วยจั๊บในหมอใส่ถ้วย ควันสีขาวพวยพุ่งส่งกลิ่นหอมมาทางฉัน จนท้องไส้ปั่นป่วน “ขนมอยู่ในตู้เย็น”
“แม่ อันนี้โต๊ะไหน”
“สาม”
ฉันยกถาดพลาสติกที่มีถ้วยตราไก่สองถ้วยวางอยู่มุ่งหน้าไปที่โต๊ะหมายเลขที่แม่บอก เสร็จแล้วก็ไปที่ถังน้ำแข็ง เอาแก้วตักน้ำแข็งเสียบหลอดและเอาไปวางให้ลูกค้า
นาฬิกาบนผนังบอกเวลา 19.30 น. แล้ว ฉันพึ่งเสร็จจากภารกิจล้างถ้วยและหม้อต้มจากหลังบ้าน
“ไปกรอกเครื่องปรุงก่อนค่อยมาเอาค่าขนม”
ฉันเดินไปหยิบถ้วยน้ำตาล น้ำส้มสายชูพริกและโถพริกเผา ที่แม่เตรียมไว้เดินไปที่โต๊ะ ใช้ช้อนตักใส่ถุงพลาสติกเล็ก ๆ อย่างละช้อน และมัดทั้งสามถุงรวมกัน จนเวลาบนนาฬิกาเป็น 20.00 น. แม่ก็จะเอาธนบัตรสีแดงมาวางให้ และฉันถึงกลับบ้านได้
.
.
ฉันเดินเข้าไปในร้าน คัทเอ้าท์ขนาดเท่าตัวแม่วางไว้ที่หน้าร้าน ผนังด้านในมีรูปแม่ยิ้มแฉ่งอยู่ที่เมนู ฉันเดินผ่านเคาน์เตอร์ พี่ตาลที่ยืนอยู่ข้างในยิ้มให้ฉัน
“เหมือนเดิมไหมน้องตอง”
“จ่ะ เหมือนเดิม”
ถ้วยตราไก่สีขาววางตรงหน้าฉัน หอมเจียวสีน้ำตาลพูนสูงจนเลยขอบถ้วย กลิ่นที่ลอยมาตามควันเข้าไปขยับลำไส้ฉันให้บีบตัว หมูยอในถ้วยมากเท่าน้ำซุป ไม่นานถ้วยเล็ก ๆ ใส่กระดูกหมูเปื่อยก้วางตามมา
“คิดถึงแม่จังพี่ตาล”
“ใช่...ถ้าแม่อยู่ก็คงจะดีใจที่เห็นลูกค้าในร้านมากขนาดนี้”
“ตองว่าตอนนี้แม่ก็ดีใจอยู่นะ ไม่เห็นเหรอยืนยิ้มอยู่หน้าร้านไม่หุบยิ้มเลย”
“เออใช่ พี่ก็ว่าอย่างนั้น”
ขากลับฉันเดินกลับไปที่เคาน์เตอร์อีกครั้ง
“ไม่ต้องจ่าย”
“ทำไมจะไม่จ่าย ของซื้อของขาย อย่ามา”
“แม่สั่งเอาไว้...ให้ตองกินฟรีตลอดชีวิต”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
