เรื่องเล่าวันโกน"ความอาภัพ ๑๘ ประการเป็นเช่นใด?"
"ความอาภัพ ๑๘ ประการ" หมายถึง...ผู้ที่มีฐานะหรืออัตภาพที่เป็น "นิยตโพธิสัตว์" คือ...ผู้ที่ได้รับพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าองค์...พระองค์ใดพระองค์หนึ่งว่า...จะได้เป็น "พระพุทธเจ้า" องค์หนึ่ง...ในอนาคตแน่นอน...
ผู้ที่รับ "พุทธพยากรณ์" เหล่านี้...จะไม่ไปบังเกิดในอัตตภาพ ๑๘ ประการ นั้น...เพราะเป็นการ...เสียเวลาและเสียโอกาสในการสร้างบารมี... การที่พระโพธิสัตว์ได้รับพยากรณ์เช่นนี้ ย่อมเป็นอานิสงส์ที่มาจากการ "บำเพ็ญบารมี" สั่งสมมานับภพนับชาติไม่ถ้วนนั่นเอง...
มีบทสวดมนต์อยู่บทหนึ่ง...เรียกว่า "ปัฏฐนฐปนคาถา" ซึ่งเป็นบทสวดอันแสดงถึงการ...ตั้งความปรารถนาขอให้ไม่เกิดความอาภัพ ๑๘ ประการ...
บทสวดมนต์นี้...เป็นพระราชนิพนธ์ของ "พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔"
ขึ้นต้นว่า "ยนฺทามิ เม กตํ ปุญฺญํ..." และจบลงที่ "ปจฺเจกโพธิ มุตฺตมนฺติ" รวม ๑๑ คาถาครึ่ง...คาถาที่หนึ่งมี ๔ บท ๒ คาถาครึ่งแรกมีใจความว่า...
"บุญใดที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้วในบัดนี้...เพราะบุญนั้นและการอุทิศแผ่ส่วนบุญนั้น...ขอให้ข้าพเจ้าทำให้แจ้งโลกุตตรธรรม ๙ โดยเร็ว...ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้อาภัพอยู่...ยังต้องท่องเที่ยวไปในวัฏสงสาร...ขอให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนพระโพธิสัตว์...ผู้เที่ยงแท้แน่นอน (นิตยโพธิสัตว์)...ซึ่งได้รับพยากรณ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว...และขอข้าพเจ้าอย่าพึงถึงความอาภัพ ๑๘ ประการ"
🌿🌺 "ความอาภัพ ๑๘ ประการ" นั้นมีอะไรบ้าง?
++++++++++++++++++++++++++++++++
"อาภัพพฐาน ๑๘ ประการ" หรือ "ความอาภัพ ๑๘ ประการ" ซึ่งไม่มีแก่พระนิตยโพธิสัตว์ ปรากฏอยู่ใน สารัตถสังคหะ และอรรถกถาชาดก
ฉบับไทย มจร. หน้า ๗๕ สุเมธกถา ทูเรนิทาน...มีเนื้อความดังนี้คือ...
🌿 ๑. เกิดเป็นมนุษย์ที่ตาบอดแต่กำเนิด
🌿 ๒. เกิดเป็นมนุษย์ที่หูหนวกแต่กำเนิด
🌿 ๓. เกิดมาเป็นคนบ้า
🌿 ๔. เกิดมาเป็นคนใบ้
🌿 ๕. เกิดมาเป็นคนแคระ ง่อยเปลี้ย
🌿 ๖. เกิดในชนชาติมิลักขประเทศคือ เป็นบ้านเมืองที่ป่าเถื่อน...ที่ไม่มี โอกาสศึกษาเล่าเรียน...หรือไม่ได้พบกัลยาณมิตรที่คอยให้คำแนะนำ ตักเตือน
🌿๗. เกิดในท้องนางทาสี ไม่มีอิสระแก่ชีวิต ไม่เป็นไทแก่ตน ต้องอยู่ในความควบคุมของผู้อื่น
🌿๘. เกิดเป็นคนนิยตมิจฉาทิฏฐิ หมายถึง พวกที่มีความเห็นผิด ซึ่งจะทำให้ไม่มีโอกาสหลุดพ้นจากวัฏสงสาร และเป็นผู้ถูกห้ามหนทางสวรรค์และหนทางมรรค ผล นิพพาน
🌿๙. เกิดเป็นเพศหญิง บัณเฑาะก์ หรือกะเทย หรือเป็นบุคคล ๒ เพศ (อุภโตพยัญชนก)
🌿๑๐. ทำอนันตริยกรรม คือ กรรมหนัก ๕ อย่าง ได้แก่ ฆ่าพ่อของตนเอง ฆ่าแม่ของตนเอง ฆ่าพระอรหันต์ ทำให้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงห้อพระโลหิต ทำให้สงฆ์แตกแยกกัน
🌿๑๑. เป็นคนโรคเรื้อน โรคร้ายแรง
🌿๑๒. เมื่อเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นสัตว์ประเภทที่มีกายเล็กกว่านกกระจาบหรือใหญ่กว่าช้าง
🌿๑๓. เกิดในขุปปิปาสิกเปรต คือ เปรตผู้หิวกระหาย และนิชฌามตัณหิกเปรต คือ เปรตผู้ถูกความอยากเผาผลาญ และกาลกัญชิกาสูร คือ เปรตชนิดหนึ่งที่ตัวสูงใหญ่มาก
🌿๑๔. เกิดในอเวจีมหานรกและโลกันตนรก
🌿๑๕. เมื่อเกิดเป็นเทวดาในสวรรค์ชั้นกามาวจรเป็นเทวดามิจฉาทิฏฐิ และเป็นเทวบุตรมาร
🌿๑๖. เกิดเป็นอสัญญีพรหม ซึ่งเป็นพรหมที่มีแต่รูปร่าง ไม่มีความรู้สึกนึกคิด หรือเกิดเป็นสุทธาวาสพรหม ซึ่งจะต้องบรรลุเป็นพระอรหันต์ในไม่ช้า
🌿๑๗. เกิดในอรูปภพ เป็นอรูปพรหมที่ทำฌานที่ไม่มีรูปมากำหนดเป็นอารมณ์ มีอายุยืนยาวมาก
🌿๑๘. เกิดในจักรวาลอื่น
ดังนั้น... การที่เราตั้งใจสร้างกุศลและทำบุญต่าง ๆ แล้วตั้งจิตอธิษฐานให้ไม่พบกับฐานะเช่นนี้ ก็จะเป็นเครื่องรับประกันอีกชั้นหนึ่งว่า เราจะไม่พลัดไปสู่ฐานะเหล่านั้น แต่การที่จะหลุดพ้นจาก...ความอาภัพทั้ง ๑๘ ประการ...ได้อย่างแท้จริง...เราจะต้องสั่งสมบุญบารมีอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันนับภพนับชาติไม่ถ้วน ดำเนินรอยตามเหล่าพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายจนกว่าจะมีโอกาสบรรลุธรรม ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารอีกต่อไป...
เอวัง...ก็มีด้วยประการฉะนี้แล...
เพื่อนกัลยาณธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
