รีวิวชีวิตตัวเองตั้งแต่แรกถึงตอนนี้ ณ อายุ 34 ปี
เอาแบบสรุปไปเลยว่าตั้งแต่เกิดจนผ่านมาตอนนี้ 34 ปีแล้ว มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
บางเรื่องก็ดี บางเรื่องก็ไม่ แต่ก็นั่นแหละ ชีวิตที่ทุกคนต้องเจอ
- ตอนอยู่อนุบาล เคยโดนหมากฝรั่งจากทีไหนไม่รู้ปาใส่หัว มันติดผม จนคุณครูต้องเอากรรไกรมาตัดผม โดนปาใส่ 2 รอบ แล้วแม่นด้วยนะ
- อายุ 6 ขวบ ย้ายบ้านมาอยู่บ้าน ณ ปัจจุบัน ก่อนหน้านี้ย้ายมาแล้ว 2 รอบ
- ช่วงประถม เป็นคนซุ่มซ่ามจัดๆ โดนรั้วสังกะสีบาดมือสองข้าง โดนขาตั้งล้อรถจักรยานเด็กเล่นบาดนิ้วหัวแม่เท้า นิ้วกลางข้างซ้าย โคดเจ็บ แม่พาไปส่ง ER เย็บกี่เข็มไม่รู้
- ตอน ม.ต้น เตยสอบชิงทุนไปเรียนภาษาต่อที่นิวซีแลนด์ แล้วมั่นใจมากว่าได้ เพราะชอบภาษาอังกฤษ แต่พอมารู้ว่าที่บ้านไม่มีเงิน เราเลยต้องไปทำข้อสอบให้มันผิด รู้ว่าข้อนี้ตอบนี้ แต่ต้องไปกาอีกข้อให้มันผิด จะได้ไม่ต้องไป เสียใจมาก
- อายุ 15 เรียน ม.3 มีแฟนคนแรก ก็ดีนะ พ่อแง่แม่งอนมาเรื่อยๆ คบกัน 4 ปี แล้วมาเลิกตอนเรียนปี 1 ครั้งนึง เขาเคยโมโหเราจัดจนฟาดเราที่กลางหลังต่อหน้าเด็กนักเรียนคนอื่นหลังเลิกเรียน จำได้ดีเลย น่าจะเป็น ม.4 ตอนนั้นรอพ่อแม่เขามารับ แม่เขาถามว่าเราร้องไห้ทำไม เราบอกเราทำกระเป๋าตังหาย เจ็บไปหมด อายก็อาย
- อายุ 17 ซ้อนรถเพื่อนจะกลับบ้าน แต่มีรถมอไซค์ตัดหน้า รถเราล้ม แขนซ้ายเรากระแทกพื้น กระดูกหัก เป็นการเข้าห้องผ่าตัดครั้งแรก โดนวางยาสลบไปเลย ต่อกระดูกแขนด้วยเหล็กดามแขนไว้ 1 เดือน ไปโรงเรียนก็ลำบาก ต้องไปล้างแผลทุกวัน เป็นหนองอีก ถอดเฝือกก็ยาก หลังจากนั้นก็ต้องไปกายภาพอีก แต่สุดท้ายแล้ว แขนซ้ายเราก็ยืดตรงๆไม่ได้อีกเลย เสียบุคลิกภาพไปเลย อดเป็นลีดตอนเรียนปี 1 เลยอ่ะ 55555
- อายุ 19 เรียนมหาลัยที่ มช. เลิกกับแฟนคนแรกเพราะเราไปคบซ้อน คบแฟนคบที่สองก็ได้แค่ 7 เดือน เขาก็นอกใจเราต่อ กรรมไวติดจรวด เป็นการอกหักครั้งแรกที่กินระยะเวลานานหลายปี 2 ปีเลยล่ะ
- ตอนช่วงอายุ 20-22 เป็นอะไรที่ใช้ชีวิตคนเดียวซะส่วนใหญ่ อยู่ต่างจังหวัด เพื่อนก็มีนะ แต่ไม่ได้สนิทกันมากมาย เครียดด้วยแหละ สอบๆๆ ขึ้นฝึกวอร์ดๆๆ แต่ก็รอดมาได้อยู่
- อายุ 22 เรียนจบ เริ่มงานเป็นพยาบาลห้องผ่าตัดที่ รพ.เอกชนที่นึง แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร แค่อาทิตย์เดียว ตัดสินใจลาออกเพราะทนไม่ได้ที่ผู้ช่วยพยาบาลมาวางอำนาจบาตรใหญ่ พูดจาข่ม ดูถูก บลาๆๆ ตอนนั้นช็อคมาก ประมาณว่าตั้งแต่เกิดมา พ่อแม่ยังไม่เคยพูดกับเราขนาดนี้ ใช่ เรามัน naive มาก เลยลาออก อ่อนจริง
- อายุ 22 ต่อ...กลับมาว่างงานอยู่ตั้งแต่ มีนาคม 2555 - กรกฏาคม 2555 พอเดือนสิงหาคม ได้ไปทำงานพยาบาลใน รพ.ประจำจังหวัด เดือนแรกทำวนวอร์ด แต่พอเดือนที่ 2 ลาออกอีกละ 555 หลังจากนั้นก็กลับมาอยู่บ้านยาว จนถึงกรกฎาคม 2556
- อายุ 22 ต่อ...ตอนเดือนมิถุนายน มีโอกาสได้ไปต่างประเทศครั้งแรก ไปเกาหลีเกาใจ ชอบอยู่นะ
- กรกฎาคม 2556 อายุ 23 ได้ไปเรียนต่อโท คณะแพทยศาสตร์ สาขาปรสิตวิทยา ที่ มช. แต่กลับพบว่า อ้าวเฮ้ย ไม่เหมือนที่คิดไว้นี่หว่า พอพ้นเทอม 1 ไป ใช่ค่ะ...ไปลาออกอีกแล้ว คราวนั้นรู้สึกแย่มากๆ เขียนจดหมายขอโทษพ่อกับแม่ที่ทำให้ผิดหวัง และตอนนี้คือเคว้งกับชีวิตมาก เพื่อนเขาไปได้ดีกันหมดแล้ว แต่ยังอยู่เชียงใหม่นะ ไม่ได้กลับบ้าน เพราะรู้สึกอิสระ แต่ก็แย่ตรงที่ผลาญเงินพ่อแม่ไปวันๆ
- อายุ 23 ตอนเดือนมกราคม 2557 แม่อยากให้กลับมาบ้าน ไปลองสัมภาษณ์งานแถวบ้านดู สายของพยาบาลนี่แหละ เลยมาลองดู ตอนนั้นมัน surprise มากที่งานเขียนนวนิยายเรื่องยาวของเรา ทางสำนักพิมพ์เขาอยากตีพิมพ์ ดีใจมาก หนังสือเล่มแรกในชีวิต เขียนมาตั้งแต่อายุ 15 ส่งไปหลายที่แต่ปฏิเสธหมด จนมาได้ที่ สนพ.นี้
- เดือน มกราคม 2557 อายุ 23-24 ได้เริ่มงานประจำอีกครั้ง วันที่ 03 มีนาคม 2557
- อายุ 25 ปี 2558 มีเรื่องความรักที่ย้อนกลับมาทำร้ายอีกครั้ง และมันแย่มาก แฟนเก่ากลับมาแต่ไม่ได้เต็มใจ ไอ่เราก็คิดว่าจะกลับไปคบเขาอีก เราก็ตื๊อ ง้อสารพัด เสียไปหลายๆอย่างในสิ่งที่เอากลับมาไม่ได้ด้วย และก็มาค้นพบทีหลังว่าเขามีแฟนแล้ว และเราเป็นมือที่ 3 ถ้าเรื่องวิบากกรรมความรักเนี่ย มันเยอะมากนะ 555 เล่าไปก็ไม่จบ เอาแค่หลักๆแล้วกัน
- อายุ 26 เดือนกุมภาพันธ์ ปี 2559 พ่อเป็นโรคหลอดเลือดสมองตีบ (stroke) เช้ามาก็ลิ้นแข็ง ปากเบี้ยวไปแล้ว รีบพาพ่อไป รพ. เข้าออก รพ. พาไปหาหมอ จ่ายเงินค่ายาที่แสนแพงไปเยอะมาก ตอนนั้นเรากับแม่ก็เหนื่อยกันมาก โชคดีที่พ่อดีขึ้นแล้ว
- อายุ 26 ปี 2559 เดือนมีนาคม เป็นเหตุการณ์หลังจากพ่อป่วย เราได้ไปต่างประเทศครั้งที่ 2 ได้ไปญี่ปุ่น เพราะซื้อตั๋วกับพี่ที่รู้จักกันมานานกว่า 1 ปี ราคาถูก เลยต้องไป แต่ก็ได้ไปฮีลตัวเองดี
- อายุ 26 เดือนกุมภาพันธ์ 2559 เราตัดสินใจซื้อรถเก๋งเพราะว่าพ่อขับรถแทบจะไม่ได้แล้วในตอนนั้น เราต้องหัดขับรถ ต้องกลายเป็นคนที่คอยพาพ่อแม่ไปหาหมอ ไปซื้อของ ตอนนั้นชีวิตเปลี่ยนเลยนะ จากที่เราเคยนั่งนอนสบายให้พ่อขับรถไปส่ง ซ้อนรถแม่ไปนั่นนี่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว รู้สึกว่าเป็นเหมือน turning point ที่สำคัญในชีวิตเลย ว่าตอนนี้เราเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว
- อายุ 27 เดือนกันยายน 2560 เก็บเงินตัวเองเพื่อไปเที่ยวสวิสเซอร์แลนด์ ซื้อทัวร์ไปนะ แต่ไปคนเดียว โชคดีที่กลุ่มมีกันแค่ 14 คน ก็เป็นทริปที่ดีมากเลยล่ะ สวยดั่งสวรรค์ อยากกลับไปอีก
- อายุ 29 ได้ไปรู้จักเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนอายุ 18 อยู่คนนึง เกิดเป็นบุพเพสันนิวาสเล่นตลกอะไรก็ไม่รู้ ดันไปหลงรักเขาไปอีก ตลกมาก อายุห่างกัน 11 ปีแต่อารมณ์เหมือนชั้นไปพรากผู้เยาว์ได้เลยนะ ก็ยืดเยื้อมาประมาณ 8-9 เดือน สุดท้ายเขาก็กลับประเทศตัวเองไป จบข่าว คนนี้ก็เป็นคนที่ทำให้เราไปดูดวงอะไรนักหนาไม่รู้เยอะแยะไปหมด เหนื่อยมากอ่ะตอนนี้ เหนื่อยกับความเวิ่นเว้อของตัวเองจัดๆ รู้ว่าเด็กมันหลอก ก็เต็มใจให้หลอก 555
- อายุ 31 ปีที่โควิดมา ปี 2563 ได้ work from home ครั้งแรก แต่ได้กลายเป็นโรคประสาทไปด้วย กลัวจัด
- อายุ 31 ต่อ...แม่ก็มาเป็น Stroke เหมือนพ่ออีก ตอนนั้นเครียดมาก แต่แม่ไม่ถึงกับปากเบี้ยว แต่มีลิ้นแข็ง ก็พากันไปรักษาที่นั่นที่นี่มาเยอะเหมือนกัน กว่าจะผ่านมาได้แต่ละวัน เหนื่อยมาก หมดกำลังใจเลย แต่โชคดีที่แม่ดีขึ้นแล้ว
- อายุ 32 เดือนพฤษภาคม 2564 เริ่มอยากลงสนามรักอีกครั้ง ไปโหลด Tinder มาเล่น แถมสมัครแบบ Gold ด้วย เดือนละ 4 ร้อยกว่าบาท เจอมาหมด ทั้งสแกม สกาม ดีบ้าง หื่นบ้าง บ้าบอบ้าง แต่มีอยู่ 2 คนที่ตอนแรกเหมือนจะดี แต่หลังๆมาเละเป็นขรี้เลย และทำเราอกหักอีกรอบ ถึงขั้นขับรถฟังเพลงเศร้าร้องไห้แบบสุดๆ ตาบวมเลย
- อายุ 32 เดือนสิงหาคม 2564 เบื่อ Tinder ละ มีแต่อะไรก็ไม่รู้ กำลังจะลบแอพพอดี แต่มีใครไม่รู้มาทักหาคนนึง ไม่ได้ตั้งใจคุยอะไรมากหรอก แต่ก็กลายเป็นคุณแฟนคนปัจจุบันไปละ
- อายุ 32-33 เดือนมกราคม 2565 โดนแก๊งคอลเซ็นเตอร์หลอกโอนเงิน ตอนนั้นเพิ่งมีข่าวใหม่ๆ ยังไม่มีคนรู้ทันเยอะเท่าตอนนี้ โดนไป 238,000 บาท ใช่ละ ความโง่คือเราเอง ไม่ได้คืนจ้าาา
- อายุ 32-33 เดือนมีนาคม 2565 ร้านค้าออนไลน์ที่เราขายของงานฝีมือของเราใน Etsy โดนไอ้บ้าทีไหนไม่รู้มาแฮ็กไป จบกันแหล่งที่มาของรายได้อันน้อยนิดของชั้น ขายได้ 100 ชิ้นนิดๆเองนะ ยังจะอุตส่าห์มาขโมยกุอีก ร้องเรียน Etsy ไปก็มิได้นำพา จากนี้ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนต่อไป
- อายุ 33 เดือนกุมภาพันธ์ 2566 เบื่อกับอาการริดสีดวงของตัวเองไม่ไหว ตัดสินใจนัดหมอผ่าเอามันออก เข้าห้องผ่าตัดรอบ 2 ในชีวิต คราวนี้ได้บล็อคหลัง รู้สึกตลอด แต่ไม่เจ็บ แต่ก็นะ มันไม่น่าอภิรมย์อะไรหรอก
- อายุ 33 เดือนเมษายน 2566 ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรค DLE (โรค SLE ที่ผิวหนัง) และต้องกินยารักษาตัวเอง ด้วยยากดภูมิคุ้มกันติดต่อกันทุกวัน ไปหาหมอตามนัดตลอด เหนื่อยนะ เพราะต้องขับรถไปหาหมอที่ต่างจังหวัด แต่ก็ต้องไป ต้องดีขึ้นๆ
.
.
.
ชีวิตเราแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ก็หวังว่านี่จะเป็นบันทึกที่ทำให้เราเข้าใจชีวิตที่ผ่านมาของตัวเองมากขึ้น ขอบคุณประสบการณ์ทุกอย่างที่ผ่านมาและกำลังจะได้พบ ใจดีและเมตตาฉันให้มากๆเถอะนะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
