ดิฉันมองว่าการฟังเป็นพื้นฐานสำคัญค่ะ ทุกการเรียนรู้จำเป็นต้องผ่านการฟังก่อนเป็นลำดับแรก พวกเราล้วนมีครูคนแรก คือพ่อแม่หรือจะใครก็ตามที่เลี้ยงดูเรามา ก็จะสอนให้เราพูดผ่านการฟัง "เราจึงต้องฟัง" และเรียนรู้ผ่านการสังเกตสีหน้า อารมณ์ผู้พูด วิธีการเปล่งเสียง และความหมายของคำเหล่านั้น อาทิเช่น "พ่อ/แม่, mommy/dada/daddy" เด็กๆ จะเรียนรู้ว่า เมื่อพวกเขาต้องการอะไร แค่เพียงเปล่งเสียงเรียก หรือแม้แต่คำว่า "บ๊ายบาย/bye bye" เด็กๆจะเรียนรู้ว่า เมื่อต้องลาจากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ต้องมีการเปล่งคำนี้ออกมา
ดังนั้น ไม่ว่าอย่างไร การเรียนรู้ทุกอย่าง จำเป็นต้องเริ่มจาก "ฟัง" และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต้องฝึกที่จะ "ฟัง" ไปจนตลอดอายุขัยค่ะ ส่วนการคิดหรือจินตนาการ ต้องอาศัยความสนใจในเรื่องนั้นๆ บวกกับพื้นฐานอุปนิสัยใจคอ และทัศนคติ รวมไปถึงสิ่งแวดล้อม เช่น พวกเรามาอยู่ในชุมชนนักคิดนักเขียน Blockdit สิ่งแวดล้อมเช่นนี้ มีอิทธิพลกระตุ้นให้เราได้คิดตามไปด้วย หรืออาจแตกแขนงต่อยอดความคิด ตามอุปนิสัยใจคอได้อีก (คบบัณฑิต บัณฑิตจึงพาไปหาผล)
ส่วนการปฏิบัติ (หรือการภาวนา ที่แปลว่าทำให้เจริญขึ้น) ไม่ว่าจะทำการคิด ทำการการตั้งคำถาม ทำการการเขียน เรียบเรียงมันออกมา การนำไปพัฒนาตัวเอง ขัดเกลาตัวเอง ต่อยอดเพื่อประโยชน์ตนหรือผู้อื่นหรือสังคม เหล่านี้ก็นับว่าเป็นการปฏิบัติภาวนาเล้วนะคะ ซึ่งมันจำต้องอาศัยสิ่งเร้าหรือกระตุ้น มันจึงเป็นที่มาให้ต้องเกิดสมมติบัญญัติคำว่า "คะแนน เกรดเฉลี่ย ปริญญา เงินตรา ชื่อเสียง ครอบครัว การยกย่อง พ้นทุกข์" เพราะหากไม่มีสิ่งเร้าหรือกระตุ้น ผู้ปฏิบัติก็คงตั้งคำถามว่า จะทำไปเพื่ออะไร จะปฏิบัติไปเพื่ออะไรกัน
คนทั่วโลกมีความเห็นตรงกันว่า
ทักษะแรกที่สำคัญและต้องพัฒนาตลอดชีวิต
คือการฟัง (Listening)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
