๑๘. อุปมาแห่งชีวิต
ท่านทั้งหลายผ่านชีวิตมามากพอ เพ่งชีวิตมานานพอ จะพบว่าความสุขนั้นเป็นเรื่องจอมปลอมเหมือนกับสหาย ๒ คน
ความสุขหรือความทุกข์นี้เหมือนกับเพื่อน ๒ คน คนแรกมันเดินยิ้มเข้ามาหา แต่มือไขว้หลังอยู่ และมันมีมีดอยู่ข้างหลัง เราคิดว่ามันเป็นมิตรเราเข้าไปสวมกอด แล้วมันก็เสียบแทงที่หน้าอกตัดขั้วหัวใจ แล้วล้มลงขาดใจไม่ทันได้โบกมืออำลาแก่อะไรๆ ในโลกนี้
แต่ความทุกข์นั้นเหมือนเพื่อน มันเหมือนศัตรูผู้เกรี้ยวโกรธ กัดกรามเดินเข้ามา ถือมีดตรงเข้ามาจะฆ่า มันเปิดโอกาสให้เราต่อสู้ หรือวิ่งหนีก็ยังทัน ด้วยเหตุฉะนั้น ดูให้ดีๆ เถิด ระหว่างสุขกับทุกข์ และอย่าได้ตะกละความสุข เพราะว่าความสุขมันเป็นของจอมปลอม แต่เริ่มพิจารณาตัวความทุกข์และเริ่มเห็นคุณค่าของความทุกข์ เพราะมันเป็นครูสั่งสอนอะไรให้เราอย่างดีที่หนึ่ง
เมื่อเผลอสติมันตบหน้าให้ เมื่อง่วงงุนมันตบหน้าให้ทีหนึ่ง มันก็ตื่นขึ้น เพราะฉะนั้น ผู้ใดทะเยอทะยานในความสุข เขาจะไม่พบกับความสุขได้ เพราะความทะเยอทะยานนั้นเองเป็นความทุกข์ ส่วนผู้ใดไม่ทะเยอทะยานในความสุข เขาจะพบความสุขอันไพบูลย์และแท้จริง
"อุปมาแห่งชีวิต" เป็น ๑ ใน ๖ เล่ม จากชุดปาฐกถา "พระธรรมกับชีวิต" โดยทุกเล่มบันทึกจากที่ท่านเขมานันทะ ปาฐกถาให้กับนักศึกษามหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ บางเขน ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๑๘ ขณะนั้นท่านยังครองสมณเพศ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
